maandag 31 augustus 2015

Het blijft maar door gaan, er komt geen einde aan deze hitte.

Het is echt niet normaal, zo warm is het nog. Iedere dag zitten we nog boven de dertig graden. Als we nou nog wind hadden, maar die is er niet meer. Een paar zomers geleden vlogen de glazen en de kopjes van tafel, zo erg was het. Je kon er de klok op gelijk zetten, tussen 13.00 en 14.00, iedere dag. Zelfs Norbert heeft er moeite mee, terwijl je hem in het verleden er nog nooit over gehoord heb. Noe zeg ik in het Spaanse Groupon een geweldige druppelaar, die om de zoveel tijd een mist van water naar beneden laat vallen en niet eend duur. Voor 10 meter slangen en regelateur dacht ik, slechts 19,95. Als je een beetje handig bent, lijkt me dat de oplossing.
Is dit geen topper, ik zit al te kwijlen, als ik dit zie.
 
Ze hebben me boven vast horen klagen, op dit moment maandag avond half acht, breekt de hel los. Rafa ligt in de WC en wij binnen met de deuren open zitten te genieten van hevig onweer, bliksem en de verrukkelijke regen. De TV is uitgevallen, maar volgens Norbert is het met een half uurtje weer over. Net op tijd voor de start van goede tijden. Gelukkig is het geen bliksem met daarna een harde klap, dat vind ik doodeng. Ik heb het vroeger in Wormer een keer mee gemaakt, dat er een bliksemschicht was en daarna een vreselijke klap en toen was ik uit me bed gevallen. Zo raar, sindsdien, bent ik best bang als het blikt, dan ga ik tellen, als ik dan tot 7 kom is het 7 km. weg, heb ik me laten vertellen. De TV komt met stukjes en beetjes weer terg, dus het ergste is voorbij. Het was heerlijk voor de tuin en de stof is ook uit de lucht.
 
Deze foto is van gisteravond in Den Helder, waar het ook behoorlijk gespookt heeft.
 
Ik ben vanmorgen met Jenny, Piet Sevilla, naar de oerwoud dokter geweest. Ze loopt al, ik denk 5 jaar te kwakkelen met buik en darmen. Dus heb ik tegen haar gezegd, maak een brief met alles van je laatste 10 jaar. Dat heeft ze gedaan en vanmorgen zijn we naar Eric gegaan. Ik ben direct met de deur in huis gevallen, voor dat ze zelf iets kon zeggen, waarschijnlijk nog wat overdreven, ik heb ondertussen gemerkt dat dat helpt. Toen heeft ze zelf haar verhaal afgemaakt, maar Eric snapte er niets van. Heel fijn dat ik mee was er moet nu echt iets gebeuren. Ze hebben een paar jaar terug een matje vanwege een verzakking geplaatst, nu hebben ze ook een ring geplaatst, ook is ze in februari met hevige bloedingen naar het ziekenhuis gebracht. En ze weet niet wat er is gedaan. Ze moest haar uitkleden en hij heeft haar darmen gevoeld, toen riep hij mij er bij en ik moest op 2 plekken voelen, Jenny schoot haast tegen het plafond. Hij wist het al en hier helpen we zo vanaf. Diverticultis, is het. Ik kende het wel het heeft met je darmen te maken. Dus ik vroeg, waarom hebben ze dat niet met het darmonderzoek wat ze heeft gehad weggehaald.
Ik weet dat het uitstulpingen zijn, nu ik dit lees, heb ik hem ook door. Die zitten aan de buitenkant van je darmen. Door de spastische darm, komt er kracht op je darmwand en krijg je een balonnetje, net zo als je vroeger met de Basoka kauwgom maakte. Dat blijft aan de buitenkant van je darm zitten en je hebt er soms heel veel van. Het probleem is dat er ontlasting in gaat zitten en dat kan het balonnetje niet uit, dus dat gaat ontsteken. Hoe simpel kan het zijn.ook haar andere problemen aangepakt en met pakken pillen en 4 dagen een zuster aan huis voor een Klisma. Levenslang vitamine b1 b6 en b12. Ook levenslang Planta Ben voor haar darmen. Ze is echt heel afwezig en dat is het trieste, als je ouder word, moet er eigenlijk altijd iemand met je mee. Ik ben blij dat ik haar heb kunnen helpen. Ook het verhaal aan haar zoon uitgelegd, maar ze moet ook in Nederland in de gaten gehouden worden. Nu maar hopen dat ze haar pillen in blijft nemen. Ik had haar al eerder planta ben gegeven, maar na 2 dagen was ze alweer gestopt, het helpt niet zei ze. Maar nu moet ze het levenslang slikken. Het is een natuur product dus kan het geen kwaad.
Zo dat was de de dag van zuster Clivia vandaag.
 

