Dit was het begin, van een heerlijke reis.

Bij deze de hele foto, die in een verder blog staat. Maar nu is hij gescand. Ik vond het een leuke foto, met de koffers en de naam van het schip erbij.

 

Valencia

Al met al zijn we 45 uur op zee, voor we in Valencia zijn. Dat was best veel en ik wilde nog wel een trans atlantic overtocht maken. Dan zijn we geloof ik 5 dagen achter elkaar op zee. Die 45 uur waren best gezellig, overal een beetje koekeloeren, borreltje hier, hapje daar. Er was ook nog veel te doen aan boord. Karaoke was er vanmorgen en Nel wilde de hele week al naar de karaoke, maar dat begon om 1 uur s'nachts, geen topper voor ons. De karaoke was niet veel, het meeste was voor de jeugd, dus niets voor ons. Het is niet te geloven, we zouden om 15.00 aankomen, maar het werd 16.00. Ze zijn tot 16.00 langs de tafels blijven lopen, of je nog wat wilde drinken. En schoon aan boord, de hele dag waren ze aan het schoonmaken. Voor ons was Iberojet helemaal goed. Al blijft ik in mijn hart een Pullman fan. Naast ons, heeft de cruise wereld er weer 4 fans bijgekregen. Nel en Fred zeker en hebben we mensen uit Alfaz leren kennen, die ook voor de eerste keer aan het cruisen waren, ook er helemaal gek van. Het is en blijft een ervaring. Vooral het Caribisch gebied, waar je eigenlijk iedere dag in een ander land, met anderen culturen bent. Het enige nadeel is dat het weer weleens niet meewerkt. Toen we om 16.00 aankwamen, stonden de volgende 1500 mensen al in de rij te dringen, om de koffers af te geven en aan boord te komen. Kortom, een geslaagde cruise met gezellige lieve mensen. Zo, wij gaan opzoek naar de volgende. ( een aanbieding natuurlijk ) ik zag er net al een staan. Een oversteek van 2200 euro voor 684 euro. Vertrek 2 december, het kan te gek ook, nee zo snel nog niet, maar 2 weken later????

Deze foto is wat bewogen, jammer, ik moest zo lachen om het edele span, dat mijn toestel bewoog. Dit is niet helemaal een grapje, door de storm liepen we allemaal scheef.

 

Messina

Vanmorgen moesten we vroeg van boord, we moesten om 14.00 weer terug zijn. Er kwamen behoorlijk wat protesten van mijn voeten, maar je kan niet overal rekening mee gaan houden. Dus hort met de geit. We bleven in Messina, de andere keren dat we hier waren zijn we naar een ander dorpje gegaan. Een leuke oude stad met een kerktoren die iedere dag om 12.00 een lied speelt en de beelden bewegen. Een soort poppenkast, maar dan anders. Inmiddels was er zoveel protest van mijn voeten, dat wij terug aan boord zouden gaan, Nel en Fred gingen nog een rondje doen. Ik had op de heenweg al gekeken of we een koffiebar met wifi zagen, maar niet een. En gelukkig 10 meter van de kerk een bar met wifi, zo doende kon ik het een en ander op mijn blog plaatsen. ik schrijf nu ook alvast het een en ander en zodra we een wifibar zien nemen we een bakkie en plaats ik het bericht en foto. Vanavond hebben we als kledingsadvies wit. En ik had rekening gehouden met zwart wit, een mooie lange zwart wit jurk, zo geregeld. Me witte broek weer terug in de kast gelegd, dus nu loop ik voor Jan Joker. Nee zo erg is het niet, er zijn best veel mensen die daar niet aan meedoen. Het is nu 17.00 en ik lig nog steeds aan dek in het zonnetje, wel met een trui aan. Nel is een dutje aan het doen en de mannen zitten in de sauna. Om half elf, na het eten een grote show en daarna het witte feest. Het is wel elke avond laat, we vallen bekaf in bed en meuren binnen 5 minuten. Nu kan je zien dat we een dagje ouder worden, gek maar de Spanjaarden gaan echt door tot het gaatje. We horen ze heel laat in de gang nog lol hebben Deze foto is van Trapini, het overzetten van iPhone naar iPad loopt niet zo lekker, vandaar.

Vandaag Bijltjesdag?

