vorige blog

Als iemand het vorige blog maandag al heeft gelezen en begreep er geen bal van, lees hem dan even over. Als ik zit te schrijven wil ik hem zo snel mogelijk publiceren, omdat ik dan bang ben dat ik weer kwijt raak. Dat zou niet de eerste keer zijn. Al met al was het een heel maf verhaal af en toe. Tja, dat komt van de chemo.
Dat is echt waar hoor. Mijn vriendin wilde ze ervoot naar een curses sturen. Omdat die ook van dit soort dingen had. Met mij gaat het nu beter alleen vanddag niet, dat komt dat ik nog geen ouwe jongens krentenbrood ben.

Na een dagje rust ben ik er weer

Het dagje had er behoorlijk ingeslagen. Maar gisteren veel gerust ook had ik last van de broekhoest,  ik bleef er af en toe haast in. Maar nu gaat het weer veel beter. Met de handleiding van Isabel een poging gedaan om de omslag foto van Facebook te veranderen. Nou mooi niet gelukt, er staat nu niets meer op. Ik schreef van de Week al eerst denken en dan doen. Dan denk je facebook leuk ga ik ook doen maar zonder eerst te lezen hoe het gaat. Je schrijft wat en krijgt een berichtje terug, harstikke leuk, maar verder moet je niet gaan, dan kom je op een doodlopende weg. Ik ga maar eens een bakkie bij Isabel halen en het me laten uit leggen. Op de foto zie je dat ze me niet zijn vergeten, heerlijke luchtjes het liefste luchtje van de zuster van Marjolein , wat een poepmeid hè. Het was zondag geslaagd en we hebben bedacht iedere verjaardag van mij, iets in die geest te organiseren, we hebben ideeën genoeg. Vroeger als we ze alle naar de wintersport gingen hadden we vaak van dat soort avonden. Onze groep was zo groot dat we vaak het hele pension hadden. Als we s'morgens aan de koffie zaten, wilden de voorbij gangers bij ons komen zitten, ze dachten dat we een koffietent waren. Altijd pret, we zaten aan de babybaan en dan gingen we met een vuilnisemmerzak naar boven en wie dan als eerste beneden was, had gewonnen. In die tijd liepen we allemaal met een film camera,dan moesten we een bekent reklame filmpje namaken. En meer van dit soort gekke dingen, altijd dolle pret. Het gaat er nu wat rustiger aan toe, we zijn 30 jaar verder en allemaal wat rustiger, alhoewel, kan het af en toe best spoken. Dat waren mooie jaren, ook gingen we als er sneeuw in  rimberg lag , Duitsland, een weekend voorskieen en voor drinken. We waren nooit echt asociaal, maar een grote groep, ja dat wil nog wel eens wat overlast geven. Er zijn daar 2 hotels die ons niet meer willen hebben.

Deel 2 verjaardag 2012

Deel 2 van mijn verjaardag. Ik kan daar heel kort over zijn geslaagd. Het weer speelde daarom ook een grote rol, dat was in een woord perfect, zo rond de 20 graden overdag. De eerste auto was met een uur al terug, verdwaald. Dat gaat wat worden dachten we. Maar geen zorgen, de rest heeft het uitstekend gedaan, het waren 85 km. En er waren er best veel die het aantal km.precies hadden. Eerst iedereen van een de drank geholpen en toen de soep gegeten. Daarna de uitslag van de rit besproken met het nodige commentaar. In het regelement staat de leiding heeft altijd gelijk, dus geen discussie. Ans, geri en jong- Fo in een auto. Ze hadden de eerste prijs. Jammer Joop kon niet mee, die moest de auto inpakken voor de markt in teulada, ze staan daar iedere zondag op de markt. Daarna hadden we kartoffelsalade met bockworst, gekookte garnalen met whisky saus en een paar giga pannen met macaroni, knoflook saus en stokbrood en een ijsje toe. Alles zelf gemaakt, ook de sausen. Ik vind het heel leuk om te doen, vroeger deden we dat in Nederland wel vaker. Maar hier voor 30 man zag ik niet zo zitten vooral omdat er veel een koude wind is, durf ik het niet zo. Maar vanaf nu trotseren we het weer en gaan we het meer doen. Volgens mij hebben we het heel goed gedaan. Ik was karig en werd 66, maar zag er echt uit als 76. Ik had me nog willen optutten, maar ik had geen tijd meer. Het probleem is dat ok bezig ben mijn haar te laten groeien. Maar ik had een grote pannenkoek op mijn kop. Echt geen potje. Dat was het enige min puntje van de dag. Een gastvrouw hoort er stralend en mooi uit te zien. Ik liep op het einde van de dag op mijn knieen. Maar ik heb het er graag voor over gehad. Vanmorgen een beetje kapot wakker geworden, niet van de drank, het is maf, zelf eet en drink je haast niets op je eigen feestje. Ik heb nu geen strot meer, kan alleen maar fluisteren.

