FEESTEN !!!!

Nog lekker jong !!!!

Het was een oergezellig feest gister bij Rurger en Marjolein. Marjolein zou een foto sturen van de jarige Rutger, maar die heeft het op het moment harstikke druk met haar gassten uit Nederland die over zijn gekomen om de AOWer te helpen zijn eerste AOW er door heen te jagen. Vandaar dat ik deze jonge Rutger maar plaats. Het regent deze week van de feestjes, donderdag weer een AOWer erbij, Rob dus een feestje. Zaterdag een feest bij Rene, die zijn AOW al heeft. Het kan dus deze week niet op. Vanmorgen op facebook heel veel WW griepers en houten koppen. Ook ik heb een ernorme houten kop, het kan geen WW griep zijn, ik heb geen druppel gedronken. Ik moest autorijden, Nor zit in Italie, dus ben ik er alleen heen gegaan en alleen maar water gedronken. Waarschijnlijk heb ik dan een waterhoofd ik kan niets anders bedenken. Als Flower meisje kwam ik niet zo goed uit de bus. Ik had bedacht om slierten Hedera door mijn haar te vlechten, maar daar zaten allemaal beestjes in. Brrr. Toen ben ik mijn boeket met nepbloemen die ik op tafel heb staan, maar gaan slopen. Na veel vieren en vijfen is het nog wat geworden, geen topper maar ja. Iedereen had geweldig zijn best gedaan, er waren erbij, echt helemaal de 70 jaren.


Net binnen gekomen, feestelijk overzicht van gisteravond.

 Ik moet toch ook maar een verkleed kist gaan maken het is toch wel heel leuk. Het enige wat ik heb is mijn mooie Spaanse jurk, die is echt helemaal te gek. Belt Marco me gistermiddag en ik vertel hem mijn probleem, wat moet ik aan, zegt die eikel, je kast hangt toch vol met kleding uit de jaren 70. Erg he, wat moet je met zo´n kind. Onterven is het enige wat ik kan doen, dat zal volgens mij een oplossing zijn. Als ik wat koop zegt hij altijd, niet zo ruig je geld uitgeven, denk aan mijn erfenis. Tja, ik heb hem nou eenmaal, dus toch maar zuinig op zijn.

Hangen we boven de afgrond?



Spanje in crisis, alle tafels leeg.

 Volgens de tv gisterenavond in Knevel en van den Brink niet. Er zat een Nederlander die in Madrid werkt die vertelde dat het hier wel heel erg slecht gaat, maar dat we niet boven de afgrond hangen. Hij kreeg ondermeer de vraag, zijn de Spanjaarden niet kwaad op de voetbal clubs die miljoenen betalen voor een voetballer, terwijl er veel Spanjaarden naar de de voedselbank moeten, omdat ze geen geld meer hebben. Nee hoor, geen Spanjaard maakt zich daar druk om. Dat zal volgens mij bij de Nederlanders grote protesten opleveren. Ook hier geen grote demonstraties. Terwijl hier 52% van de jeugd werkeloos is. Deze man heeft 2 goed gestudeerde zoons van half 30 met een gezin. Beide zonder werk, krijgen een klein jaar een uitkering en dan kunnen ze het uitzoeken. Ze krijgen niets, NADA meer. Ook betreft het overwerken in Spanje, dat betalen ze gewoon niet uit. Je staat ook voor de helft van je salaris op de loonlijst, dus als je ontslag krijgt, krijg je maar een klein tijdje, een uitkering over het bedrag waarvoor je op de loonlijst staat. Nee, het gaat hier niet goed, zelf merken we ook. Vanmorgen op Spanje forum werd ook geschreven dat vele Nederlanders die Spaanse vrienden hebben, Europa intrekken om werk te vinden. Betreft de woningmarkt kan je het helemaal schudden. 50 procent van de woningen die in Málaga leeg staan zijn van de bank. Die gaan voor bodem prijzen naar een nieuwe eigenaar, als ze die kunnen vinden. Het was de laatste 10 jaar ook van de gekke. Ik denk dat de prijzen ongeveer 3x de waarde overtroffen. We zullen wel zien wat de toekomst ons gaat brengen, maar ik denk, niet veel goeds.

