Nuttige dag!?!?

Mijn voornemen gister was, morgen ga ik de beuk er in gooien. Ik heb nog harstikke veel te doen. De kussens, die ik voor de bank in de flat aan het maken ben, afmaken. Ik moet nodig naar Foetje toe. Alles een beetje klaar zoeken voor volgende week. Boekhoud kundigen dingen verder regelen en nog meer dingen. Ik ben vanochtend vol goede moet begonnen, maar het weer is zo lekker, ik kan het niet maken om het zonnetje die zo zijn best doet, te negeren. Dus....... Paula heeft de pijp weer aan Maarten gegeven. Toen kwamen Martin en Anya, nog even gezellig een bakkie doen. Die gaan er ook snel weer vandoor, de winterkou in. En nu zit ik op mijn kont in het zonnetje, mijn blog te schrijven. Misschien, nog een klein duikje in het zwembad, als ik het te warm krijg. Het was gister een dag, dat ik dacht, moeten we naar boven? Een beetje fris, in de avond, met de deuren dicht gezeten. Maar blij dat we niet gegaan zijn. De hele week zijn de berichten goed, 23, 25 graden, dus blijf zitten waar je zit, en genieten.

Norbert is vandaag officieel gestopt met het bedrijf. Alles betekent, zodat de boekhouder de rest kan regelen. In princiepe is hij op 4 juni al gestopt, maar omdat hij nog, als ondernemer?, ziekengeld ontvangt, hebben weet door laten lopen. Als we weg zij, kan hij niet iedere week naar de huisarts, zijn ziek zijn papiertje halen. Nu kan ik ook bij de svb alles in orde maken, dat was me iedere keer een gehannes. Extra toelage voor Norbert, dan weer een maand geen toelage. Ik heb nu alles maar stop gezet. Alleen de betaling van mijn AOW laten betalen. En zodra we alle papieren van Norbert hebben, de partner toelage weer aan te vragen. Anders krijg ik op een gegeven moment een extra rekening, van nu terug betalen. En we zijn harstikke rijk, beide gezond, hond gezond en houden iedere week, veel geld over, niet dus, omdat we niet meer roken. Vanaf 25 oktober, wat een toppers zijn die lossie dossies toch. We hebben wel ieder een stoompijp, met koffiedamp en Norbert met sigaretten damp. Het gaat ons redelijk goed af. Ik heb geen sigaret meer aangeraakt. Nor was van de week op kantoor, toen hij nog werkte ging hij altijd met Ans ergens een bakkie drinken en een peuki doen.( dit wel goed lezen ) Nu dus weer, en heeft hij zich laten verleiden.( in de goede zin van het woord ) dus een paar haaltjes genomen. Maar, ondanks dat, we zijn goed op weg.

Herfst

Terwijl mijn mede blog schrijvers, ik volg er meerdere, ook uit Nederland, de mooiste foto's van de herfst plaatsen, kan ik hier echt niet aan mee doen. Ten eerste zijn hier heel weinig loofbomen, en ten tweede zitten we nog volop in de zomer. Dat missen we hier in Spanje wel, de 4 jaargetijden. Maar daar staat heel veel zon tegenover. En dat is niet alleen heerlijk, maar dat zijn ook nog eens vitamientjes. Het zal hier ook niet zo lang meer duren, dat de dagen kouder worden. We zwemmen nog steeds overdag, ik denk dat dit het laatste weekie is. Dan zwem je toch vanaf April tot 1 november. Zo heb je nog wat aan je zwembad. Er zijn zat jaren dat het allemaal anders is, maar nu genieten we er nog even van.

 

Rafa heeft het ook geweldig naar haar zin, ze is, nu we nog beneden zitten, de hele dag buiten. Ik verwonder me er over dat ze nog niet in het water is gevallen. Ze rent achter, vliegen, wespen, nu zijn er ook dikke hommels, aan en maakt menig pirouette, ook op de rand van het zwembad. Als we, ook al is het maar even weg gaan, sluiten we haar op, boven of nu het niet meer zo warm is, in het beneden huis. Ik moet er niet aan denken, dat ze in het zwembad drijft als je terug komt. Een nachtmerrie.

 

Met Norbert gaat het beter, ik wil dit nooit zeggen, dat is de goden verzoeken en dan word het weer slechter, maar ik moet toch iedereen op de hoogte houden, bij deze dus. Mijn iPad begint wat kuren te krijgen, dus het word tijd voor een nieuwe investering. Het gekke is, na heel veel zoeken en speuren had ik er een voor Jong-Fo gevonden, voor een mooi prijsje. Nu zoek ik er een voor mezelf, overal 80 euro duurder. Misschien had ik in die week voor Jong-Fo net geluk, dat er een winkel was, die een aanbieding had. Ook in Nederland, geen dubbeltje goedkoper.ik blijf gewoon speuren, hij doet het nog wel, maar die kuren bevallen me niet. Straks zegt hij plof en ben ik alles kwijt wat er op staat. Ik moet er niet aan denken. Er staan alleen al 800 foto's op, die moet ik op een sticky zetten, maar ik weet niet hoe. En Norbert weet helemaal niet hoe het pattekind werkt. Als ik hem ooit iets wil laten lezen, gil ik,aan de zijkant vasthouden. Hoe hij het doet weet ik niet, maar 9 van de 10 keer, is alles weg.

