Hoe dom kan iemand zijn?

Nou ik kan je wel zeggen, heel dom. Zijn we aan het pakken, Norbert kijkt de reispapieren na, had ook kunnen denken, hebben de de tickets? Klaar. Ontdekt hij dat mijn paspoort er niet bij zit. Denken, denken, denken, geen flauw idee, alles overhoop gehaald geen paspoort. dan moeten we de reisverzekering maar inschakelen. Gelukkig net een doorlopende verzekering in Spanje afgesloten. In het verleden kon dat niet in Spanje, maar sinds kort wel met een Nederlandse maatschappij. Toen ineens zag Norbert het licht. We moesten voor de ING Den Helder iets invullen, dat niet in het dossier van mij stond. En daar moesten we mijn paspoort voor laten zien. Daar moest hij liggen. Norbert naar de bank en ja hoor daar lag het paspoort. Hebben ze eerst mij gebeld, of ze Nor het paspoort mochten geven. Dat is toch keurig, hij had een van de kinderen kunnen ontvoeren met mijn paspoort, of weet ik wat. Gelukkig, nu verder pakken we de terugreis. Inmiddels is het uren later en we gaan de koffers pakken. Volgens mij, hadden we 2 grote koffers voor op de band en 2 koffers van 10 kg. handbadage. Toen mochten we 1x handbagage, gratis op de band zetten. Maar volgens mij, treed hier de dementie in. Ons 2de handbagage koffertje hebben we niet. Misschien toch geen 2 x handbagage? Schiet mij maar lek, ik weet het niet en nor ook niet. Als we veel spullen niet in de koffers krijgen, klopt er iets niet. En dat terwijl we veel dingen in Julianadorp hebben achter gelaten.

 

Dit is ons stapeltje koffers, zonder, het blauwe koffertje ????

De afloop komt morgen of overmorgen. Een ding is me duidelijk, ik snap er niets van. Inmiddels weer een paar uur verder. Er klinkt een raar geluid uit de kast waar de cv ketel staat. Wat krijgen we nou weer? De ketel geeft aan dat er een storing is. Van alles geprobeerd om het op te lossen, maar geen resultaat. Het is avond, het word al koud in huis en we kunnen vandaag niets meer doen. En morgen ook niet. Dus vanuit Spanje maar regelen. Achteraf bekeken, begon de dag een beetje vervelend. Nancy belde, mams, heb je al op dichtbij.nl gekeken? Nee wat is er dan, er staat een heel stuk over de brand van 1995 van ons winkelcentrum. Ook een video erbij en foto's. Direkt een plekje in huis gezocht, in een hoekkie, waar ik wifi had. De video duurde 5 min. en ik moet zeggen dat gaat je niet in je koue kleren zitten. Ik was behoorlijk van slag. Door dit alles is de dag misschien een beetje stom verlopen. Ik zit nu bij mijn schoonzus in Hoofddorp, dan gaan we zo richting huis.

 

 

Kruiend ijs, wat mooi.

Dit is het kruiend ijs, bij Marken.

Ik vind deze foto een award waard, prachtig hè. Daarna zijn we naar Kudelstaart gereden, Frank en Karin en de kleine Revi gedag te zeggen. Toen we binnen kwamen vlogen de katten naar boven. Rafa ruikt natuurlijk de katten, bleef voor de trap liggen. Ze dacht, als er een naar beneden komt, schuif ik hem zo naar binnen. Helaas, voor Rafa liep deze story anders af. Toen Nor een rondje ging lopen met Rafa, was er een kat naar beneden gekomen en wilde niet meer naar boven. Gelijk had ze, het is haar huis, dus aju paraplu. Toen rafa binnenkwam zat ze op de trap. Ze zag de kat en zette de spurt in. Naar boven de trap op. Bij de laatste 3 treden, hoorde we een piep, rafa draaide op de trap en met drie treden tegelijk scheurde ze naar beneden. Dus waarschijnlijk een roei gehad. Nu keken we vanmorgen en precies in haar ooghoek bloed het, van het kattenageltje. Eigen schuld dikke bult. Zo leert ze het misschien af. Revi is een echte bolliebol. Maar ging weer huilen, toen hij opa zag. Later wel op schoot gezeten en alles was weer goed. We waren net op tijd thuis, want het was toch weer glad geworden.

