vrijdag 20 maart 2015

Internet !!!!

Wat een verademing, je pakt je telefoon, iPad of laptop, maakt hem open en wat zie Stan, internet van ziggo. We hebben nu ook een HD kastje, dus HD TV. Het is nu helemaal voor elkaar, heerlijk.
Vanochtend verkouden wakker geworden, niet blij mee. We hebben heerlijk weer en al diversen keren lekker op het balkon gezeten. En in Spanje is het slecht weer, we hebben goed gedaan. De regen,in Spanje is goed voor de tuin, maar vervelend voor de vakantie gangers. Zr rond de Fallas is het zo druk als in de zomer.
 
We hebben vanmorgen ons marktplaats rondje gedaan, alleen niet richting zaanstreek. Ten eerste was ik, en nog, strond verkouden en geen 100% . Ook had ik een adres in Assendelft, 3 in Koog aan de Zaan en een in Zaandam die op marktplaats stonden met uggs. Ik heb normaal maat 38 en ik wist dat de uggs maten groot vielen, dus maar 37 gekocht. Maar ik kan inmiddels met mijn rechter been met gemak in mijn linker laars. Dat loopt niet prettig, vooral, met mijn voeten is dat niet fijn. Nu had ik genoeg keuze, allemaal waren deze maat 36, dus ik dacht ik het proberen. Toen ik nog in Spanje zat, stonden ze al op marktplaats.
Het is niet te geloven, gisteravond waren ze er allemaal af. Nu staat er nog een paar in Julianadorp, 1x gedragen, maar te duur. Dus dikke pech, we waren nog niet richting Zaanstreek geweest, anders waren we er wel heen gegaan. Vandaag hebben we in het appartement de laatste puntjes op de i gezet, zo goed als alles nu naar onze zin. Dus als we in November komen, kunnen we alleen maar leuke dingen doen, maar dit rommelen vind ik ook heel leuk. Norbert, ik ken hem niet terug, is iedere dag zo der iets te zeggen aan de bak gegaan, geweldig, ik ben trots en heel tevreden. Hij droeg ook ideeën aan, dat heeft hij nog nooit gedaan. Super !!!
 
We hebben een mus gevangen, zit al in het mandje en mag mee naar Spanje.
 

donderdag 19 maart 2015

Gênant.

Je weet hoe ik ben, altijd maar denken, hoe kan ik het, met weinig geld, nog knusser in huis maken.
Ik zie iedere keer wat, als we dit zus of zo doen, dat zal wel gaaf zijn.
Regelmatig, zeg maar veel, zit ik op marktplaats te snuffelen, in alle rubrieken, maar wel op 10km. van huis.
Kom ik daar een harstikke mooie palm tegen, in Den Helder. Dus mailen, over en weer, en mijn bod was 7,50. Er zat een mooie witte pot omheen, ook nog voor die prijs. Het lukte en Norbert in de auto, richting Den Helder. Komt hij thuis en zegt, voortaan doe je deze klusjes zelf maar. Zo gênant, een vrouw woont in een klein flatje en ze kan het niet meer betalen en gaat nu naar een nog kleiner flatje en dan is de palm te groot. Ik schaamde me dood, toen ik dat arme mens 7,50 gaf. Eigenlijk heeft hij wel gelijk, uitbuiten noemen ze dat. De waarde is zeker 30 euro, maar als ik hem niet had gekocht, dan was er wel een andere uitbuiter geweest
Prachtige palm, maar voor ons ook wat groot.
 