Wat ik altijd zo lief vind na een feestje, iedereen stuurt de volgende dag zoveel lieve mailtjes of op facebook een berichtje. Dat vind ik zo warm. Onze foto's zijn weer naadje, maar Martin heeft de foto van de winnaars gestuurd, bedankt Martin als we jou niet hadden. Het was jammer,dat Ria er niet bij kon zijn. Die is natuurlijk lang op vakantie geweest en het was weer knffeltijd in Tilburg. Ook Joost en Anita hadden andere verplichtijngen, maar we hebben jullie wel gemist

Deel 1 geheel heel goed verlopen.

Van morgen om 10 uur kwamen de gasten. Vol in de zon, koffie gedronken en de vragenlijst ingevuld. Toen zijn ze auto voor auto vertrokken. Dus nu heel erg rustig hier in en om het huis. Wij zitten voorlopig weer boven, het is beneden veel te warm. af en toe komt er een geweldige lach uit kantoor. Nor zit de vragenlijsten na te kijken en ligt constant in een stuip, fantastische antwoorden. Zoals bij een niet nader te noemen persoon, de bananen handelaar is de lul. Dat moet natuurlijk zijn is de pisang. Heerlijk tot nu toe hebben we het naar onze zin. Tot een uur of 1blijven we boven en dan gaan we met het eten beginnen. We hadden 2 espresso apparaten beneden gezet en onze andere machine. Wat denk je iedereen een gewone Hollandse bak. Wij, wonen hier in Spanje voor de zon, het leven en de KOFFIE. Volgende, deel vanmiddag of vanavond.

Eerst denken dan doen !!!!

Normale mensen denken eerst en dan doen ze het. Maar Paula ziet wat, wil ik, koop ik. Zo is er een zaak die er uit gaat met meubels, wat tuinstoelen en wat andere dingen.Een kleine zaak zonder personeel. De brave man heeft het gezien en stopt er mee. Ik rij daar vaak langs en wil dan stoppen en stop dan niet. Gisteren reed ik er weer langs en dacht nu stop ik. Ik heb natuurlijk helemaal niets nodig, maar als er ergens een zaak stiopt wil ik altijd even kijken.

En wat vond ik deze grote blauwe vaas prijs 49 euri en ik kreeg hem voor 10 euri, met nog een beeldje van ijzer erbij. Maar het probleem is waar moet ik hem neerzetten. Het hele huis al op zijn kop gezet, maar nergens staat hij leuk. Het gratis beeldje heeft een leuke plek, maar deze hele mooie vaas kan ik echt niet kwijt. Mijn schaal met soesjes????Hier hoef ik geen woorden aan toe te voegen.

Zo plat als een dubbeltje er kan geen slagroom in, dus de hond heeft de komende weken koffiekoekjes genoeg. Ik zit de laatste tijd zo te klooien met mijn ipad, ik wil er alles wat ik tegen kom op zetten, gebruik er weinig van maar je weet het maar nooit. Overal username en wachtwoorden, die heb ik netjes opgeslagen in een app die op slot kan, dus niets aan de hand zou je zeggen. Nou wel dus, een paar keer dingen door elkaar gehaald en dan werkt de een niet en dan de andere weer niet. Nieuwe wachtwoorden aanvragen, maar wat is je google account en wat is je id account en ga zo maar door. Het is heel gek, s´nachts zit ik dan te hannesen, als ik niet kan slapen en dan als ik na een uurtje naar bed ga, is alles weer goed. Maar voor hoelang? Nor heeft dat nooit, maar die rommelt niet met van alles. Het vervelendste is dat het padje regelmatig uitvalt en daar krijg ik een staart van. Ik ben lid van de ipadclub en het probleem op tafel gegooid. Ik ben dus niet de enige, Nor zegt eigen schuld, je zit maar te experiteren. Maar dat is de oorzaak niet. Als je alles leest wat de club schrijf, koop je nooit een ipad of iphone meer. Zoveel problemen. Krijg ik als antwoord, enge dingen die ik niet durf en ook bij anderen niet geholpen heeft.