Het is nog behoorlijk druk in alle barren en de bankjes, waarop ik lekker, wil liggen en lezen, zitten alemaal vol. Ik denk, dat er straks flink met het bijltje gehakt gaat worden. Het zal niet lang meer duren, voor het gaat gebeuren. Nel en Fred zijn in hun, voor, achter, onder, naast, de boel al aan het inpakken, zodat ze niet meer in die hut hoeven te vertoeven. Vanaf het begin, is het een hut geweest met heel veel lawaai, vooral in de morgen, als ze met de boegschroef aan de bak gingen. We hadden eigenlijk direkt moeten klagen, dan hadden ze de hut, die ze nu hebben, vanaf het begin gehad. Stom, stom. Het is nu 23.00 uur, buiten windkracht 9 en iedereen loopt scheef. Het schip helt een beetje over. Fred en Nel mogen vannacht weer in de andere hut, met een raam slapen. Wij duiken er nu lekker in, we krijgen nog een paar uur, een rot stuk. We varen vlak onder de kust, zien de lichten van de dorpen.

Napels.

Voor de zoveelste keer naar Napels, het is gek ik heb het er altijd naar mijn zin. Het is natuurlijk een gevaarlijke stad. Dus alles wat je thuis, aan boord,kan laten, laat je ook aan boord. 20 euri zakgeld, regen poncho's, brillen, peuken, meer neem je niet mee. Jammer, geen telefoon, voor een leuke foto en ook het pattekind mocht niet mee. Ik kan ook niet streamen, dat moet om te kunnen plaatsen. Met Nel en Hans zijn we toen helemaal naar boven gelopen , door de kleine, oude straatjes en piepwinkeltjes. Maar deze Nel voelde zich er erg onbehagelijk bij. We zijn toen maar in de stad gebleven. Mooie winkeltjes en niet te vergeten de koffie. Ik durf te beweren dat je nergens op de wereld zo een heerlijke bak, sorry het zijn slechts 6 druppels, koffie krijgt dan in Italië. Het is naadje dat ik geen foto's heb genomen, dus plaats ik er simpelweg eentje uit Napels van een paar jaar geleden.Die kon ik dus niet vinden, dus dit is Rome. We hebben net gegeten en zijn aan het uitzakken, het weer was vandaag perfect, we zouden al twee dagen regen moeten hebben en morgen ook. We hadden het vandaag gewoon warm. We zijn al om 15.00 weg gevaren richting Rome, voor mij was het, vanwege de pootjes genoeg. In deze week kom ik er achter, dat het echt wel een probleem aan het worden is. Ben tot het besef gekomen, dat betreft het wandelen, de pijp aan Maarten gegeven kan worden. Dat vind ik heel erg. Op deze manier, ga je wel veel missen van de sociale kontakten. Wat zo ontzettend leuk is, dat Nel en Fred het zo gaaf vinden. Ze wisten echt niet wat ze konden verwachten. Ze vinden het, volgens Nel keigaaf. Waar we ons al dagen over lopen te verwonderen, het afkopen van de drank. Ze vragen niet eens een kaartje, waarop ze kunnen zien, dat we de boel afgekocht hebben. Ik vind het ongelofelijk, we hadden wel een pakket kunnen kopen inplaats van 4. Morgen naar Rome, met de trein en daarna met de bus een tour, af en toe uitstappen, dus hoef ik niet zo veel te lopen.