Gistermiddag zijn we naar Schagen geweest, onze combi magnetron werkte niet goed.
Ik had eerst zogenaamd als nieuwe klant gebeld en gevraagd of hij ook bezorgde in Julianadorp.
Dat was geen enkel probleem en het koste niets extra. Dat was dus geregeld. In december hebben we de combi gekocht, maar vanaf het begin, werkte de magnetron niet goed. We hebben hem uit Schagen op gehaald, die man had hem in de auto gezet, maat toen moest hij nog naar 2 hoog. Het is ongelofelijk zo zwaar dat kreng was. Iedere keer 5 meter lopen en dan stoppen. We hadden weinig trek om weer met die combi te slepen. Vandaar mijn eerste vraag aan hem, daarna het verhaal verteld dat hij niet werkte. Je heb maar 2 maanden garantie en die waren nu dus om. Maar hij was door de telefoon heel erg aardig, dus geen probleem. Dus op naar Schagen, hij zit in een garage, die vol staat met witgoed. Ik zeg tegen Nor, toen we buiten stonden, ik ga eerst belangstelling tonen voor een nieuwe vaatwasser en dan zeg jij, laten we daar maar even mee wachten tot het najaar. Zo gezegd, zo gedaan. Toen een andere combi uit gezocht, die komt hij vrijdag ochtend omruilen. We hadden ook een Schagen nog een kastje van marktplaats opgehaald en gesnuffeld in een winkel die ook veel advertenties heeft staan. Donderdag komt Norbert zijn zuster, zoals ieder jaar een spekbokking eten en smiddags komen Willy en Rafolien langs. Vrijdag heb ik nog een adresje in Alkmaar, we moeten nog voor Marjolein wat speelgoed ophalen uit Egmond die ze vergeten was en dan nog wat ophalen uit de zaanstreek. Dan kunnen we gelijk wat bezoek afleggen. Dan zijn we hier in huis klaar en helemaal naar onze zin. Dan gaan we vanaf dit weekend vakantie houden. Je ziet het wel weer, ik heb het weer druk, en zoals gewoonlijk doe ik het zelf. Het apartement was prima voor elkaar, maar nu nog meer prima.
 

maandag 16 maart 2015

Fam. Weekend Egmond aan zee.

Dit keer lekkér dicht bij huis, normaal zitten we in Friesland, drente, brabant of Limburg.
Maar nu was iedereen met een half uurtje rijden op de plaats van bestemming. Dit jaar hadden Gwen en Tom, de dochter van mijn broer Chiel de organisatie in handen. Gwen had op dit moment even geen werk, dus ze kon er vol induiken. Helaas een week voor het weekend kreeg ze bericht, dat er mensen te kort waren en of ze direct kon komen. Ze werkt als producer bij de TV, dit keer waren er mensen te kort bij de show met Henny Huisman en Do. 2 afzeggingen, dus er moesten nieuwe mensen geregeld worden uit verre landen, waarvan de VISA ook nog binnen 2 dagen klaar moesten liggen. Ze had de hele week al velen uren per dag gemaakt en kon ook vrijdag nIet op tijd in Egmond zijn. Goede raad is duur, dus paps en mams moesten werk uit handen nemen. Het hele weekend door werd ze ook nog veel gebeld met vragen, maar goed dat hoort er bij zo een baan nu eenmaal bij.

Revi en Amber, ballonnen spelletje.
 
We doen het de vrijdag avond altijd simpel betreft het eten, brood :alles op een buffet tafel een ieder voor zich. De zaterdag gaan we altijd gourmetten, voor iedereen lekker en ook niet zoveel werk. Iedereen helpt mee, met de sausen, groenten snijden, brood snijden enz. Overdag was er een puzzeltocht in Egmond en was er een babyfoto van iedereen om te zoeken, wie wie was. Dat was hartstikke moeilijk.
 
Zaterdag avondl een spel, ik hou van Holland, met vragen en een tikkende taart die uit elkaar klapt als de tijd om is, lachen, iedereen is bang dat hij uit elkaar klapt als je je vraag krijgt. Zondag nog een strand wandeling en de restjes weg werken. Zoals ieder jaar weer veel te veel eten natuurlijk
De jongste van de Fam./ Rietveld, Rijvordt en Dekkers
Dan rond Vijf uur de tent weer spic en span opleveren. Dit was ons 11de jaar, waarvan het achtste weekend, daar voor hebben we 4 jaar een Fam dag gehouden. Maar een heel weekend is wel heel gezellig, op deze manier blijf het contact, vooral met de kinderen van je broer en zus, instant.
Nu maar allemaal weer sparen voor volgend jaar. Gwen, Tom, Chiel en Mirjam, bedankt het was weer TOP

.
Zoals altijd draait het hele weekend om ETEN. Ze kunnen er wat van, vooral de jeugd is niet te verzadigen.
 
 
Wat ik haast vergeten ben, is dat de musicale omlijsting van het hele weekend werd verzorgd door de huis pianist, LEON DEKKERS.
 