Een hele trotste Frank met Revi.

 

Regen en een loei harde wind.

Het is niet normaal, de wind giert hier om het huis. Gelukkig viel de dooi gistermiddag al in. Dus als Marjolein en de kids zo weer naar huis gaan, zullen de wegen goed zijn. Wij kunnen onze plannen om naar Karin te gaan ook uitvoeren. De kids zijn heel rustig en lief geweest. Gisteravond had Nor pannenkoeken gebakken, 2 pakken hadden we. De helft hadden we over, dus hup de vuilnisbak in. Een paar jaar terug in Spanje gingen we met de kids van Marco, pannenkoeken bakken, uit zo'n fles, daar melk bij en schudden. We hadden zeggen en schrijven 3 pannenkoeken. Maar aan de kids gegeven en wij een broodje hagelslag. Dewi heeft het hele weekend zitten tekenen. En Amber wilde maar eten, riep de hele tijd, opa eten, opa eten. Ik ben oma toetje. Op dit moment is Marjolein aan het pakken. Niet normaal, zoooo veeeel als die mee heeft voor een nachtje. Een complete volks verhuizing. Ik kan dit blog nu plaatsen omdat de telefoon van Marjolein als hotspot werkt.

 

 

Sneeuw,

Al de weken dat we hier zitten, zit ik te mekkeren, dat ik sneeuw wil. We hebben inderdaad een flinke laag sneeuw, maar nu sneeuwt het ook en dat wil ik niet. Vanmiddag komt Marjolein met de kids, blijven slapen, gaan dan morgen om een uur of een weer weg. Dan rijden wij even naar Karin, om gedag te zeggen. Tot zo ver een goed idee, waren het niet, dat morgen rond de middag de dooi in gaat vallen. Dat gaat gepaard met, regen, sneeuw, ijzel en harde wind. Voor Marjolein en voor ons misschien niet zo handig om de weg op te gaan. Kijk, Marjolein moet, voor ons is het anders. We kunnen ook maandag nog naar Karin. We hopen dat het mee gaat vallen, dat de dooi vannacht al gaat komen.

 

Met de verkoop van de salontafel wil het nog niet lukken. Dat is altijd zo, wil je iets kopen, mag je betalen, wil je wat kwijt, kost het geld. Dit is toch een teken dat ik teveel heb betaald, terwijl ik dacht het goed te hebben gedaan. Ik heb een bod, van 20 euro. Gisteren erbij gezet,dat hij voor dinsdag weg moet. Direkt verhoogde deze bieder zijn bod met 5 euri. Teken dat hij het allemaal in de gaten houd. Misschien dat ik een vriendin een bod van 35 euro moet laten bieden. Als de geïnteresseerde, er nog 5 euro bij doet, dan kan hij weg. Dan verlies ik nog 25 euro. Zonde geld, maar het kan in het leven niet allemaal meezitten. Neem je verlies en zeur niet meer.

 

Niet te geloven, maar wel waar.

Gaat weblog.nl er uit, moet alles overgooien naar wordpress. Daar ben ik al eens  mee bezig geweest, vond het te moeilijk en ben gestopt. Nu moet ik weer aan de bak. Ik moet nu al iets doen, maar met de slechte internet verbinding, verknoei ik misschien alles. Dus wacht maar tot we thuis zijn. Nog even en dan gaan we richting huis. Het is goed bevallen, heerlijk huis, prachtige rustige omgeving, mooi uitzicht, kortom helemaal goed. Behalve natuurlijk de kids, maar als ze willen zitten ze hier met een uurtje. Dus niet echt onoverkomelijk. We hebben nog steeds sneeuw, we waren de laatste van heel Nederland, maar het ligt er nu. Helemaal blij. Zondag valt de dooi in, daar zijn we niet gelukkig mee, we gaan naar de Zaan en naar Kuddelstaart. Regen, sneeuw en ijzel, wat moeten we daarmee.
Straks nog even naar Jysk, ik had satijnen dekbed overtrekken gekocht, effen en knal rood. Waren natuurlijk, mij kennende, in de aanbieding. Wat we nu hebben, staat niet met de schilderijen die we hebben gekocht bij Rattenplan. Dat rood en het zwart van de kussens, het lijkt wel een h.....kast.
Dus terug met die handel. Marco belde of we vrijdag een hapje komen eten, en we gaan dan ook nog naar Nancy. Marjolein belde of ze zaterdag kon komen en dan slapen, zondagochtend weer terug, dan gaan wij nog even naar Karin. We hopen dat het weer meezit, anders moeten we de nacht doorbrengen in de Zaan. Het slechte weer komt in namiddag. Recente foto gaat vast niet lukken.