Carnaval

 Live muziek!!!!

Een aantal van de gasten.

Ja ook hier vieren we carnaval, het is niet zo dat ik dagen niets geschreven heb, omdat ik met een houten kop heb rondgelopen. Maar ik ben van alles aan het regelen voor mijn verjaardag. Ik ben gistermiddag de hele middag bezig geweest om een onderkomen voor 6 personen in Málaga te zoeken. Als Hollandse moet het leuk, gezellig en vooral goedkoop zijn. Na veel vieren en vijfen heb ik een appartement voor 6 personen gehuurd voor ons 2 nachten en voor de kids 1 nacht. Dat was goedkoper dan 3 hotelkamers. En gratis wifi natuurlijk. Vanmorgen direkt er maar ingedoken voor het onderkomen in Lisabon. Het is daar veel duurder dan in Spanje, ook daar ben ik op een appartement uitgekomen. Nu over ons carnaval, het was bij piet en Ria, dus eigenlijk hoef ik hier verder niets over te schrijven. Marja mijn blaadje moet vol, dus toch maar een paar regeltjes. Het eten was weer voor heel Denia en zooo lekker. Ik hoop dat het bij ons ook gaat lukken zaterdag. Jong-Fo en Marjolein waren de enige die verkleed waren. We kwamen voor Piet zijn verjaardag en ik heb er geen moment aan gedacht. Er was ook live muziek, die Spanjaarden die hier in alle restaurantjes langs komen een paar nummertjes spelen en dan gaan ze met de pet rond. Kortom, we hebben weer een leuke avond achter de rug.

Mien Vlug

Ik ben echt een Mien vlug van het rampenfonds ( kennen jullie deze uitspraak? ). Ik wilde op me verjaardag eens goed uitpakken, een huisvrouw, eigenlijk ben ik dat nooit geweest, met jaren ervaring moet toch wat in haar mars hebben. Eigenlijk kan ik best lekker koken,  Om te beginnen heb ik 3 grote pannen met soep gemaakt, vlees laten trekken enz. Alles staat in de vriezer, is al haast vol. Dan als nagerecht soesjes met slagroom, ook zelf maken. Ik had een tante, die bakte ze altijd. Het is heel erg makkelijk zei ze altijd en dat hoorde ik van meerdere. Aan de bak, ik ga 2 torens maken met sloesjes, slagroom en chocolade, die kunnen ook de vriezer in. Als het weer tegen zit moeten we uitwijken naar de wokchinees. De soesjes blijven wel goed in de vriezer. De eerste lading soesjes, zo plat als een dubbeltje de volgende beter en de derde nog iets beter. De volgende ladingen, ik sta de hele ochtend  al te bakken en het ziet er niet uit. Ze smaken goed, dus ik bak nog een paar uurtjes door. Maar straks komt het volgende probleem, hoe krijg ik slagroom in die platte dingen????? Geen idee, de toren bouwen moet wel gaan lukken, als de soesjes rond waren geweest zou het moeilijker zijn, maar met die platte dingen stapel ik gewoon een soort toren van Pisa. Ik haal nu net een lading uit de oven die lijken op chips. We zien het wel, anders verkoopt de Lidl ze gevuld en al, kunnen zo de vriezer in. En ik geloof voor rond de 2 euro een doosje.

Een huis, Een THUIS !!!


 



Het huis in Wormer voor we naar Spanje vertrokken.