Lieve, hele lieve, organisatie die zich over het weekend van 2016 gaat buigen, GEEN PIANO, in ons onderkomen van 2016.
 

zondag 15 maart 2015

Schijtdag.( deze titel in opdracht van Karin )

Het is gezellig, de hele Fam. samen, inclusief alle kleine kids. Dat heeft ee nadeel, die poepen en plassen in hun broek. En dat is niet bepaald een frisse geur.
 
Op een gegeven moment had Karin haar stutten getrokken, ik denk dat ze daar een goede rede voor had, toen het hier geweldig begon te stinken. En ja hoor de kleinste van het hele spul, had gepo- ept.
Arme Frank, die was dus de klos, want Karin had dus een vooruit ziende blik gehad.
 
Hij was echt harstikke handig, maar na het wassen en verschonen van Wess, was de kleine weer spic en span. Maar mannen wat moet je daar eigenlijk mee? Toen Karin terug was en zei wat stinkt het hier?
Vond ze in een hoek van de kamer een hoopje kleren van Wes incl. de poep.
Dus vandaar dat het een schijtdag.
 

vrijdag 13 maart 2015

In afwachting van de zomer.

Het is weer zover, de zomer is in aantocht. Vanaf 7 uur in de ochtend, beginnen ze met vrachtwagens te rijden, met de huisjes die de hele zomer op het strand staan. We hoorden vanmorgen dat ze het hele seizoen vol zitten. Dit jaar staan er weer meer dan vorig jaar, 65 stuks. Ze zien er heel gezellig uit van binnen.
 
Vanmorgen Rafa naar haar hotel gebracht en we halen haar zondag middag weer op.
Er is ook een adres vlak achter ons, maar dat vonden we zielig, dan loopt ze iedere dag, als ze naar het strand gaat, langs ons huis. Nu zit ze 11 km. verder op een boerderij. Ons Fam. weekend is begonnen, we zitten in het dorp van Egmond aan zee, 5 min. lopen vanaf het strand. Het is een hotel met 15 kamers in de zomer en in de winter verhuren ze het hotel aan families voor reünies. Het is allemaal heel gedateerd, een ouwe boel, vooral in de keuken. Maar misschien daar door een harstikke gezelig huis. Ik denk dat het vroeger 3 huizen zijn geweest, dus overal, trapjes en kamertjes.
De strandhuisjes in Julianadorp.
 

Druk.

Hoe vaak schrijf ik, dat ik het druk heb? Heel erg vaak, eigenlijk wel. Maar dat slaat natuurlijk helemaal nergens op. Het is een kwestie van prioriteiten stellen. Als je dat doet, heb je het nooit, druk,druk.
Ik ben ook zo een mens dat overal induikt, b.v. als iemand zegt, ik zou dit of dat wel willen, duik ik het internet op en zoek het beste, goedkoopste en leukste. Zo ook van de week weer, ik had het druk,druk. Nog geen 24 uur in Julianadorp en ik bijt me weer vast, in een probleem, dat de vereniging van eigenaren op moet en zou lossen. Ook zit er eigenbelang bij, maar goed, dit is het probleem van de vereniging.
 
Het is het probleem internet op het park. Ik vind we leven in 2015 en je kan het niet maken om de appartementen te verhuren, voor een hoop geld, met internet, en dat de handel voor geen meter werkt.
Onze buurman naast ons, had de opdracht gekregen om het een en ander te onderzoeken wat de mogelijkheden zijn.hij was er zondag middag nog en vertelde tegen Norbert, dat hij gewoon nergens antwoord op krijgt. Dus ik maandag ochtend naar hem toe, was die knakker al weer weg. Hij had zelf inmiddels al ziggo genomen. Ondertussen had ik zondag al het een en ander uitgezocht en een paar mails de deur uit gedaan. Bij de receptie willen ze er niets mee te maken hebben, dit probleem is voor de V.V.E. Als ze daar een aanvraag krijgen voor een bepaald huis, maar willen goed internet en desbetreffende woning zit op het internet van het park, boeken ze de aanvraag over naar een woning, die eigen internet heeft van Ziggo.
 