Dus zomaar een foto.
Norbert zijn Zus en zwager, in Italië.

Zondagochtend, boswandeling, koffie drinken en een neut.

De bos wandeling laten we zitten. De koffie en de neut doen we wel. Alhoewel, Norbert had de hond uitgelaten en het was zo koud, dat hij zo terug was. Ik was net mijn bed uit en wilde er zo weer in. Ik dacht Nel is er vanwege de kou ook niet, dus maar even bellen, geen gehoor. Ukkeduk is ze toch mee. Hans mobiel gebeld en ja, Nel liep alweer richting dorp. Ik zeg, Hans het is me te koud, ik blijf thuis. zeur niet en niet zo piepen. Dus met een noodgang in de hoefjes. Rafa achterin, maar bij alles wat ze tegenkomt, vliegt ze haast door de ramen.

Nu kijken we haast iedere dag naar de honden fluisteraar. En daar leren wij en ook RAF heel veel. Je moet de hond prikken met je vingers, om haar af te lijden, dan is ze zo weer rustig. Van de week de hele weg achterste voren in de auto gezeten om hond te prikken. En waarachtig, het helpt, maar thuis gekomen lag mijn rug in de kreukels. Dus wij naar ratteplan, ik had bedacht dat een ruggekrabber handig zou zijn. Wij 25ct geïnvesteerd  en we hadden er een. Dus vanmorgen met de krabber op stap. Het ging helemaal goed.

Mijn lief,de knutselaar.

Dit klopt natuurlijk voor geen meter, maar hij doet zijn uiterste best. Hij ie de de hal van een kast, een privé kast aan het maken. Ik was bij iemand op het park, die had een stevig metalen rek van 1.85 hoog in de kast gezet, perfect voor voorraad enz. Hij paste precies in de kast vertelde ze. Wij op zoek en vonden er een, waarvan we dachten aan iedere kant een centimeter over te hebben. Dus de baas aan de bak, niks geen centimeter over, paste helemaal precies. Hij is redelijk rustig aan de bak, alleen zijn hand ligt open. Volgens mij zit hij nu op de helft, ik hoor wat zuchten,voor  de rest gaat het goed. Als het te gek word sluit ik de kamerdeur. Gisteren met Nel en Hans naar de sauna in Haarlem geweest. We hadden 4 gratis bonnen van de vrienden loterij, dus niet verkeerd. Wij Hollanders en vooral de zaankanters, lezen alleen het woord gratis. En kijken dus niet verder dan onze neus lang is. Krijgt Hans gisterochtend een mailtje, dat het voor alle dagen geldig is, behalve op vrijdag. We moesten dus betalen, nou ja, vette pech. Het koste 12.50  dat vonden we niet zo duur, dus evengoed er op af. Het was vroeger een oud badhuis en in 1974 omgebouwd als sauna, de eerste in Nederland.  Heel knus Marokaanse invloeden en er was van alles. De 12.50 was een specale prijs voor ons, we hadden in de auto al op zijn Hollands zitten bedenken, wat we gratis wilde hebben, een pleister op de wonden. Badjassen hadden we bedacht. Maar de prijs is 28.50 en nu voor ons 12.50. Netjes dus.

Na de sauna nog een afzakkertje gehaald bij van de Valk in Akersloot en een klein hapje en na een gezellige, geslaagde dag, rustig huiswaarts. Wat we nu nog missen is, zie bovenstaande, we hebben zondag en maandag nog sneeuwkansen laten we hopen, dat we een pakkie krijgen.

Zie op de foto, Rafa gered uit een wak, door het ijs gezakt. Nee hoor grapje, maar die mongool ging gisteren het ijs op om een balletje te pakken. Het zal je toch gebeuren, ik denk dat je zelf het ijs op zou moeten, er doorzakken en Rafa en je zelf zien te redden. Brrrr.