vrijdag 21 augustus 2015

SAIL 2015

Het is jammer dat we hier zitten. Want het is toch iedere keer weer een prachtig gebeuren. En wat een drukte in Amsterdam, waar ze een speciaal zakkenrollers team hebben. Het vervelende is dat ze op heterdaad betrapt moeten worden, dus als ze je knip al hebben, is het team te laat. Dan zeggen ze rustig, die vrouw liet hem vallen en ik wil hem net terug geven. Dus dit een moeilijke klus voor ze. Reken maar dat er veel gejat gaat worden, je kan wel zeggen, mij gebeurd het niet, maar als je even afgeleid word, ben je al de klos.
 
De Padua rond 1925.
 
s. De vader van Norbert, wilde ook varen, maar zijn vader zegt als je dat wil, moet je beginnen op een zeilschip. Dat heeft hij gedaan en is gestart op de Padua ( tegenwoordig heet het schip de Kruzenstern )
De Padua was een vracht schip een 4 mast Bark zeilschip. Ik moet er niet aan denken, als er geen wind staat, kom je geen meter vooruit. Hij is ook diversen malen om Kaap Horn gezeild. En was ook lid van een club die met een zeilschip rond Kaap Horn hebben gevaren. Het speldje hebben we nog, maar de bemanning van deze schepen is behoorlijk uitgedund. Het schip was Duits, maar de Russen hebben het gejat en daarom heet hij nu de Kruzenstern.
 
 
 
 
De Kruzenstern zoals hij nu in Amsterdam ligt. Dit is de Padua op volle zee.

Norbert heeft jaren mee gevaren met gasten om de schepen vanaf IJmuiden binnen te halen. Ook met de rondvaart, hadden ze vergunning om als ze aan de wal lagen, tussen de schepen door te varen. Dat was natuurlijk geweldig. 5 jaar terug is hij nog geweest en met zijn kinderen als bezoeker rond gelopen. Maar dat is het niet voor hem. Hij wil er gewoon aan mee doen. Een zwager van ons, werkt er als vrijwilliger, hij heeft ook gevaren, bij Sail om dingen te regelen. Dat had voor Norbert ook wel wat geweest. Dan krijg je een pasje en kan je overal komen.
 
De vader van Norbert, keurig zijn koffertje aan het uit pakken op de Kruzenstern.
 

woensdag 19 augustus 2015

Straalt hier rottigheid uit, of vergis ik me?

Dit zijn de 2 boenders van Karin. Je hoeft maar naar die koppen te kijken en je weet genoeg. Het beroerde is: ik houd daar zo van. In Julianadorp mocht Revi niet aan de lamellen zitten. Oké dan niet dacht hij. Maar 10 min. later liep hij heel snieki richting lamellen. En met zijn handjes achter zijn rug, gaf hij een ram tegen de lamellen. Zijn kop glunderend van, ik heb niets gedaan, ik heb mijn handen toch op mijn rug.
Hij is ook gek op keukenkastjes leeg halen en weer vullen. In Julianadorp staat een ladekasten, met in de onderste la, wat plastiek bordjes. Dat zag hij wel zitten, leeg halen en weer vullen. Het werd al gekker, op een gegeven moment zeilden al de bordjes de hele kamer door. Voor ons geen probleem, maar voor Karin wel. Ook knalt hij daar alles de kamer door, vooral na Julianadorp, want daar mocht het. Geen goed voorbeeld opa en oma. Karin heeft een kastje in de keuken open en hij weet dat hij daar mee mag gooien. Van de rest moet hij afblijven. Het leuke van die knakker vind ik, dat hij nog rood haar heeft, wat wel jammer is, dat hij nog geen sproeten heeft. Ik weet niet hoe het met de jongste Wess is , nog geen ervaring mee, maar van mij mag hij zo worden, als zijn broertje. Sorry, Karin en Frank, voor jullie is het minder leuk. Maar ik vind dat er in een kind een bepaald soort rottigheid moet zitten.
 