Maandag ochtend waren de aanvragen die ik had gedaan al binnen, beide waren heel geïnteresseerd om het hele park te helpen met goed internet voor alle woningen. Het is nog nooit zo slecht geweest, zoals het nu is. Ik heb geprobeerd het bestuur te benaderen, maar kreeg haast niemand te pakken. Een vertelde dat Hadaro druk bezig was, alles te verbeteren. Maar dat vertelde ze 2 jaar terug ook al. Dat bedoel ik nou met druk, druk. Ik doe het allemaal zelf, ik heb gewoon het probleem dat ik overal in duik met mijn lange nek.
Ik ben toch 2 dagen met die zooi bezig geweest en nu de pijp aan Maarten gegeven, ze zoeken het zelf maar verder uit.
 
Wij hebben het besluit genomen om Ziggo te nemen. Maar de TV van Ziggo kost 18 euro per maand en wij betalen al 5 jaar niet meer, hebben gewoon TV. Als ik me nu meld, krijg ik TV en internet, de kosten zijn ongeveer 500 euro per jaar. Dat is geen kattenpies. Toch maar gedaan en ik ga in de advertentie vermelden dat we een eigen snelle internet verbinding hebben. Als je daar een of twee meer huurders door krijgt, hebben we het er zo uit.
 
Met dit blog, wil ik aantonen, als ik schrijf druk, dan is het dit soort gein, waar ik me helemaal in vast bijt.
Ik denk dat ik 10 tallen dingen noemen, waar ik induik, maar dan ga tot het gaatje en kan het niet los laten.
 
 
 

zondag 8 maart 2015

Ge-ar-iv-eerd

Tjonge, tjonge, het was me het dagje wel. Gisterochtend om 7 uur de deur uit en er om 9 uur in Julianadorp er weer in. S'avonds dan natuurlijk. Alles loopt altijd heel soepel, maar nu dus even niet, kan gebeuren natuurlijk, het kan niet altijd soepeltjes verlopen, zo is het leven ook niet.
 
We zijn keurig op tijd van huis gegaan, de auto naar de stalling gebracht, daarna richting vliegveld, met het taxi busje van de stalling. Lopen we naar de balie van Transavia en daar staat me een rij, ik denk 150 mensen. Dus geen koffie en peuk, eerst de koffers en de hond lozen. Eindelijk aan de beurt en toen wachten tot we opgehaald zouden worden om de hond weg te brengen. Wachten, wachten, ik wil een peuk, dus ik naar buiten, maar toen ik terug kwam, man en hond achter de muziek aan. Ik wist waar ze heen waren en liep die kant op, een heel stuk verder. Daar aan gekomen, alles op slot natuurlijk, ik roepen, Norry ben je hier, geen antwoord. Ik weer terug naar de balie, vast over het hoofd gezien, al hoe wel, die kale knikker kan je niet missen. Dat had ik inderdaad toch goed gezien, alle twee pleite, en nu? Ondertussen was het al half 10 en we moesten om 5 voor 10 aan boord. De rij bij de douane was vreselijk lang. Sinds 1 maart is er extra controle op iPad, laptop, telefoons. Dus daarom stond er natuurlijk een giga rij. Nog een tijdje lopen darren, geen man, toen maar gebeld. Zijn ze naar ze naar een nieuwe plek gebracht, helemaal bij de metro die naar Valencia gaat. Moesten ze wachten op nog een hond die mee moest. Ik zag die mensen met hond nog voor de balie staan om inchecken. Dat duurde nog wel even dus.
We vonden het handiger dat ik alvast maar door de douane ging en voor het vliegtuig ging liggen als Nor en nog niet was. Zo gezegd, zo gedaan. Maar op een geven moment zat iedereen al in het vliegtuig, ik Nor en de andere mensen van de hond nog niet. Na een tijdje kwamen ze aanrennen, nor heeft de hele vlucht nog na zitten zweten, zo snel heeft hij moeten rennen. Huppeldepup daar gingen we dan, prima vlucht gehad en mooie landing, voor Rafa misschien niet, want die had een bloedneus, tegen de tralies van zijn bench geklapt bij de landing?
 