Sevilla

Wat kan een mens moeilijk doen, althans ik ben een moeilijk geval. Zoek je voor 2 nachten een onderkomen, maar niet te duur, een echte Hollander dus, moet er gezellig uit zien, ook centraal liggen, liefst een zwembad, wifi en een dakterras. Nou zoek dan maar iets voor 2 nachten voor 100 euri. Ben er echt dagen mee bezig geweest, niets was er goed genoeg voor me, kapsones hè. Toen op de plattegrond van de binnenstad, waar alle hotels op staan gaan zoeken. Wij Spanjaarden staan op het randje van de afgrond, maar 9 van de 10 zitten gewoon al vol, of hebben nog maar een kamer. Maar na veel vieren en vijfen heb ik wat, voor 118 euri voor 2 nachten. Genoeg gezeur, nu boeken. Zo, dat is gelukt. Ik tik in op booking.com 2 kamers voor 2 personen en dan krijg je dus iets op het scherm, dit is wat voor u. Dat was nu ook het geval. Kijk ik een paar uur later en zie dat het een appartement is met een 2 persoons slaapkamer. Kijk ik goed, is het voor een persoon. Foutje, plus paniek. Direkt het hotel gebeld en het probleem opgelost, moeten wel 6 euro meer betalen. Mensen zoals ik, die het onderste uit de kan willen halen, krijgen de deksel op hun kop. Nu is alles klaar voor juni, ook de vlucht geboekt.
Nor is zijn spulletjes aan het pakken voor een paar dagen italie. Zijn zus uit Nederland is er al, en Norretje is er vanavond. Gezellig broer en zussen dagen, lekker eten en lekker neuten. Ze zaten gisteravond al op voor te neuten. Ik vermaak me wel, morgen heb ik een verjaardags feest in Denia. Flower power, wat moet ik hiervan maken, ik heb echt geen enkel idee. Deze week is iedereen weer terug op het honk.

Geen Sevilla dus, maar het huis van Norbert zijn zuster in de Toscane

Dus we zijn weer compleet. Ik heb geen foto van Sevilla, dus plaats ik er een van het huis van Norbert zijn zus in de Toscane.

Allemaal kampioentjes dit weekend.



Blij Kampioentje



Het winnende team

  We keren via Facebook een foto binnen, dat ze kampioen waren geworden dit weekend. Ze zit op korfbal en doet het harstikke goed. Ze maakt ook veel doelpunten bij iedere wedstrijd wel een paar. En volgens mij is ook Ruud, de zoon van mijn dochter met voetballen kampioen geworden, ik zag een foto van het elftal in een wormers krantje wat ik internet lees, en volgens mij zag ik Ruud er op staan. Dat hoor ik wel als Nancy me belt dan ook nog mijn broer Chiel die als trainer met zijn ploeg kampioen is geworden. Ook Norbert is dit weekend een soort kampioentje geworden. Die heeft voor 3 nieuw aan gekomen mensen een aantal problemen opgelost, met tv,s auto,s enz. Dus veel mensen uit de brand geholpen. Maar wat voor ons ook grote kampioenen waren, zijn Ans, Peter, met zus en zwager. Die gisteravond een feest gegeven, met een hele goeie b&b. De salades, het vlees, de saus. Het heerlijke ijs toe, kortom geweldig en ook heel erg gezellig.

Wat gaan we eten vandaag?

Ik heb deze al eens eerder geplaatst, ons hotel in Havanna, het ontbijt buffet, leeg dus, en geen aanvulling.

Deze foto vond ik op een app over Marokko. Er staan denk ik wel 400 foto's op zo mooi. Ik zat te denken wat eten we vandaag, vandaar deze foto. Ik vind dat echt een probleem, het liefste zou ik iedere dag tappas eten, lekker van alles wat. Ik vond gisteren een salade boek, daar staan allemaal maaltijd salades in. Dat lijkt me wel wat voor de zomermaanden en het is nog gezond ook. Gisteravond heb ik voor het eerst tonijn gegeten, iedereen zegt altijd dat het heel lekker is, nou ik heb het een keer zelf gemaakt op de grill plaat, niet te hachelen. Maar het smaakte best lekker. Ik kreeg van Norbert, het advies om me blogs weer wat meer leesbaar te maken. Hij zei dat ik de laatste tijd wat chaotisch aan de gang ben. Zelf vond ik dat eigenlijk ook wel. Misschien ben ik op dit moment wel een beetje een chaootje, ik weet niet waarom, maar het is wel zo. En dat terwijl de hele berg vol staat met Valeriaan. Al moet ik zeggen bij ons staat niets meer. Vroeger stond het op de parkeerplaats helemaal vol er mee. Volgens mij is dat het probleem. Vandaag hebben we even geen zon, maar de temperatuur is goed en zon krijgen we van de zomer nog genoeg. Ik ga nu even boodschappen doen voor onze maaltijd salade. Mijn truc totaal mislukt. Dat is eigenlijk logische, het waren hele mooie foto´s en als iedereen die pikt, zou het natuurlijk niet eerlijk zijn. ik zoek wel een andere eet foto.