Rome

Deze dag was een belevenis op zich. We hebben van alles meegemaakt. Ook hadden we bedacht dat dit een goeie pootjesdag zou worden. Niets is minder waar. Het begon al dat we van boord kwamen veel wind en koud, het duurde een tijdje,voor de bus ons naar de uitgang van het haventerrein bracht. Eenmaal daar naar de trein, een rustig ritje, van ruim een uur. Eenmaal in de stad, konden we de toeristenbussen niet vinden, we wisten waar ze normaal altijd staan. Toen zagen we een kiosk , waar we de buskaarten konden kopen. De bussen rijden vandaag niet, morgen weer,das lekker, we zijn hier vandaag, niet morgen.eerst maar koffie drinken en beraden wat te doen. We weten meestal overal op deze cruise de weg, maar Rome hebben we 3x met de bus gedaan. Pech voor mijn pootjes. Plattegrond erbij en zoeken waar en hoe we moesten lopen, maar kwamen overal vast te zitten, bij demonstraties, toch nog een stuk gelopen, met de metro en met de bus, zijn we toch overal geweest. Het laatste stuk, met de bus, naar het station moesten we weer lopen, omdat de demonstraties, daar alles afgezet hadden. Toen we een bakkie gingen doen, hadden al de barretjes, uit angst de deuren op slot. Nu moet ik zeggen, ze liepen met trommels en ik vond , dat het inmiddels een grimmige uitstraling had. Na de koffie snel naar de trein, want je weet het nooit, hoe dit gaat uitpakken. Inmiddels was de woei behoorlijk aan getrokken, toen we aan boord op het dek stonden, waaide je zowat uit je verschoning. De wind was wel erg, maar volgens ons, niet zo erg, dat we de laatste haven niet aan konden doe. Dit betekende dus, vanaf zaterdagmiddag, tot maandagmiddag aan boord blijven. De kapitein vond,veiligheid voor alles. We gingen nu richting Franse kust, naar boven en dan verder onder de kust blijven tot Valencia. Ik had al gezegd dat we een hut hadden, voor, tussen, naast en achter. In de hut van Nel en Fred was het oorlog, de hele week eigenlijk al maar nu was het niet meer te doen. Ze hebben het geprobeerd, om te pitten, maar NADA Toen zijn ze naar boven gegaan op een bankje te gaan pitten, dat lukte ook niet, toen kwam er een van de bemanning langs en kregen ze een mooie hut, met een raam. Daar hebben ze redelijk geslapen. Als ze dit zo niet hadden opgelost zou dit de eerste en de laatste cruise geweest zijn. Jammer, want ze vinden het heel erg leuk. Het was vannacht een zeer bewogen nacht, we lagen echt te stuiteren in ons bed. Alle restaurants waren vanmorgen dicht, liften deden het pas vanaf een uur of 10 weer en vannacht heeft de dokter over uren gemaakt. Toen Nel en Fred, vannacht op de etage van de receptie waren, liepen en heel veel mensen te stressen, er was er een die helemaal hysterisch was. Die is mee genomen door de dokter, vervolgens, volgens ons platgespoten. Iedereen kreeg gisteravond al kotszakjes en pillen.wij zijn de nacht goed doorgekomen, zonder het pilletje, maar wel iedere keer wakker, als er een aanslag op het schip werd gepleegd. We hebben een probleem, nu we deze route nemen, komen we weer in de hoek, waar, de kinderen en Nel en Hans alles van af weten. Marjolein, dacht dat ze haar kind nooit meer zou zien. En Nel heeft de hele nacht voor het raam gezeten. De kapitein roept nu net om, dat het de 14 uur heeeeel gezellig gaat worden. Nou ik ben er klaar voor. Blog geschreven, wel even wat eten, dan eventueel een pilletje en dan maar plat. Tis jammer van de laatste 2 dagen, maar als je om deze tijd, een cruise Middellandse zee boekt is het risico groot, dat dit gebeurd, we wisten dit van te voren. Maar ondanks alles hebben we het helemaal leuk. Even een aanvulling voor mensen die mijn pootjesdag niet begrijpen. Ik heb al 4 jaar, na de kanker en de chemo, last van neuropatie in mijn voeten, waardoor ik veel pijn heb ik mijn voeten als ik ze teveel belast.

Trapani

Van boord af richting uitgang, we zouden de stad bekijken. Bij de uitgang kon je een kaart kopen, voor 15 euro p.p, dan ging je met de bus naar de kabelbaan, naar boven, daar was een stadje uit de middeleeuwen geheel nog intact. Het was inderdaad een beeldschoon stadje. Ook konden we nog bij een speciale bakker een koekje ( van eigen deeg ) krijgen. Je weet hoe een Hollander is, zoeken, zoeken naar het koekje, wij niet alleen, ook Spanjaarden liepen te zoeken. Toen we ze later tegen kwamen, hadden ze hem eindelijk gevonden, maar dicht. Inmiddels was het boven zo mistig en koud geworden, dat we de kabelbaan maar weer naar beneden hebben genomen. Het zou een mooie tocht zijn geweest, als het niet dicht van de mist was geweest. Beneden aangekomen moesten we nog een uur wachten, voor de bus ging en er was geen kroeg in de buurt. Toen zag Nor een stadsbus en wij rennen, verzwik, me inmiddels al verrotte pootjes, me voet ook nog. Maar het lukte en wij weer naar beneden, waar al een zootje nattigheid uit de lucht kwam vallen.liepen we vanaf de bus nog de verkeerde kant op en kwamen als verzopen katten aan boord. De komende 3 dagen geven ze regen, dus nu worden we bijdehand en nemen 3 dagen pluus en poncho's mee. In het theater een Spaanse Hans Klok, was redelijk te volgen, was leuk. Daarna om 12 uur Carnaval, hoe verzin je het in Oktober. Daar had niemand van ons op gerekend. Bepaalde mensen hebben volgens mij een verkleed koffer bij zich, die doen met van alles mee. Het was natuurlijk weer over 12 uur, toen we wederom, uitgeput in bed vielen.