 

 













 

 



 


 





Buitenkant huisje Andijk











 





 Wat ik heel belangrijk vind is dat een huis een thuis is. Zo heb me eigenlijk overal gevoeld waar ik ook woonde. Als ik vroeger op vakantie ging had ik altijd bloemen mee, dat vond ik dan gezellig. Ook met het Fam. weekend ben ik als eerste op de plaats van bestemming. Ik begin dan als een razende door de tent te rennen. zoek overal vaasjes waar ik bloemen in kan zetten. Bloemen lukt natuurlijk niet in Maart, maar allerlei soorten takjes doen het ook leuk. Daarna vlieg ik door de tent om de tafels en stoelen gezellig neer te zetten. Zo, dan ben ik thuis en kan het feest beginnen. Eigenlijk, vind ik zelf, is het in al de huizen waar ik heb gewoond, is dat goed gelukt. Maar op dit moment schreeuw ik al jaren hier, ik wil het anders, maar ik weet echt niet hoe. We hebben dure mubels van taxes hout, die ook nog loeizwaar zijn ook. Heel vroeger gooide ik om de haverklap de hele tent om, soms een paar keer per jaar.  Maar het is nu klassiek, maar daar kan je ook moderne dingen in zetten. Maar de sfeer die ik wil lukt me niet. Hoe kom ik opdit verhaal, de achter, achter, achter kleinkinderen willen natuurlijk ook weten hoe die over, over opa en oma er bij zaten in het begin van de eeuw. Dus ik ben wat gaan zoeken uit het verleden, zo vanaf 1983. Van vroeger heb ik geen foto´s die zijn waarschijnlijk bij mijn exman. De bovenste foto´s van ons huis in Wormer, dat vrienden van ons gekocht hebben. Daar onder ons bungelowtje in Andijk, heerlijk huisje met 3 slaapkamers, verkocht toen in de winter alles werd verhuurd aan Polen, tegenover ons zaten 12 Polen in een huis. Daar hadden we geen zin meer in. Het appartement in Julianadorp is een heerlijk appartement waar we met de kinderen een paar jaar geleden kerst hebben gevierd.



Huisje in Andijk

Ons huis in Spanje, waar we ons nog steeds lekker in ons vel voelen, vooral omdat we in de zomer maanden ook een heerlijk onderkomen hebben.Ik vind het zelf ook helemaal leuk om alles zo eens op een rijtje te zien. Ik had eigenlijk tussen de foto´s door willen schrijven, maar daar ben ik nog niet bijdehand genoeg voor.




Casa Losdos Pedreguer

Dit van Casa Losdos is de slechtste foto die er bij zit. Maar ik heb er nu geen zin meer in. Bovendien gaan we zo naar Benidorm uit eten met een huurder van vorig jaar.  

Zomerverblijf van Casa Losdos



Buitenkant Julianadorp                 

 Heerlijke plek, je steekt de weg over en je loopt in de duinen.
 En in no time sta op het strand. Nu lukt het me wel tussen de foto´s door te schrijven. Ik kan niet meer ophouden, de volgende.





 

Keuken, apartement in Denia

Wat een verschil van stijl he? Beide vind ik zelf nog steeds heel gezellig en beide hebben een vaatwasser,
iets wat in Casa Losdos niet aanwezig is. We hebben een groot zwembad, alles aan een touw en zwemmen maar. Zouden de achter, achter, achter kleinkinderen dat geloven? Nou ik denk het niet.





Keuken in Wormer

Dit is een klus geweest, dat willen jullie niet weten. Iedere keer als ik een foto plaatste, sprongen de geplaatste foto´s alle kanten op. Vandaar dat het een beetje door elkaar staat. Ik hoop dat dit de achter, achter, achter kleinkinderen over 50 jaar, een indruk geeft hoe het vroeger was. Als ze dit tenmiste ooit lezen. 





Appartement Julianadorp



 Het apartement in Julianadorp is heerlijk vertoeven. Maar omdat we maar kort in Nederland zijn is het te ver om even bij de kids een bakkie te halen. Daarom zijn ze allemaal om de beurt 2 dagen geweest dat we er een paar jaar geleden met kerst waren.











Happy Valentijn ! ! !

Voor alle mensen die dit lezen, een hele fijne Valentijn.

Vandaag op de ipad weer een spelletje binnen gehaald. Ik doe het nooit, want als je daar aan begint is het eind zoek. Dat was het dus ook. Het rummi cub, wat we vroeger ook altijd speelde. Het is op de iphone club gezet door een nederlands stel. Maar jammer genoeg niet in het Nederlands. Voor we wisten hoe het precies werkte, was het al na de middag. We hebben dus een spelletje gespeeld, erg leuk.