 

zaterdag 15 augustus 2015

15 augustus 2015

Het is nog nooit zo druk in Denia geweest 100% bedbezetting. Het begon vanmorgen met een paar behoorlijke buien. Het is gelukkig lekker afgekoeld. We kunnen weer gewoon buiten zitten onder de Naya.
Lekker met een boek op het ligbed gelagen, tot het begon te plenzen. Deze dag is ook een Spaanse feestdag, iets van Marie Hemelvaart .Deze week loopt Denia ieder jaar weer vol, voor de processie op tocht, van de Moros y Christianos. Het is een processie van ongeveer 3 uur. Meestal, de tijd dat wij er nog heen gingen, was het bloed heet, dus we waren er snel klaar mee.
 
Als je dit nog nooit gezien hebt, moet je dit echt eens meemaken. Ook overdag lopen groepjes mensen muziek te maken en te dansen. Je kan over de hele hoofdstraat een klapstoel huren, tot een dag ervoor.
Dan zit je natuurlijk eerste rang en het koste een paar euro geloof ik. Het mooie vond ik altijd, dat als je bijvoorbeeld een half uur later komt, je stoeltjes zijn altijd vrij. Vorige week zaten we te eten bij El Barill, toen stond er al een file van zeker 4 km. Al die auto's moeten in de stad een parkeer plaats vinden. Het is er over en over vol. Alleen moet je Norbert heten, die knakker vind altijd heel snel een plek.
 
De kleding, zoals je hier ziet is vreselijk mooi, maar ook loei zwaar. Velen dorpen in de omgeving hebben deze processies. De eerste in ieder jaar in Alcoy, tevens de grootste en de mooiste. Nog een paar weken dan zijn de Spanjaarden weer aan het werk en de Fransen weer terug naar Frankrijk. Dan keert de rust weer voor een groot deel terug in de stad.
Dit jaar liepen er ook ganzen mee. Wat is het tegenwoordig toch makkelijk met de sociaalmedia,.
Ik heb de hele dag thuis gezeten en toch flans ik hier een verhaal met foto's, vers van de pers, in elkaar.
Dit allemaal met gepikte foto's,van vrienden die er wel waren, van Facebook.
 

Niet kunnen slapen, wat een drama.

Dit is natuurlijk behoorlijk overdreven, ik zeg altijd, brand is erger. Maar het is echt wel een probleem. Als ik er rond 12 uur in ga, ben ik 9 van de 10 keer om 2 uur wakker, niet gewoon wakker, maar klaar wakker. Als ik blijf liggen, kom ik niet meer in slaap, dus ga ik mijn bed maar uit. Dan ga ik de krant lezen, maar daar staat om die tijd nog geen echt nieuws in en een kopje thee zetten. Daarna duik ik me bed weer in, ga wat lezen en ben na 10 bladzijde, al weer in slaap. Meestal begint het spelletje rond 4 uur nog een keer en dan gaan we maar weer. Als ik blijf liggen,dan slaap ik helemaal niet meer en sukkel ik de nacht door met een half uurtje slaap, weer een uurtje wakker en dan weer even slapen enz. Het beste is er uit gaan, thee zetten krantje lezen, dan me bed weer in, een paar bladzijden lezen en dan pit ik weer. Maar ik begin het nu zat te worden, ik heb al een inslaper en wil eigenlijk geen echte slaap pil. Ik slik al genoeg rotzooi.
 
Inmiddels zijn alle kinderen weer veilig thuis van de vakantie. Nou, veilig, Marjolein en de kids stapte uit de trei, ze waren naar de Efteling geweest en Dewi valt uit de trein, tussen de trei en het perron. De schade viel gelukkig mee, maar ze was behoorlijk overstuur. Het zal je maar gebeuren, doodeng.
De volgende dag gaat Ronald zonder kinderzitje op de fiets, raakt het pootje van Amber tussen de spaken.
Eerst gewoon verbonden, maar nu vandaag toch maar voor een week in het gips.
 
