Brrrr.

Ik schreef gister het verhaal van Jill, vreselijk. Ik kan daar wel tegen en word er niet deprie van. Kanker zit namelijk bij iedereen in het leven. Ik kijk en lees er ook veel over. Tot ik gistermiddag een telefoontje kreeg dat mijn neef van 43 overleden was aan darm kanker. Die komt dan wel even binnen bij me. De hele verdere dag speelt het dan door je hoofd. Darmkanker heeft in onze Fam. behoorlijke klappen uit gedeeld. Broer van mijn moeder gestorven rond de 45 jaar, zijn dochter 28 jaar zijn zoon ook net in de 30. Zus van mijn moeder was ook rond de 50, haar dochter 2 jaar terug, ook pas 45 met 2 kleine kindjes. En nu haar jongste zoon, getrouwd en 2 kindjes. Haar oudste zoon heeft het ook, maar dat gaat nu redelijk goed. Kan je je voorstellen hoe ik me voelde, toen het bericht darmkanker bij me binnen kwam. Mijn moeder en mijn andere tante zijn onderzocht en hadden het gen niet, dat is een onderzoek van 30 jaar geleden. Maar toch, voelt het niet lekker. Het is geen vrolijk blog wat ik nu schrijf, maar ik loop er mee rond en moest het even kwijt. De halve Fam. van mijn moeder heeft het al op jonge leeftijd gekregen en pas op mijn 63 ste. Ik moet maar zo denken, het komt wel of het komt niet 50 procent kans. Ik ga me er niet meer druk over maken, maar dit moest ik even kwijt.