Toen moest ik met een noodgang naar de balie van de Haarlemmermeer, daar had ik een afspraak om half twee. Snel de douane door en op zoek, was ik er eindelijk, waren de pasfoto's niet goed voor het Nederlandse paspoort. We kunnen alleen een nieuw paspoort halen in Madrid of op Schiphol. Moeder Maria, nu nieuwe pas foto's maken. Ik het winkelcentrum op Schiphol ik opzoek naar foto winkel. Het lukte en terug naar de balie van Haarlemmermeer voor de afhandeling, nieuw paspoort. Eindelijk naar buiten een peuki, want terug kon natuurlijk niet meer. Norbert gebeld, want die stond in zijn uppie met 2 koffers en moest ook de hond mee nemen. Die heeft zeker een half uur staan wachten, nadat hij de koffers had op Rafa. Nadat het hele gezin weer compleet was, mijn schoonzoon Fred gebeld, dat hij ons kon komen ophalen. We konden van te voren geen tijd afspreken, omdat we niet wisten hoelang het zou duren met het paspoort. Toen Fred kwam richting Wormer, bakkie koffie bij Nancy en Fred, daarna hadden Nel en Hans een hapje eten gemaakt, daarna nog even langs bij Marco, Annet en de kinderen, maar helaas die waren niet thuis. Dus richting Julianadorp, waar de afvoer nog steeds verstopt was. We hadden hem in januari toen we weg gingen volgegooid met gif, maar niet geholpen. Morgen maar een loodgieter erbij halen.
Toen even bij zitten komen en daarna direct onder de vette lappen, heerlijk geslapen. Nu de koffers uit gepakt, Norbert naar de super wat boodschappen gedaan en de rest van de dag doe ik niks meer, een beetje uitrusten van de toch wel vermoeide dag gister.
Dit slaat even nergens op, maar is wel leuk. Ik heb van de tuinman 2 pallets gehad. We hebben ze opgehangen bij het zwembad, maar niet geschilderd, wel tegels er op, staat heel leuk. Op gehangen omdat je er dan makkelijk onder kan vegen. ( was een idee van Norbert )
 

zondag 1 maart 2015

Super weertje

Ja, we mogen niet mopperen vandaag. We zijn al vroeg bij het zwembad gaan zitten, morgen word het nog warmer. Dit allemaal nog even mee pikken, je weet nooit hoe lang dit duurt, het is nog maar 1 maart, dus winter ook bij ons. Morgenochtend eerst naar het ziekenhuis voor een TAC, daarna het zonnetje lekker in.
Ik zit nu binnen te schrijven, omdat het zonnetje laag staat en onder de Naya komt, zodat het bankstel volledig in de zon staat en veel te warm is om daar te zitten. Gauw even wat woorden op het blog zetten, daarna kruip ik op mijn ligbed.
 
Er is niet veel gebeurd de afgelopen tijd, we zijn alletwee behoorlijk aan de rommel geweest. Een heerlijk gevoel dat je maanden van alles kan genieten, ten eerst van de tuin natuurlijk. Maar eerst moet alles groeien en die tijd gaat nu komen. Ik kan het me niet voorstellen, dat ik van de zomer, een tuin vol bloemen zie, heb ik nog nooit mee gemaakt. Dat zal een klap geven. Een Paula die dagen op een stoeltje, in het bovenhuis bij haar mooie tuintje zit te genieten. Het lijkt me geweldig, ik hen er zin An.
 
Norbert is het zwembad aan het schoonmaken, het is heel vies en zanderig. Hij is gisteren weer als een gek bezig geweest met de hogedruk spuit van de werkmensen. Ze hebben dat ding nog steeds niet opgehaald.
De balustrade en de rand van het zwembad is super geworden, maar wel is alle troep in het zwembad gekomen. Je spuit wel vanaf het zwembad, maar je ontkomt er niet aan, dat er toch zooi in het bad komt.
 
Toen we vorig jaar in Cantabrie waren zagen we van die grote Tilansia bollen hangen, overal in het dorp waren we toen overnachten. Die wil ik ook, ze waren daar als kleine stekjes te koop. Ik zag het al voor me, overal van de mooie grote bollen. Bij deze een foto, hoe die van mij, ik denk over 20 jaar er uit zien
En een foto van die van mij, een jaar oud.
 
Je moet wel een bril op zetten, maar er zetten echt 2 stekjes aan de tak. We zullen maar zeggen, geduld is een schone zaak.