Karin en Frank zaten in een huisje vlak bij de Efteling, zodoende zijn Marjolein en Ronald met de trein ook een dagje efteling gaan bekijken. Dat is altijd leuk voor de kinderen. Ook voor volwassenen is het iedere keer weer een feessie.
 
 
Nancy is vandaag ook weer terug van de cruise, ik kreeg een whatsapp dat ze weer thuis waren. Ik heb nog niet gehoord hoe ze het ervaren hebben. Mijn Skype werkt niet zo goed en de telefoon leiding, daar is ook wat mee. Ze komen zo snel mogelijk langs.
 
Marco is ook weer terug van Ibiza, ze vonden het er helemaal geweldig. Blij dat ze daar ook een keer zijn geweest. Leon is geïnterviewd door de Spaanse TV zender en ze zijn gefilmd op een bank achter een speedboot. Jammer dat we dat niet kunnen zien. Die zender hebben we niet.
 
Zo, ik ben weer een uurtje verder door de nacht gekomen. Het is inmiddels haast 6 uur, toch nog maar proberen een uurtje te pitten.
 

zondag 9 augustus 2015

Ja hoor, ze is er weer.

Ik ben niet ziek, Norbert is niet ziek, ik heb nergens de pest in, ik had wel zin om te pennen, maar het was zo warm, mijn schrijfstick bleef niet tussen mijn vingers zitten. Het is hier echt bloedje heet en een hoge lucht vochtigheid. Er was maar een manier om de dagen door te komen, zoek een plek in de schaduw, plof neer met een boek en kom daar niet meer vandaan. Normaal staat er bij de zwembad kant altijd wel een windje, maar die was ook achter de muziek aan. Nu hadden we ook nog de pech dat we boven zaten, waar het normaal al zomers smelten van de hitte en nu helemaal. We hadden plotseling visite, Marco, Annet en de kids, hadden wat geboekt op Ibiza, wij vonden het wel leuk als ze een tussen stop bij ons zouden maken. Gisteravond hebben we ze ook de boot naar Ibiza gezet.
Wij hebben ze uit gezwaaid, vanaf Zensa. Maar de lucht werd al donkerder, we zaten net op tijd in de auto, want er kwam een bui, vreselijk. We konden op de weg richting de tol Denia, geen hand voor ogen zien. De temperatuur zakte ineens zeker 8 graden.
Sanne en Leon willen altijd, alleen met opa naar de wok in Denia. En natuurlijk lukte dat, opa kan tegen die 2 namelijk nooit nee zeggen. ( foutje opa )
We kregen gisteravond laat een berichtje, dat ze anderhalf uur op een taxi moesten wachten, voor ze naar hun onderkomen gebracht konden worden. Daar baal je wel van, zo laat op de avond. Maar ja, ze zitten en het zag er goed uit.
 
 
Ziet er goed uit het schip van Nancy en Fred.
Wij zijn zoals jullie weten gek op cruisen, toen zei Nor, dat is toch wat, wij zette hier op de berg en Nancy het gezin en Marco met gezin, varen op de zee. Nancy en Fred maken een cruise naar het noorden en hebben regen, dat is wel lullig. Je moet natuurlijk helder weer hebben om de fjorden goed te zien. Maar het zal wel goed komen.
 
Altijd een knus gezicht, dat binnen lopen in een haven.
 
We geen geen klachten, betreft het eten van ze. Nancy schreef, iedere dag lux eten. Gelukkig maar.
Ze hebben alle vier wandelschoenen mee en zijn van plan om als ze aan de wal zijn, lekker de omgeving te verkennen. Als je grote schip ziet gaat het allemaal toch weer kriebelen en wil ik mijn koffers pakken. Maar waar moet je heen, naar die zuidelijke landen, wil Norbert niet meer. Hij word gek van de mensen die je he lopen onmogelijk maken als je ergens bent. Voor mij staat Dubai hoog op de lijst, daar wonen allemaal rijke mensen, daar word je niet lastig gevallen. Maar daar is het 50 graden, geen optie. Of vanaf Venetie naar de Griekse en Turkse eilanden, wil ik ook wel. Maar daar moet het ook erg zijn, met het lastig vallen. Dus blijven we maar zitten of er moet in september / oktober een top aanbieding zijn. Nou iedereen is bij en ik ga weer beter mijn best doen de komende tijd.