Zeedag

Vandaag een zeedag, prachtig weer, niet veel wind en zon. Het is heerlijk aan dek, wel een trui aan. Lekker op een ligstoel in het zonnetje zit ik hier te schrijven. De rest is het schip aan het verkennen en de credit kaarten laten activeren. Nog even over gister, betreft de drankafkoop. We hebben de hele avond drank gehaald voor 4 personen, op een kaart.

Ik denk dat het je toch een beter gevoel geeft om te doen, wat wij gedaan hebben. Misschien dat ze de rest van de week wel er op gaan letten, dat zien we dan wel. Anders hebben we ieder 130 euro weggegooid.

Vanavond een cocktail met de kapitein, wij dus niet en om 20.15 eten in gala. Gelukkig dat we vanmorgen direkt Norbert zijn overhemd hebben laten wassen en strijken. Nu maar hopen dat het vanavond klaar is.

Ik hen de hele zeedag haast op dek in de zon gelegen, het was heerlijk. Om 20.00 aantreden voor de gala. Er waren veel mensen in het lang, dat viel heel erg mee. Een leuke avond, met in het theater een violiste met klassieke muziek. Heel erg mooi. Alleen de hoge tonen, deden zeer aan je oren. Wat ons heel erg meevalt is het roken, op veel plekken, ook binnen, mag je roken. Alleen werd Fred op zijn sigaartje getikt, dat mocht niet. Dus echt wel, aan het gas, zei Nel, dit is discriminatie. Laat op de avond kwamen natuurlijk weer de spelletjes, waar de Spanjaarden gek op zijn. Met ballonnen en dan tegen elkaar opbotsen, tot de balon knapt. En meer van dat soort gein. Waar wij Hollanders te nuchter voor zijn. Maar wij wel lachen om de dingen die ze doen. Het was heel vermakelijk. Het was weer dik over 12.00 toen we kapot in bed vielen, toch heel vermoeiend is zo een hele dag, van hot naar her. Tot nog toe is het geweldig, Fred en Nel vinden het helemaal leuk.

Dag 1

We zijn om 5 uur van huis gegaan. Daar aangekomen stond er een rij van hier tot Jeruzalem. Toen we in de rij stonden kwam er iemand naar ons toe, vertelde dat we eerst naar binnen moesten, om de koffers af te geven. Dan weer naar buiten en achteraan aansluiten. Het inschepen was voor 2 schepen voor Iberojet en Costa. Toch ging het koffer afgeven, heel snel. Wij vragen aan een opperhoofd wat nu? Met de roltrap naar boven. Nu stonden we net bij de roltrap. En nu komt het, de man zei met de roltrap naar boven, dat doen we dan zei Nor. En we schoven er zo tussen. Terwijl er buiten een rij stond, dat wil je niet weten. Boven nog even in de rij en we waren aan boord. Toen naar de hut, is ook niet meer wat het geweest is. In het verleden bij Pullman stond er een rij, met mannetjes met witte handschoentjes en die brachten je naar je hut. De laatste jaren , moet je hetzelfde uitzoeken. Wij zaten dus beneden, tussen, achter onder. Wat wil je ook voor onze prijs. Prima hut niet groot maar prima bed en veel kast ruimte. Nu op zoek naar drank, die is duur aan boord. Nu kan je dat afkopen voor 130 euro per persoon. Je kan je voor die prijs helemaal vol laten lopen.