Gisteren een doktersdagje gehad, eerst bloedprikken, hier in Pedreguer, wachtkamer zat om 8 uur al vol, zeker 40 man. Toen naar het ziekenhuis voor de scan, dan moet je 2 flesjes gore zooi drinken, iedere 10 minuten een beker. Toen de scan en we waren pas rond een uur weer thuis. Nu maar wachten op de uitslag eind Februari. Ik had morgen de amandelloop willen doen, maar toen ik gister thuis kwam hadden de pootjes het wel weer gehad. Daar ben ik niet blij mee.

Nor liep vanmorgen met Rafa boven op de berg, hij kwam thuis en zei een naam van een schip, waar het vandaan kwam, waar het heen ging en wat het vervoerde. Op zijn iphone kan hij zien welk schip er hier voorbij vaart. Het is toch wel wat he, 10 km van zee, zie je een schip varen en je weet van de hoed en de rand.

Vanavond een hapje eten, niet voor valentijn, maar gewoon omdat we alle  twee onze tijd zitten te verknallen met deze ongein.  (pad en Phone )

Sentimenteel ( echt niet )

Toen ik vanmorgen op Facebook zag dat onze Japie donderdag 71 word, dacht ik, dat kan toch niet.
Maar toen ik ons kringetje even langs liep dacht, potjandorie het is echt zo. Allemaal zitten we in die richting.
Da denk je terug aan de vader van Norbert en ook aan de mijne, alle twee 72 jaar geworden.
Maar dan waren dan toch oude mensen, zo dacht je daar toen over. Maar ik zie Norbert zijn moeder op die leeftijd niet over de tafel kruipen tussen de borden en de glazen door. Ook mijn vader had echt geen halve striptease zien doen.
En met de voetbal, iedereen in het oranje,fufuzela, en in een Bavaria jurkje rondhuppelen bij het EK en WK.
Zo zie je dat er echt een hele generatie tussen zit. Of zijn wij de enige die op deze manier van het leven ,met volle teugen geniet. Ik denk dat we zo lang mogelijk midden in het leven willen blijven staan. Dat neemt niet weg dat niemand van ons zonder rugtas loopt. Vooral op het gebied van onze gezondheid hebben allemaal wel ons portie gehad.
Gisteren was ik aan het piepen en vandaag ben ik weer sentimenteel, maar dat komt door het Facebook bericht van Jaap.
Morgen is het Valentijn, dan ga ik heel lief doen tegen Noribo en lief over iedereen schrijven.

Mopperen

Volgens mij is het met 66 plus nu tijd om in je hangmatje te hangen.


Als jullie oortjes heel goed hadden kunnen horen, dan had het hele huis gisteren staan te schudden. Weer de hele zooi achter de muziek aan. En natuurlijk weer niet terug te vinden. Marco zijn schuld, ik zat te schrijven en haast klaar, toen ik een what's up kreeg van Marco met het sein Skype. Dat betekent dat ik naar Skype moet. Ik raffel een laatste zin, te snel en ongecontroleerd en weg. Normaal vragen ze weet u zeker dat u dit wil verwijderen, maar zonder pardon foetsie. We hebben nog steeds alle dagen zon, uit de wind is het gewoon warm. Als ik de laatste weken gebruik had gemaakt van het zonnetje, dan was ik echt nu poepbruin geweest. Ik heb er op dit moment weinig zin in en ben een beetje aan de rommel. Geen grote dingen, want, het klinkt ouwelullig, ik kan dat niet meer. Nu ik dit schrijf schaam ik me dood. Van de week een paar uur naar het winkelcentrum geweest en kapot thuis gekomen. Op de bank met een dekentje en een boekkie. En in no time slapen. Ik vind dit echt niet leuk meer. Oke ik ben een daggie ouder, maar zo oud toch ook nog niet. Ik wil zo graag de amandelbloesum loop doen, maar ik heb er een hard hoofd in. Ik zit weer lekker te klagen, dat zou ik niet meer doen op mijn blog. Aan de andere kant is dit blog vooral voor de achter, achter kleinkinderen en die mogen toch wel weten hoe het er aan toe ging in 2015. Die denken in 1975 wat waren die 65 jarige toen een stel oude taarten. Wij zijn nu 80 en doen de elf steden toch nog. Wat een watjes waren dat vroeger. Maandag bloedprikken en de scan, eind van de maand naar de oncoloog. Niet aan denken, eerst zondag een gezellig feest bij Ria en piet en daarna op zaterdag mijn verjaardag en de puzzelrit.