Wat nu? Wolkjes?



De Bietenhaven, Fam. weekend 2008. Nor met al zijn tandjes.

Vanochtend bewolking, hadden ze niet voorspeld. De aap kwam al gauw uit de mouw. Op Facebook van Marjolein las ik zij en Dewi de zon in hun koffer hadden gestopt. Daar heeft Paulien dus maar even een stokkie voor gestoken. Open die koffer, en ja daar was ie weer onze koperen ploert. Het is te begrijpen dat ze hem mee wilde nemen. Het is toch triest in Nederland, maar er komt een soort warmte golf aan, laten we het maar hopen. Hans vetrekt vandaag met 3 vriende naar Oostenrijk om een loop van een dag te doen, een of andere berg, ik ben de naam vergeten, over te lopen. Eigenlijk ligt Hans een beetje in de lappenmand met zijn pootje. Hij moet dus een beetje rustig aan doen. Maar wel leuk om met 4 mannen een berg te beklimmen. Of zal het, als het niet gaat, grosse bieren worden de hele dag? Mijn Norretje had ook weer wat, het zwemvest van Dewi moest leeg, zou Nor wel even doen. Zwemvest leeg, maar Nor een tandje minder. Ziet er schattig uit, wilde nog een foto nemen, maar ze moesten weg naar het vliegveld. Het gewone leven gaat weer beginnen. Alhoewel als er mensen beneden zitten heb je gewoon je eigen leven en er totaal geen last van.

Het laatste daggie

Vandaag het laatste daggie voor Marjokein en Dewi. Ze zijn nu met een volle portemonnee het winkel centrum onveilig aan het maken, ik hoop het niet voor Ronald. Dan moet die arme jongen de hele zomer overwerken. Ze zijn lekker naar het strand geweest en ook nog 2 x naar het pretpark. Het is heerlijk voor Dewi alle aandacht. Morgenmiddag gaan ze weer richting vliegveld. Dus vanavond nog ergens een hapje doen, als er maar spagettie is, dan is het oke. Die koters vinden die slierten zonder wat het aller lekkerste. Als je Sanne een bord rijst zonder wat voor zet is die ook tevreden.

Dit is toch geweldig, maar er wil niemand mee.

Wat weer betreft is het heel erg goed geweest, zelfs de avonden beneden waren niet koud. Dat hebben we vorig jaar, toen waren Nel en Hans hier om deze tijd, wel anders meegemaakt. De buiten kachel aan en Nel en ik gewikkeld in woondekens. Maar nu komen ze later, dus ik denk dat de dekens wel in de kast kunnen blijven. We moeten nog iets bedenken wat we gaan doen, ieder jaar doen we iets gezelligs als ze er zijn. Wat mij betreft weer naar Marokko, maar ik denk niet dat ik iemand zo gek krijg en Norbert zeker niet. Misschien moet ik het dit keer aan Norbert over laten, als hij niet naar Marokko wil, mag hij iets kiezen. Misschien dat het wel Sevilla gaat worden of Granada.

Wat boffen we toch.



Niet de mooiste foto, maar de andere had ik al weggegooid.

 Echte boffers zijn we, vooral voor Marjolein en Dewi is het topper. Het blijft, zo te zien hun hele week zo. Ons hoor je niet klagen. Maar misschien een klein probleempje, vannacht en gisteravond, zere pootjes, heel gek, dan word het 2 of 3 dagen later een slechtere dag. Dat heb ik al een paar keer gehad?? Hopen dat het loos alarm is voor iedereen die hier in Spanje zit. Gisteravond gekookt voor een echt gezin en ook nog echt Hollands. Ik zit altijd te klooien, hoelang moet dit en hoelang moet dat koken. Ik doe altijd maar wat, maar de truc was gelukt. Vandaag komt er een vriend van Norbert, van vroeger langs. Die is opzoek naar een huis en had iets gevonden bij Murcia. Dus eerst hier langs een bakkie halen. Voor Dewi gisteren een zwemvest gekocht bij de Chinees, het is toch wel eng, ze heeft geen zwemdiploma. Ze zijn nu naar het waterpark in Benidorm, dus die vermaken zich wel. Vandaag en misschien maandag huisarrest ( of tewel boven zitten ) ik heb op eBay een gel uv nageldroger besteld. Vandaag of maandag komen ze bezorgen. Als ik beneden zit hoor ik niets, dus boven blijven. Als mijn gel nagels eraf zijn, ik weet echt niet dat werkt, dan kan je gelnagellak kopen en een topping, dan onder de uvlamp, die verhard de lak en blijven je nagels een paar weken goed. Op dit moment, ik heb het er al 3 weken opzitten, geen blus eraf en iedereen die ik tegen kom zegt, wat mooi. Zelfs die kleine Dewi zag het. Op dit moment wel een kleine uitgroei, maar volgens mij, als je vroeger je nagels lakte, liet je het onderste gedeelte ongelakt. Dat heb ik no ook. Die uvlamp kost op eBay maar 22 euro Inc. bezorgen. Normaal als ik mijn nagels lak is het hoogstens 2 dagen goed en dan vliegen de blussen er van af. Dus lakte ik ze haast nooit en Nor vond dat jammer, hij vind het zo mooi gelakte nagels. Ook heb het geduld er niet voor en als ik er dan aan dacht was dat 5 minuten voor ik wegging. Met natte nagels de auto in. Niets voor mij dat getuttel. Maar nu vind ik het zooo mooi, dat ik mijn leven ga veranderen en aan de tuttel ga. Voor hoelang???