Nu was Nor bij Vicente op het reisbureau om die 4 pakketten te kopen, zei Vicente, man je koopt er toch geen 4, maar 2, dat doen de Spanjaarden allemaal. Dus even niets gekocht, eerst even vergaderen met Fred en Nel. Overlegd en we vonden dat aso, (stiekem de roltrap opglippen zeker niet.) Nee we zijn niet zo slecht en kopen er 4. We zaten net aan een mojito en het alarm voor de sloepenrol ging af. Wij met een noodgang van 10 naar 4 en dan weer naar 10. Lopen, liften mag je dan niet gebruiken. Daarna eten, het buffet zag er goed uit, maar liever naar het restaurant. 20 min wachten, toen hadden we een tafel voor 8. Met 4 Spanjaarden, wat heel gezellig was. De Spanjaarden niet eten voor wij ons eten hadden. En aan ons vragen of ze weg mochten toen ze klaar waren. Dat is heel netjes.

Me voorgevoel was juist.

Toen ik vanmorgen wakker werd had ik een raar gevoel, dat ik niet thuis kon brengen. Er is iets maar ik weet niet wat. Toen ik bij de koffie 2x een koekje kreeg, wist ik het zeker. Vrouwtje begon in de kasten te rommelen, en maar tegen me zeggen, ik ben de kasten aan het opruimen, het is hier zo een zootje. Het baasje liep ook maar heen en weer. Er klopt hier echt iets niet. Hun bed in de slaapkamer werd al voller en voller, lekker opruimen, ja me neus. Als ze wel echt weg gaan, kan ik 2 dingen doen, boven op de kleren gaan liggen, met de hoop dat ze mij ook in een koffer doen, of erin berusten. Ik hoop dat ze me maar naar Max brengen, want daar is het heel leuk, Max is namelijk verliefd op me. Bij Savelkous is het ook wel leuk, maar daar lopen zoveel van die kleine honden en die keffen zo tegen me. Nou ik zie wel wat het word, maar dat ze hem smeren ben ik nu wel zeker van.

 

We zitten weer een treetje hoger.

Vrijdag was er regen verwacht en zaterdag en zondag ook. Dus goede raad is duur, in de hoefjes.

In het begin hadden we nog niet zo veel beneden, maar in de loop van de tijd, we hebben 4 maanden beneden gezeten, is het aardig aangegroeid.

Achteraf is het vrijdag droog gebleven en zaterdag ook niet zoveel tegen. Vandaag is het wel wat frisser. Nor heeft de kachels alvast staande bij gemaakt, het gaat nu toch wat kouder worden. aan alles komt een einde, dus aan deze zomer ook. Ik vind de winter, met storm en regen ook wel wat hebben, lekker op de bank met een goed boek. De vorige blog was goed gelukt vanaf mijn iPad. Ik schrijf nu weer en als het goed gaat, kan ik hem nu plaatsen, met foto en al. Ook moet ik nu kunnen schrijven, zonder internet, ook de foto's plaatsen. En als ik dan ergens kom, waar internet is, kan ik ze op het blog plaatsen. De tijd zal het leren. Als ik een week niet plaats, kan deze week niet schrijven, dan is het niet gelukt.

We gaan vanavond de bon van 2 personen eten, en voor een betalen. Bij Hollywood bij het winkelcentrum, we zijn nieuwsgierig hoe het is. Misschien weer een leuke eet tent erbij. Dit was het even voor vandaag

De foto is genomen, dat Norbert hier nog de kapitein was van dit schip, omdat de eigenaar, geen vaarbewijs had. Jammer dat dit afgelopen is, had hij toch regelmatig, zijn zeemans gevoel.

 

"Zomaar" een heerlijke hap.