Hieperdepiep hoera

Vadaag 2 verjaardagen mijn schoonzus en mijn zwager. Alle 2 van de koude kant, maar ze zijn ons heel dierbaar, met name mijn zeer ondernemende schoonzus. De kids zijn zelfstandig en gaat ze met mijn broer 10 maanden backpackken.

Naar Australië en nieuw Zeeland. Waar ik het meest op verheug zijn de verhalen die ze onderweg schrijft bij haar gaat er nooit iets normaal, ze beleefd altijd wat. Een paar weken geleden was er op het nieuws dat ergens een bungyjumper gestort was. Direkt was ze op Facebook en zei, ik had een voorgevoel dat het daar niet goed was, dus daarom ben ik niet gegaan. Ze waren een jaar daarvoor daar ook geweest. Het verwonderde me al, ze is nergens bang voor, niets is voor haar te gek. Ze was ook zo prettig gestoord op de verjaardag van mijn broer als Tina turner. Vandaag heeft nor in de flat een nieuwe badkamer kraan geplaatst. Zaterdag nieuwe huurders voor een maand en we zijn er klaar voor, het enige wat we moeten doen, zijn de bedden opmaken. Vanavond dus feest in holanda, misschien loopt het met iedereen zo af, als op de foto van de hond. Ze spugen er niet in zeggen ze bij ons aan de zaan.

Jeminee, wat een woei

Winden waaien om de rotsen, nou hier giert de wind al dagen vanuit het noorden om het huis. Het is niet normaal.
Op het terras naast de slaapkamer en beneden bij het zwembad is het heerlijk in het zonnetje. Maar ik zit er op het ogenblik niet. Ik ben met van alles en nogwat bezig, vooral op mijn padje.
Dingen die ik van Matco moet binnen halen en instaleren, daar zeg je me wat instaleren, wat is dat een toestant.
Nu heb ik het binnen en weet ik niet eens hoe ik er mee moet omgaan. Het is zo, alles wat er op mijn computer staat, kan ik nu vanuit ver weggiestan besturen op mijn padje. Ik moest proefdraaien op een andere computer, die van Nor in dit geval en het werkte. Verder ben ik niet gekomen. Wat de wind betreft ik heb in de boom een stuk spek gehangen voor de vogels, maar dat zwiept van de ene naar de andere kant van de tuin. En de vogels er maar achteraan. Nee hoor, nog geen vogel gezien. Maar dan hoor je dat iedereen de vogels bijvoerd, en dan wil ik dat ook. Het is nu tegen vier uur in de nacht en kan weer eens niet slapen, dus tik ik maar een eind in de richting, gewoon van alles wat er in me opkomt.
Gek dat het in de nacht beter gaat dan overdag. Op dit moment zit mijn hoofd vol met dingen waarover ik zou willen schrijven, terwijl ik er overdag meer moeite mee heb. Volgens mij hebben echte schrijvers dat ook. Zou ik mijn kans hebben gemist en had ik al schatrijk kunnen zijn, van alle boeken die ik geschreven zou kunnen hebben? Hoe zal het zijn als mijn achter, achter kleinkinderen dit over50 jaar lezen, zouden ze het leuk vinden? Daar doe je het tenslotte voor.

Zoek het Spekkie.

Toen ik 16 was heb ik ook een tijdje een dagboek gehad, nu is dat heel leuk om alles nog eens te lezen? Het is nu half vijf, ik duik me bedje maar weer in. Morgen een foto maken van mijn zwiepend stukje spek is weer eens wat anders.

IK WIL SNEEUW

Terwijl het in Nederland ver onder nul is, zijn de temperaturen hier rond de 10 graden. Op dit moment lijkt het een beetje op sneeuwregen wat er nu valt. Gisteren was het bere koud, er stond een harde noorderwind, dus lekker bij de kachel blijven. Als Rafa buiten is geweest, loopt ze linea recta naar de kachel en gaat ze ervoor zitten. Het is echt jammer dat de regen zo vroeg valt, als het een paar uur later was gekomen, zou het zeker echte sneeuw geweest zijn.