Kijk dit is handig voor ons vrouwen, althans zeker voor mij, ik ben een klusser van lik me vessie. Je moet er maar opkomen, handig hè meiden?

 

Hoe lief.

Kom ik vanochtend mijn bed uit en wat zie ik? Ik had hier een prijsvraag van kunnen maken.

Allemaal rozenblaadjes in het zwembad, wat is hij lief hè.( zijn blaadjes van de bouqanville )

Zit ik op Facebook, heeft Martin een gezellige foto, van onze vrienden wandelclub van vanmiddag op Facebook gezet. Dan zie ik dat, en dan word ik weer boos, op de kanker, chemo en op mijn pootjes. Wat was het altijd gezellig, ook al kon ik vaak niet zo goed meekomen. Maar toch had ik altijd veel voldoening als ik dan thuis kwam. Ik mis de gezelligheid heel erg. Ik kom de berg niet af, niet dat ik het vervelend vind thuis, helemaal niet. Ik kan natuurlijk gaan eten met ze, maar ten eerste, is dat het niet helemaal voor me. En ten tweede heb ik lichtelijk problemen met eten. Als Norbert smorgens vraagt wat gaan we eten, heb ik zoiets van eten, hou op, ik moet er niet aan denken. We gaan eigenlijk ook nooit meer uit eten. Zelfs die ene keer in de week naar de Chinees doen we niet meer. Als we dan eens gaan, neem ik meer dan de helft van mijn portie mee naar huis. Dan hoor ik van Nor, je bent zo mager. Ik wil zo graag 5 kilo erbij, maar het lukt me niet. Ik ben al vanaf het voorjaar niet meer op de weegschaal geweest, ik durf het niet. Als ik de berg af zou gaan, moet ik met die hitte iets aan, zonder mouwen, dat kan echt niet meer. Dunne rimpelige, kipfilet armpjes. Dus blijf ik liever thuis. Kortom ik baal overal een beetje van. Zit misschien wel een beetje in de knoop met mezelf, zonder dat er eigenlijk een rede voor is. En dan helemaal als ik die foto van vanmiddag zie, denk ik verdomme.

Misschien moet ik het woensdag maar weer eens gaan proberen, om mee te lopen. En dan maar kijken wat het gaat worden. Ik mis op deze manier ook de aansluiting bij onze vrienden club. En dat is het laatste wat ik zou willen. Dat is voor mij, hier in Spanje een rijk bezit. Sorry, dat ik weer eens een keertje zit te zeuren, maar, het is 3 uur in de nacht, kon niet slapen en lag hierover te piekeren. Dus dacht ik, je bed uit, zet het op je blog, dan ben je het kwijt. Een koppie thee en dan duik ik me bed weer in. Dan lees ik 2 bladzijde in mijn boek en dan pit ik weer.

 

Volgens mij,raakt de zon,hier nooit leeg.

Het is weer een superweek met alleen maar zon. Er was voorspelt dat er iedere dag regen zou komen, nou mooi niks. Dus nog steeds in het benedenhuis. Zolang zijn we nog nooit blijven zitten. Ook het avondeten doen we nog buiten. Betreft het onderzoek naar de vergeten pensioenen, van Norbert ben ik met eentje rond. Voor de andere is het van het ene naar het andere pensioenfonds schrijven. Af en toe moet ik diep in mijn geheugen spitten, wie is wie ook al weer. Ik kan niets uitprinten omdat we boven zonder internet zitten, kan ik ook niks printen. Karin kwam gister nog even langs, die heeft in de woonkamer het kastje van Telefonica hagen, die ze niet meer gebruikt, omdat ze iets met satelliet heeft. Er was vrijdagavond een grote klap, bij haar in de tuin, maar ook bij ons, staat een houten paal van Telefonica, daarop kwam de inslag. Het vonken sloegen uit het Telefonica kastje in de kamer. Zo is het vast ook bij ons gebeurd, zoals zovele keren. Bij ons was de stroom er niet af geweest, alleen in de telefoonkabel was het ingeslagen. Voor de zoveelste keer.
Dat is lekker opschieten zo. Iedere dag een regeltje. Normaal is het voor mij " grote stappen, gauw thuis " volgens mij is dat een gezegde, of is het iets zaans? Foetje is gelukkig weer thuis, we hebben haar onze rolstoel gegeven, dan kan ze in alle gevallen in huis en buiten, zich wat bewegen. Want door het lange liggen en heel veel pijn, lukt Santiago op dit moment echt niet. De tweede chemo zit er op en verdraagt de chemo goed. Voor zover zoiets goed kan kan zijn. Ik weet niet hoeveel x ze de chemo krijgt, maar dat zullen de scans moeten zeggen. Tons-ja was langs geweest met de tondeuse, nu heeft ze een kort koppie. Liever nu, dan dat je iedere keer een pluk haar op je kussen vind. Daar heeft ze gelijk in. Ze is weer de kanjer, van voor ze de pijn kreeg. Geen gezeik, er tegen aan en dat haar groeit wel weer, knap hoor, ik zal dat niet kunnen.