Omdat het weer helemaal te gek is, gewoon zomer eigenlijk, dachten Joop en Jong-Fo nu kan het nog, laten we een feest geven met een borrel, hapjes en een Franse Paella. Door het mooie weer was de wandelgroep heel groot, haast iedereen zit op dit moment in Spanje. Verder waren ook de niet wandelaars er. Ze hebben natuurlijk een perfect huis, terrassen, tuin en ook nog een leugenhoek, waar je met ze alle rond het haardvuur, nu natuurlijk niet, leugens de wereld in kan gooien. Nu schrijf ik leugenhoek, maar ik weet eigenlijk niet precies hoe dat hoekkie heet. Dat is juist zo gezellig als iedereen ergens neerploft, in alle hoeken en gaten. Voor je iedereen gedag hebt gezegd, ben je op die manier, wel een stief kwartiertje bezig. Vooral voor ons, is het bijpraten met iedereen die we een tijdje niet gezien hebben. Ze hadden eerst gewandeld in Tormos en laten ze nu weer
verdwaald zijn. Het was weer, klimmen en klauteren over rotsen en op je kont van hellingen af.
Wat een feest dat Norbert niet mee was, die had pimpelpaars aangelopen. Die kan daar echt niet tegen, ik daartegen vind dit prachtig. Jaren geleden, ik denk wel 5 jaar, toen wandelde ik nog mee, gingen we ook naar Tormos en wilde we niet dezelfde weg terug. Nergens een ezelspad of wat dan ook te ontdekken. Marja, we moesten toch naar beneden en het is gelukt. Maar vraag niet hoe. Ik heb nu, na 5 jaar,nog een litteken op mijn scheenbeen. Voor Norbert hoeft dat zo niet, wandelen prima, maar geen land over zand gedoe. Het kan gewoon gebeuren dat ze een keer verdwalen, omdat de borden weg zijn, paden door de regen weggespoeld enz. Dus nu kwamen er ook wandelaars met schrammen terug. Het is toch heel jammer dat deze moeder dit niet meer trekt.
We hebben een heerlijke, gezellige, leuke, smakelijke middag gehad. Bedankt Joop en Jong-Fo.

 

Volgens mij, is dit boven,de leugenhoek.

da

Gezworen kameraden

Toch nog liefhebbers,die na deze bloedhete zomer, in de zon willen zitten.

 

Daar was dus geen gebrek aan.

 

Ik heb het geflikt, alles via mijn iPad. Nu alleen nog kijken of de foto's en onderschrift geplaatst zijn.

DUS EEN HOERAATJE VOOR MEZELF.

 

Yes

Ik kan het wel, zit nu boven op de computer. Maar het kan anders, daar moet ik nog achterkomen .

Hier dan en livebeeld van ons onderlomen op 15 oktober 2012.

15 oktober. ,!!!

15 oktober, het is niet te geloven, we zitten nog steeds in ons zomer verblijf. Volop zon, het is echt zonde om te verhuizen naar boven. Ook voor Rafa is het heerlijk, die ligt van s'morgens tot s'avonds laat buiten. We eten nog buiten, maar als we TV kijken doen we een deur dicht. Ik heb gekeken wat de weerberichten zijn, zeker tot midden volgende week, rond de 23 graden en zon. Heerlijk.
Ik ben weer bij de pinken, 2 dagen van de rel geweest en nu denk ik, het zal wel. Ik maak me er niet meer druk over, zonde van mijn tijd. Eigenlijk is het hier een dooie boel, beleef niks, kom de berg niet af, lekker in mijn sop aan het gaarkoken. Het is te lekker, om op stap te gaan. Wel gezellig woensdag met de wandelgroep en ook de niet wandelaars, anders mochten wij niet komen, eten bij Joop en Jong-Fo.

Omdat het weer nog zo mooi is, hoort daar een feestje bij. Joop gaat een Franse rijstschotel maken. Nor gaat mee, maar voor een uurtje, jammer. Het is of de Duvel er mee speelt, iedere keer als we iets gezelligs doen met ze alle, heeft Nor een rit, nu zelfs 2 achter elkaar. Maar de schoorsteen moet roken en werk gaat voor het meisje. Gelukkig dat dit nog lekker doorloopt. Ik ga zo even naar boven om een mop door de tent te halen, Nor heeft de rest al gedaan. Alleen nog ramen lappen, dan is alles weer spic en span, dan kunnen we, als het weer omslaat, met een vliegende vaart naar boven. Voor de oplettende lezer, deze foto klopt natuurlijk niet. Dit is Zensa in Denia. Het lukt me nog steeds niet. Ik had foto's genomen en gestreamt, ik moet daar toch maar eens goed induiken. Ik haal iets binnen, dan ga ik aan de slag, ik denk dat ik wel bij de hand genoeg ben, maar toch te blond, om dit tot een goed einde te brengen.

Beetje van de rel.