Waar zullen we het vandaag eens over hebben ?

Dewi met haar kleine zusje die niet meekomt.

Niet over het weer, daar heeft iedereen het al over. Over de crisis? Daar heb ik ondertussen ook al mijn buik van vol. Gezondheid, ook niet, daar worden we ook niet vrolijk van. Ik denk gewoon maar over de dingen van de dag. Gewoon per dag leven, voor de rest zien we het wel. Als de lucht valt hebben we allemaal een blauwe pet. Dus.... Vandaag komt Marjolein met haar oudste dochter een weekje op visite. Ik had mijn Nancy gevraagd of ze ook een weekje kwam, maar ze is een echt moedertje en kan haar man en kinderen niet missen, dat krijgt ze heimwee. Jammer, ik had het zo gezellie gevonden. Maar met Marjolein en Dewi gaat het ook gezellie worden. Zo naar beneden, bed opmaken en een stofzuiger door de tent en we zijn er klaar voor. Iedere dag gedacht, morgen maar. Dat schiet natuurlijk niet op. Het zwembad is 23 graden, dus zwemmen, heerlijk voor Dewi. Ik moet nog even naar het verleden, we hadden een Fam. akkefietje met het Fam. weekend en daar had ik een mail over gemaakt, die er niet om loog. Van alle kanten berichtjes, het is je Fam. dat kan je niet maken. Maar iedereen was het wel met me eens. Het maakt mij niet uit of het nou Fam. of iemand anders is, als ik het er niet mee eens ben uit ik dat. Marco heeft zijn kids de hele cruise lopen te vertellen, kijk uit voor oma die kan hele lelijke mails sturen. Kinderen doodsbang voor oma en deden alles wat oma zei. Niet waar dus. Ook heb ik tegen Marco gezegd, jij krijgt ze ook nog uitgemeten van me, zegt hij, kom maar op, ik ben er klaar voor. Na de cruise heb ik gezegd, dus eigenlijk moet ik hem nu de volle laag geven. Jaaaa, wat nu, hij is in alle opzichten streng maar rechtvaardig, ook in het verleden, nor en mijn begin jaren, als ik wat had, viel hij mij aan. Als ik boos op hem ben, neem ik de telefoon op met, ik ben nog steeds boos, zegt hij gewoon, je hebt gelijk, je mag boos zijn. En we beginnen een gewoon normaal gesprek, ik kan hem nergens mee pakken.ik heb het al eens geschreven, dat 17 jaar geleden Nor al in Spanje zat en ik mijn huis en de zaak nog moest verkopen. Alle zaken belasting e.d. Af moest handelen. Ook de hele verhuizing, allemaal in me uppie. Komt die gozer binnen, wil wat drinken en het werd ma allemaal teveel. Zeg ik tegen hem, vind je je moeder niet goed, dat ze dat allemaal doet? Daar had hij even geen antwoord op. Is naar huis gegaan, en liep te drentelen ik moet wat doen, ik moet wat doen. De volgende dag kwam hij bij me met een pakje klop klop, een soort slagroom van vroeger. Daarop had hij geschreven, dus achter het klop klop, op je schouder van je lieve zoon. Dat is toch geweldig. Ik heb het nog steeds. Wat ook een hele lief gebaar was, toen ik klaar was met de chemo, kwamen Nancy, Fred en de kids en s'avonds bij het eten kreeg ik een gouden ring. Diep ontroerd was ik. Dit zijn toch gouden dingen van de kids. Die dingen vergeet je nooit. Nee, wat de kids betreft, heb ik het goed getroffen. Nor heeft dit gelezen en zegt, ben je deprie? Misschien komt het in het begin zo over, maar het is echt niet zo bedoeld. Ik ben helemaal toppie in mijn vel. Dat wilde ik nog even kwijt.