Hè, maf, ik zit er op.

Zit ik toch zomaar met mijn pattekind op internet. Ik ga schrijven en kijken waar het schip strand.

De zon staat hoog aan de hemel en windstil. Zo na de koffie, gaan we de stad in om een zaak te zoeken, die losse onderdelen hebben voor de lamellen. Die haakjes die de lamellen vasthouden zijn een poco roto. Gistermiddag zijn we naar een van de eerste bewoners van de berg geweest. Heel gezellig, oude verhalen ophalen. Wie woont er nog, wie is er dood enz. De dagen gaan hier snel en soms weet je niet, welke dag of het is. Krijgen we vandaag Norbert zijn zus of vandaag? Volgens mij vandaag. Toch maar even bellen. Foutje, morgen dus. Wat een stel konijnen hè.  Ik stop hier want ik krijg een fout melding, dan zit ik voor Jan met zijn korte achternaam te schrijven. Probeer nog een fotootje, dan een kopje koffie en de hort op. Ik heb nog een blog opgeslagen, die moet ik in het internet café plaatsen. Foto hierboven is van het huisje dat we in Andijk hadden, jaren terug. We hebben het verkocht, omdat het hele park zwart zag van de Polen. Tegenover ons zaten 6 Polen in een huis. Van de week zijn we even gaan kijken, het zag er nog net zo uit als 15 jaar geleden. Er was alleen een nieuw zwembad gebouwd. Het was leuk om even naar ons oude huisje, dat potdicht was, te kijken.

Ik schrijf echt regelmatig.

Het lijkt of ik er niets meer aan doe, maar het tegendeel is waar. Ik heb er de laatste week 3 geschreven, het plaatsen mislukte door het slechte internet. Volgens mij, als je 3 x hebt willen plaatsen is je bericht weg. Er is niet zo veel te melden, Nor loopt nog met zwabberbenen, is nog verkouden en van het hoesten komt hij ook niet af. Vanmorgen heeft Nor zijn ogen laten meten en een nieuwe bril besteld. Ik heb in de stad een nagelcinees ontdekt. Mijn nagellak had slijtage plekken. Ze haalde met een watje en remover, zo de lak er af. Ze wilde een complete behandeling doen, koste 35 euri, ik betaal 20 euri, dus maar even niet, alleen een kleurtje erop en klaar.

 

De eettafel, waar we met 8 personen kunnen zitten

 

Ons internet café.

We moesten weer het een en ander binnen halen.

Zelfs met een foto en een korte tekst lukt het niet. Dus maar weer naar de kroeg.

 

Heerlijk in de zon gezeten

We hadden zondag een prachtige dag, de hele dag zon. We hebben nog heerlijk op het balkon gezeten. Norbert had en heeft nog steeds zwabber poten en hoest zich een ongeluk. Ik ben niet echt ziek, maar een houten kop, niet van de drank.

Het was een druk daggie. De kids van Norbert ( ook een beetje van mij ) met aanhang en kids, kwamen de boel verkennen , of we het wel leuk en gezellig hadden gemaakt. Op een paar punten na, kreeg het hun goedkeuring. We zijjn het er niet helemaal mee eens, maar we gaan er over nadenken. Zonder dolle, ze waren verrast, dat we in zo een korte tijd, van het huis een thuis hadden gemaakt. We hadden in no time een huis vol en dat zijn we niet gewent, maar het was gezellig. Met de hele bubs, kinderwagens, wandelwagentje en de hond maar het strand geweest. Vandaag maandag, nog steeds een zwabber dag, maar iets beter dan zondag. Dus de hele dag thuis gezeten en in een boek gedoken. Ik lees nu het levens verhaal van de zangeres zonder naam. Eigenlijk een heel triest leven heeft ze gehad. Heel veel artiesten waar ze mee werkte, keken op haar neer. Nu is Dries Roelvink vaak de pineut, maar wat er bij de zangers zonder naam geflikt werd, sorry, dat kan echt niet. Ze moest eens ergens optreden en ze werd aangekondigd als, de zangeres zonder stem. Ook op gala avonden waar ze was uitgenodigd, werden er echt valse grappen over die manke gemaakt.

Met Rafa gaat het nu wel weer beter, ze is haar bergklauw, die afgescheurd was, inmiddels verloren. Het ziet er redelijk goed uit en ze houd het zelf goed schoon.