Vandaag mocht ik me weer melden bij de oncoloog. Had de hele ochtend al een onbestendig rot gevoel. Normaal heb ik dat nooit. Ik ga erheen en zie het wel, denk ik dan. We moesten er om half 12 zijn. De wachtkamer zat stampvol, veel zielige mensen. Ik dacht nog laatste keer, dan mag ik een jaar weg blijven. Na 2 uur waren we aan de beurt en gelukkig was de uitslag van het darm onderzoek prima in orde.
Omdat ik in augustus pijn had, ben ik naar de oncoloog gegaan en die vond dat ik maar een scan moest maken. Dat hebben we gedaan, terug naar de oncoloog en alles was goed.
Tot onze grote verbazing, vertelde ze vanmorgen, dat ze op de scan iets, heel, heel kleins hebben gezien. Dat hebben wel meer mensen en ze dacht dat het wel goed was, maar omdat ik pas over een jaar mag terug komen, wilde ze een nader onderzoek.Dus weer door de scan en een bloed onderzoek eind november.
Later thuis denk je dan, waarom zeggen ze in augustus, alles is goed en nu komt ze hiermee.
Ik voel me een beetje in de zeik genomen. Het voelt niet lekker, ben wat aangeslagen. Iets wat eigenlijk niet bij me past. Ik hoop maar dat, het rotgevoel over een paar dagen weg is. Want dit lost niets op, ik heb er alleen mezelf en natuurlijk ook Norbert mee.

Wij bier.?!!,?

We zijn gisteren van ons geloof afgevallen. Ik zit altijd te struinen op internet op van alles en nog wat. Ook kijk ik naar dingen die eigenlijk niet direkt mijn intresse hebben. Zo heb ik ook een pagina gevonden van failliet gegane zaken die alles veilen,via internet kan je erop inschrijven. Meubels waar soms maar een bod op is gedaan, jou bod moet dan 10 euri meer zijn. Er komen natuurlijk ook de veiling kosten en opbod kosten bij en de btw. Maar toch heel interessant. Zo kwam ik restaurant Hollywood tegen. Die zit in heel Spanje. 2 menu's en je betaald voor een. De hele mik mak ingevuld en gemaild. Inderdaad een paar dagen later, een mail, de code invullen, en ja daar was de bon, voor Hollywood, bij ons in het winkelcentrum. Er zaten wat maren aan, die ik dacht, goed gelezen had. Een ding begreep ik niet zo goed. We moesten in het centrum zijn, dus daar eerst maar even naar binnen. Wat ik dus niet goed had gelezen was, de dag voor het weekend of feestdag is hij niet geldig. Vandaag een feestdag, dus het feest ging niet door. Nou dan maar in het centrum wat eten. Bij mijn tappa tent hadden ze dit keer alleen een voetbal menu. Dus verder kijken allemaal junkfood, vette happen. Uit eindelijk maar naar Eddy rockets gegaan. Menu voor 7,95 incl bier en koffie. Ik zit weer te griezelen als ik er alleen maar aan denk. Brrrr. Vooraf hadden halve uien, met een dikke laag frituur. Hoofdgerecht, hotdog of hamburger, gaat weer een griebel door mijn lichaam,  dan maar een hotdog met patat. En drinken was, water of bier. Dus wij aan de bier, dit klopt natuurlijk helemaal niet. Maar ja, niet zeuren. Alleen de koffie was redelijk. We gaan van de week maar naar Hollywood de bon gebruiken. Ik had deze foto aan de kids gestuurd, dit is Eddy rockets. Die schreven al direkt terug, wat is met jullie aan de hand, wat doen jullie daar?  We weten het nu, in het centrum gaan we noooiitt meer eten. Dit is de derde keer, dat we onze neus stoten.

Frank Reye

NOG EVEN EEN OPKIKKERTJE OM DE NEDERLANDSE WINTER DOOR TE KOMEN.

Smoesjes.