Rest story van de vakantie.



Af en toe moest opatio ( nieuwe naam ) even optreden.



Sanne heeft wel een half uur velletjes van Nor zijn hoofd staan pulleken.

Nor aan de lange Marokkaanse thee.

  Leon,liep in Málaga de hele tijd te meuteren, ik wil een pilotenbril, hij ging maar door en we vonden geen winkel met goedkope brillen. Totdat Marco er genoeg van kreeg en zei,nog een keer dan moet je nog een dag wachten iedere keer dar je zeurt komt er een dag bij. Nou dat werkte, 2 dagen later had hij zijn bril, maar voor 5 dagen, toen was hij hem kwijt, dat was wel zielig, maar Marco zei eigen schuld beter op je spullen letten. Op Lazarot was weinig te beleven, het was zondag, toen maar met de bus naar Playa del Carmens. Daar was alles open en hebben we sigaretten gekocht voor 10 euro een slof. Madera is een heel mooi eiland en zijn met de bus het eiland rond gereden. Wat heel leuk was in Marokko dat ze in de kasbah in een klein straatje tassen maakte. Iedereen deed wat, de een de bodem van karton. De andere de handvatten, zo maakte iedereen een onderdeel van de tassen. De laatste dag dus een zeedag, heerlijk weer en lekker aan dek in de zon gezeten. Toen we aankwamen in Lissabon kwam de regen met bakken uit de lucht. Wat hadden ze nou gedaan, alle koffers stonden gewoon niet overdekt op de kade. Wij waren de laatste die van boord mochten, dus de koffers zeiknat. Alles was vochtig dus alles kon je wassen, geen stijl dus. Het appartement was niet veel soeps, maar bij de binnenstad, dus perfecte lokatie. De laatste ochtend, wij vlogen in de middag en de kinderen s'avonds, kon ik haast geen stap meer verzetten. We waren pas om 1 uur in de nacht thuis. De volgende dag de hele dag op bed gelegen, zo ontzettend zeer deden mijn voeten. Maar nu een paar dagen later ben ik weer ouwe jongens krentenbrood. Nogmaals het was voor ons een fantastische ervaring met kids en kleinkids, wat ons betreft voor herhaling vatbaar.

Het zit er alweer op.



Marco, Anette, Leon en Sanne



Opa en Sanne, boos kijken



Eten, Drinken en..... WIFI

 Wat gaat de tijd toch snel, vooral als iedereen het naar zijn zin heeft. Dat hadden ze zeker. Leon en Sanne hebben zich voorbeeldig gedragen. Ook bij het avond eten in de eetzaal. In no time wisten ze de weg aan boord en gingen helemaal hun eigen weg. Voortdurend gingen ze de hort op. Goed hoor, op een schip met 11 dekken en veel liften, geen enkel probleem. Voor Leon was de zeedamp een topper, het schip ging behoorlijk te keer. Het zwembad was een en al golf. Iedere keer kreeg hij een slok zeewater binnen en spoog dat uit. Dat moet je anders doen zei opa, iedere keer als je een slok water binnen krijgt, loop je naar je ligbed en neem je een slok water. Ik weet niet hoeveel keer, maar omm de paar minuten kwam hij weer aan scheuren, een slok drinken en weer gas naar het zwembad. Marokko vonden ze te gek, een heel andere en onbegrijpbare wereld voor ze. Ik ben blij dat ik ook voor Marokko heb gekozen. Bij het verlaten aan boord ( 1800 man ) een puinhoop in Marokko, schreeuwen van taxi chauffeurs en politie tegen elkaar. Met een noodgang gooiden ze alle mensen in een taxi, niet normaal. Het ging zo snel, dat op een gegeven moment, Marco, Annet en de kids achterin zaten, Nor op de voorstel en ik nog buiten. Ik werd ook op de voorstel gegooid en hing op een bil, deur dicht en echt scheuren richting Kasba. De kids lagen blauw van het lachen, het was ook echt een maffe toestand. Dat zal je echt nergens meemaken 6 man in een taxi van 33jaar oud. Alles rammelde aan dat ding. In plaats van de kasba werden we naar binnen gestuurd en op gevangen in een gebouw waar je aragide olie kon kopen. Wij er weer uit, dat regelen we zelf wel. De twee steden in Marokko waren geweldig. Morgen de rest van het verhaal, van de reis die voor ons alle een fijne ervaring is geweest.