 

 

 

Uitloper van onze Montgo

Het is net echt hè? Onze eigen Montgo in Holanda. Het is een heel prettig gevoel, dat vrije uitzicht.

Vandaag alle twee een beetje rot. Nor gister al en vandaag nog te slap om op zijn pootjes te staan. Ik voel me misselijk en niet geheel ouwe jongens krentenbrood. Marco, Annet en de kids zijn net weg, normaal regel je nog wat te happen, maar nu duiken we onder de vette lappen, zijn we er, morgen weer. Rafa is gewond aan haar klauwnagel, die hangt op half elf. Ze heeft er veel last van. Maar even afwachten tot maandag en dan maar naar de dierenarts. Bij Wibo hebben we ze toen, onder narcose, weg laten halen.

 

Zon!!!!

We hebben de hele ochtend al zon. Terwijl de weerberichten zeggen, in het hele land bewolkt. Omdat de zon de hele dag op de woonkamer staat, is de kachel gewoon uit. Hij staat op 20 graden, maar slaat niet aan. Ik heb nu in de woonkamer, een zwak wifi signaal. Norbert zit te werken in het hoekje in de slaapkamer, terwijl we een leuk kantoortje hebben ingericht, compleet met Fam. foto. Dat hoort toch op een buro van een directeur? We hadden de foto, van de cruise vorig jaar, waarin we allemaal op zijn paasbest zijn gekleed. Het gaat ons nog steeds goed, al moeten we wel wennen dat het hier zo vroeg donker is. Je gaat in de namiddag een winkel in, kom je eruit, dan is het al nacht. We moesten gisteren nog wat bij Action halen, dat liep weer fout natuurlijk. Alle kerst was inmiddels weg en allemaal leuke andere dingen. Ik heb me moeten inhouden, we gingen voor 5 euro naar binnen en kwamen er voor 25 euri uit. We hebben niets meer nodig, overal is het gezellig. Vanaf nu hand op de knip, maar ik heb zo'n plastiek kaartje, gebruik hem nooit, misschien thuis een keer per jaar. Op dit moment maakt hij overuren. Het enige wat ik nog graag zou willen is vitrage, daar kom ik met Norbert niet uit. Omdat we voor 3 ramen in de woonkamer lamellen hebben, is het moeilijk om daar nog vitrage bij te hangen. Gamma had een oplossing, maar dar koste 50 euro per raam. Dat is te gek. En wat ik wil is, de vitrage in de dag hangen, maar Norbert vind dat niets. De lamellen kunnen we niet missen, omdat als de zon er is, de lamellen half dicht moeten. We gaan zo nog even naar de kwantum, levens gevaarlijk voor mijn plastiek kaartje, Norbert laat altijd overal licht branden, in de keuken, zijn kantoortje en in de slaapkamer. Een slechte gewoonte in de tijd van bezuiniging. Dus op naar de kwantum, 5 spaarlampen voor 8 euro.

Uitzicht vanuit de hal.

 

De wind is weg

Als eerste de beste wensen en een gezond 2013. Gelukkig is de wind na 2 weken weg, maar ook het internet is nog steeds weg. Wat ik wel voor elkaar heb gekregen is dat we niet met een toestel( laptop) maar met 2 apparaten ( pattekind) op een lijn kunnen. Ik heb de firma gebeld, met de mededeling dat het een schande is, om internet aan te bieden, in het park, dat voor geen meter werkt. Daar kan de firma niets aan doen, de avac heeft voor dit slechte systeem gekozen. Morgen de man bellen van het bestuur die hier verantwoordelijk voor is. Ik ben blij dat hij gister mailde dat we nu samen, als het gaat werken op het net kunnen. Lachen, ik zit nu in de uiterste hoek van de slaapkamer en heb vol wifi. Nor komt er met zijn laptop nog steeds niet op, wil ook niet naar de slaapkamer verhuizen. Hij zegt in de slaapkamer doe je andere dingen. We hebben gisteravond, een prachtig sier vuurwerk gehad, de lamellen open, Julianadorp en bij de Chinees alleen maar siervuurwerk. RAF vond het minder, kroop in de slaapkamer, naast de kast in een klein hoekie.

Zomaar een knus hoekje in huis.