Vanmorgen oefende de KNRM in marken en ze hadden beet. Een drenkeling uit het ijs.

Morgen is het hier weer 17 graden? zag ik net De puzzelrit is nu helemaal klaar. We gaan hem een dag ervoor nog een keertje narijden, je weet het nooit of er iets veranderd is. Nu maar hopen op goed weer, we willen na de rit thuis de uitleg geven en eten. We zitten tegen de 30 personen aan, dus dikke pret op onze vierkante metertjes. Dat is ons probleem, als we een feestje willen geven, ook in de zomer, het waait eigenlijk haast altijd, beneden ook. Ook al is het 28 graden, de wind is dan zelfs koud. Er zijn een groot aantal scholen hier in spanje, ook bij ons in de buurt, waar ze geen verwarming meer hebben. Vanwege het niet betalen van de rekeningen van gas en elektra, leveren ze niet meer. De leerlingen zitten met dikke jassen, mutsen en sjaals in de klas. Er zijn zelfs bij ons in het dorp heel veel huizen die geen verwarming hebben. Net zoals de Spanjaarden zeggen het regent hier nooit, zeggen ze, het is hier nooit koud. Norbert moest van de week een Hollander naar het vliegveld brengen en die stierf van de kou in het dorpshuis. Iedereen heeft dikke muren, smalle straatjes en kleine ramen. Nergens komt de zon binnen. De enige verwarming die ze dan hebben is een gaskachel, waarbij het water langs de ramen loopt. Wat zijn wij dan verwent, heerlijk warm hier in huis.

Het leven kan zwaar zijn.

Ik kan al een paar nachten niet goed slapen, ben in mijn hoofd de hele dag met van alles bezig. Waarom hebben mannen dit niet? Nor zou zeggen, waarom ga je naar bed? Om te slapen en dan doe je dat toch. Sorry die logica gaat bij mij voor geen meter op. Ik had al tv gekeken met de iPad dingen bekeken, mails gestuurt en nu de krant nog maar even lezen nou hebben we nog een probleem. Alle twee lopen we te knetteren al een gek, de hele dag al. Nu heb ik vanavond capucijnders gegeten en nor spaghetti dus het knetteren ging ik bed nog heerlijk door. En stinken, dat is echt niet normaal. Nor zeurt daar niet over, maar ik des te meer. Lig ik in zijn holletje en dan komt er weer een. Dit trek ik niet. Eruit aan de thee, en wat rommelen in huis. Had ik gister een foto geplaatst van een hele mooie dag, het was 18,7 graden geworden heerlijk, wat denk je vandaag 6 graden. Volgens horen zeggen ligt er in de bergen bij jalon sneeuw op de toppen. Dus morgen even kijken voor een foto, of de top van de Montgo moet ook sneeuw hebben dan doe ik het vanuit mijn luie stoel.

Leuk om te weten.

Het is wel gaaf om te weten, wie er mijn blogs leest, kan je dat uit zoeken. Hoe kom ik hierop? Er is een blog schrijver die al jaren schrijft. Hij kijkt dan hoeveel bezoekers hij heeft gehad. Normaal heeft hij er dagelijks tussen de 500 en 600. Ineens ontdekte hij dat hij al dagen 1100 lezers had. Ook kan je uitzoeken waar iedereen vandaan komt. Na een beetje gepuzzel kwam hij er achter, dat er iemand in Zweden aan een inhaalslag bezig was zijn blog te lezen. Hij zat eerst ook bij weblog.nl, maar met die ellende overgestapt naar een andere blogsite. Nu is de oude weblog weer gedeeltelijk in de lucht, zit vol met rare tekens, geen foto's, kortom, waardeloos. Het komt allemaal goed met de foto's e.d., dat duurt nog even. Nu kon hij zien waar de Zweed was met lezen en toen is hij als een gek vooruit gaan fouten verbeteren. Nu hoopt hij dat hij de lezer voor blijft. Grappig verhaaltje hè. Dus dacht Paulien eens kijken hoe het bij mij is. Ik wist niet wat ik zag, ik ben ook een beetje in.
Zwitserland 3 Duitsland 4 Rusland 13 Thailand 15 Amerika 21 Spanje 52 en Nederland 136.

1 Februari 2112 17 graden

Dit is verrassend hè, nu weet ik dat ik het niet voor niets doe.