Er zijn van die dagen dat je het zo druk hebt, dat je niet aan schrijven toe komt. Smoesje natuurlijk, drukke dagen komen niet in mijn agenda voor, geen zin dagen wel. Al hoewel ik heb het deze week best een beetje druk gehad. Neem nou de post, die gooi ik, nadat ik het gelezen heb, op mijn buro, hier beneden. Normaal verwerk ik wat in de computer moet direkt. Ook met de bloemen, regel de bestelling, het formulier op het buro en dat is het. Als Nor met enveloppe van kantoor komt, met geld van de bloemen, ook op de stapel. Heel slordig allemaal, ie niet mijn stijl. Hetzelfde geval met het filmpje van Nor zijn verjaardag. Ik moet dan naar boven, naar de computer en dan ben ik zo een uurtje bezig. Dat vind ik zonde van mijn tijd, ik zit liever in het zonnetje, een boek te lezen. Zover ik het weer kan bekijken blijft het tot de 15de oktober, nog rond de 25 graden, dus mooi nog niet naar boven. Gister nog lekker gezwommen. Ook voor de hond is het heerlijk, ze ligt de hele dag buiten, in het zonnetje. Waar ik ook druk mee ben geweest, alle spullen voor de rommelmarkt een prijsje gegeven, ik heb best wel veel. Nu heb ik alle kleding buiten op de eetkamertafel liggen, maar bloedheet is het daar, maar een paar uurtjes wachten, tot de zon weg is. Zaterdag avond zonder stroom gezeten, wij alleen, dus bij ons was er iets mis. Al een paar dagen knipperende lichten, dat hebben we wel vaker. Ik dacht dat een van onze vaders of moeders boven weer bezig waren. Dat is ons al paar paar keer gebeurd, dat ze ons een kunstje flikten. Dat is echt waar hoor!!! Maar Nor had direkt door dat er boven, aan de weg, iets aan de kast moest zijn.  Norbert kijken en ja hoor, de hele zekering zwart en gesmolten, en stinken. Zondag ochtend iberdrola gebeld, verteld wat er was gebeurd, de zekering is van u, moet u zelf betalen en zelf een Electra man bellen. Hadden we nou niet gezegd dat het de zekering was, hadden ze gekomen en het gemaakt en als het een aardige man, zou zijn geweest, niet hoeven te betalen. Nu moesten we zelf oplossen. We hebben stinkie in het dorp, die we in het verleden ook bij de huizen die we in de verhuur hadden en ook voor de flat heeft hij veel gedaan. Als we toch zelf moeten betalen dan stinkie maar bellen. Om 12 uur hadden we weer stroom, met een nieuwe zekering. Kosten 48 euro. Geen voor rij kosten en ook geen zondag tarief. Prima mannetje. We noemen hem stinkie, omdat hij 20 jaar geleden ons ook met een probleem geholpen heeft. En hij stonk toen ongelofelijk uit zijn mond, geen knoflook, maar echt bedorven. Zodoende heet hij nu stinkie.

Verjaardag Norbert.

Gisteren is Norbert weer een stukje verder, richting 65, gekomen. Een prachtige, heerlijk weer, lekker gezwommen. Geen feestje dit keer, wel jammer, maar ja,de rot crisis heeft ons ook te pakken.

Het is vrij lang, aan ons voorbij gegaan, maar nu is het raak. Gelukkig heb ik hem nog een mooi kado gegeven, ook een beetje boel voor mezelf. Een weekje cruisen, wel weer de Middellandse zee, voor de, 5 de of 6 de keer. Maar er zitten 2 plaatsen tussen waar we nog niet geweest zijn. Napels en Rome zitten er altijd bij, maar daar is het altijd gaaf. Dat is nu het voordeel van je AOW, niet gebruiken maar sparen voor leuke dingen. Norbert had van de week iemand gesproken, over een restaurant, dicht in de buurt, gezellig en niet te duur. Zit hij te zoeken naar het telefoon nummer en komt op een site waar je div. Restaurants per internet kan bestellen. Waarom ook niet? Direkt geregeld en keurig een mail terug, data tijd en welk restaurant. Goed geregeld. Wij gisteravond gepikt en gedreven er op af. Er staat geen auto, zeg ik, Norbert zegt, ze komen hier vast wat later. Voelen we aan de poort, dicht. Kijken op het bord, zondag alleen in de middag open. Wat een belachelijke toestand, wij doorgereden naar iets anders, zitten we goed en wel aan tafel bellen ze ons, met, sorry ze hadden de sluitingstijden niet aan ons niet doorgeven dat ze dicht waren. Wel netjes, dat telefoontje. Eind van het liedje heerlijk gegeten. Ik ga nu ( proberen ) een videotje te plaatsen, hoe Rafa haar baas feliciteerde.