Ik doe de laatste dagen niet veel, ja, van het zonnetje genieten en veel lezen. Een foto, voor uitlopend op de kerstsfeer.

Internet

3 druppels regen, een klap, het is weer feest. We zitten weer zonder internet. Het is wel fijn dat ik een speciale app heb, dat ik mijn blog ook zonder internet kan schrijven. Nu is het nog zaterdag ook, dus als het tegenzit, hebben we maandag weer internet, we denken dat het de router is die is doorgeslagen. We waren in Denia, dus ik weet niet of het op de berg erg tekeer is gegaan.

 

Het weer zou, als het goed is een tik hebben gekregen, maar het is nu 4 uur in de nacht en ik heb de buiten deur open staan. Vanaf vrijdag, gister dus 4 dagen regen, maar de weerkaart op de TV had een ander verhaal. Temperatuur zou ook 7 graden zakken, maar het is nu nog best warm. Ben benieuwd wat voor weer het straks gaat worden. Er zitten mensen in Denia met 2 kinderen, die dus hopen op 14 dagen zomer.

 

Ik heb een foto van de slaapkamer kast genomen, daar erger ik me al een hele tijd suf aan. De midden deurtjes van de linnenkast hebben een andere kleur gekregen. Absoluut niet door de zon, want die komt op het noorden niet binnen. Ik ga nu Ikea in Nederland aan schrijven en zeg dat ik de kast in Nederland heb gekocht, of ze me via Murcia, daar zit de Spaanse Ikea, 2 nieuwe deurtjes kunnen sturen. Als ik die operatie via Spanje moet doen, zeggen ze kom maar terug met de deurtjes en ruil ze maar om. Weinig trek in 150 km. rijden voor 2 deurtjes.

Het is op de foto nog erger dan het in werkelijkheid is. Ik vind het zonde, van onze mooie slaapkamer.

 

Nu even iets wat niemand gaat geloven. Vandaag is het 10 dagen geleden dat we onze laatste sigaret hebben aangestoken. Maar ik moet er wel bij zeggen dat we een beetje vals spelen. Ik heb 2 sigaretten gekocht, die je moet vullen met vloeistof. Vloeistof en de sigaretten, kosten 2 weken sigaretten. Stel dat we over 2 weken zeggen, ik vind het niks, dan hebben we het geprobeerd, en geen cent verloren. Ik heb nu voor 8 weken vloeistof in die prijs, dus dat is al winst. Ik hen nog geen moment gedacht, had ik maar een echte peuk, Norbert vind het wat minder, maar puft lekker met me mee. We hebben zitten rekenen, hoe verder nu Norbert geen inkomen meer heeft. We zouden door kunnen paffen, daar staat dan wel tegenover dat, het geld wat je de lucht inblaast, van je extra leuken dingen, die je wilt gaan doen af gaat. Daan kan er maar een op cruise, het jaar daarop de andere. Niet zo leuk hè. Dan gaan we her ze proberen. Ook vloeistof kost het nu ongeveer 4,50 per week en anders 45,00 euro per week. Sneller kan je het niet verdienen. Ik hoop niet dat we een stel zeikers worden, omdat we niet meer echt roken. We waren bij Mapa Mundi, Petra en Fred ook alle twee aan zo een puffertje. Zegt Norbert tegen me, kijk die vrouw tegenover me, is al aan haar 7de sigaret bezig. Dat was ons ook overkomen, als we nog sigaretten hadden gehad. Ik zeg niet dat het gaat lukken, maar wat mij betreft ben ik al een aardig stukje op weg. Ik ga niet zeggen ik rook niet meer, want het is slecht, enz enz. dat wisten we 20 jaar geleden ook al. Maar zoveel geld de lucht in blazen en daar dan andere leuke dingen, voor moeten laten staan, nee dat wil ik niet. We zullen zien, zei de blinde en liep met zijn kop tegen de deur. Waar dit opslaat weet ik ook niet, maar dat kwam zo maar in me op.