Heerlijk weer.

Sinds we thuis zijn is het weer heerlijk. Iedere middag op het zijterras, vitamine D happen. Nog niet de tijd genomen om naar beneden bij het zwembad te zitten. De planten beneden, geen lekkere winter gehad, veel te weinig regen is er geweest. Weer met het pensioen van Norbert bezig geweest, nu de spullen, die voor mij een bewijs zijn dat hij er echt gewerkt heeft, opgestuurd naar de pensioen juriste. Die schrijft uit haar naam een brief, met de gegevens die ik haar al had toegestuurd. Misschien dat ze nu gaan begrijpen dat het echt ernst is. Deze vrouw is wel iemand, want er staat Dr en Mr voor haar naam.

Vandaag naar de flat geweest om het een en ander te doen, ook belde ze van de firma, die het internet zou gaan plaatsen. Na veel gemeet en van alle hoeken de toestand bekeken, maar tot mijn spijt...... Helaas, we hadden hoop dat het via een andere satelliet wel zou lukken. Er was nog een mogelijk om op de bovenste verdieping een paal met een kleine schotel te plaatsen. Dan moeten we toestemming, van de bovenburen hebben. Het probleem is dar het een atico is, dat betekent dat ze ook hun extra kamer en een groot terras hebben. Nu hebben we toch ons oude kastje maar weer laten opwaarderen. Zonder contract dit keer, dus nu moeten we iedere maand een nieuwe kaart halen. We zijn vorig jaar 4 maanden bezig geweest om van het contract af te komen, terwijl het een contract was voor een jaar, dat al lang om was. En al die maanden maar doorbetalen. Gelukkig probleem een is opgelost.

Nu nog de TV schotel, die moet een nieuwe HD kop op de schotel hebben. Het kastje hadden we uit Nederland al mee genomen, ook voor het benedenhuis. Nu wachten op een telefoontje, dat hij hem komt plaatsen. Onze overbuurman kwam vorige week ook al in paniek, aan de deur, hij wilde Nederlands voetbal kijken, maar er was geen beeld meer. Op dit moment, tot het einde van de maand, heb je alleen nog Nederland 1,2,3 en RTL 4. Dus maar 2 nieuwe koppen besteld.

Het internet hier in huis, is zo slecht, ik heb een speeltest gedaan. Cor zegt, dit mag geen internet heten, je hebt gewoon geen internet. Het is waarschijnlijk met de satelliet, als we die hier kunnen ontvangen veel sneller. Wat we nu hebben is: Ping 67 Downloaden 0.36. Uploaden 0.22 Met het kastje wat we voor de flat hebben: Ping 62 Downloaden 4.97 en uploaden 1.89 Dat scheelt een slok op een borrel.

Nog even een foto van de huisjes, die ze in de tijd dat wij er waren, op het strand hebbeb neer gezet.

 

Gepubliceerd met Blogsy

Dinsdag ochtend 4 uur

Na geslapen te hebben als een os, ging de wekker om 4 uur.Fris en fruitig in de startblokken, Norbert eerst Rafa uitgelaten en die wilde niet poepen, jammer kans gemist. Wat heel prettig is bij dit hotel, de eerste bus gaat al om 10 over half 5 richting Schiphol. Ik had ontbijtboxen besteld, die stonden netjes klaar. Een flesje water, 3 belegde bruine broodjes, een mars en een bounty, ook nog een grote lepel. Waarvoor die was, Joost mag het weten, die is weer een jaartje ouder geworden, dus ook wijzer. We zijn altijd 2 uur voor vertrek op het vliegveld en hebben nooit een minuut over. Je kan nog ergens binnen op Schiphol een peukie doen, maar verder dan een paar trekjes komt het nooit. Rafa had vandaag totaal geen zin om in de bench te gaan, maar met een beetje geweld, zielig hoor, lukte het. Dat zijn altijd van die rot momenten.

Tussen haakjes, wat hebben wij een mazzel gehad vandaag. Ten eerste waren er honderden vluchten geannuleerd vanwege de stakingen in Frankrijk. Wij vlogen dinsdag om 10 voor 7 en de stakingen waren om 6 uur gestaakt. Wij waren net een uurtje onderweg, toen de vreselijke rampen, zich in België zich voltrokken. Er zijn op dit moment op heel veel plaatsen in Nederland en België, bedrijven ontruimt. Het is toch een vreselijke wereld. Ik ben in allen gevallen weer super blij, dat ik weer veilig op mijn berg zit, met man en hond.

Rafa neemt het zekere voor het onzekere, ik duik lekker in de koffer, die het vrouwtje aan het uitpakken is, stel, dat ze weer op stap gaan en me vergeten. Ze kunnen geen kant op, zo lang ik in de koffer blijf liggen. Als was de reis die ik net achter de rug heb, niet iets waar ik weer naar uitkijk.

 

Gepubliceerd met Blogsy

Hotel Schiphol

Ik heb weer een topper gescoord .van de VakantieVeiling natuurlijk. Deze had ik in januari al geboekt. Ik ben zo als, altijd daar best een tijdje zoet mee. Niet dat ik er de hele dag opzit, maar wel de wekker zetten, om bij de laatste minuten van de veiling te zijn. Ik heb het Dorint hotel bij Schiphol geboekt, incl 3 gangen menu, super ontbijt, sauna, zwembad en weggebracht worden naar het vliegveld. Ik daar voor 2 personen 65 euro voor betaald. Een prachtige grote kamer met een zitje, een redelijk grote TV en een mooie badkamer.

Norbert,wachtend op zijn menu.

We moesten alleen eten in de lounge, omdat ze liever hadden dat we met Rafa niet in het restaurant zaten. Voor ons geen probleem, het kon hier al niet meer stuk. Hier willen we altijd zitten, als we overnachten voor de terug reis. Ik ben naar de balie gestapt en gevraagd wat een kamer per nacht kost. 125 euro. Met ontbijt? Nee dat kost 15 euro per persoon. Volgens mij was het avond menu zeker rond de 20 euro, dus als je gaat tellen zit je rond de 200 euro. Dus dat gaat het niet worden de volgende keer als we weer terug naar huis gaan. Alleen moesten we wel 25 euro voor Rafa betalen. Op dit moment staan ze ook niet meer op de vakantieveiling, misschien eind van het jaar wel weer.

Ik heb het hem weer geflikt, het zunige Zaanse meisje.

 

Gepubliceerd met Blogsy

Rafa

Wat is het toch een fijn gevoel om een hond in huis te hebben, die met het minste of geringste aan slaat. Al we in huis een laatje een beetje hard dicht doen of als je een pen een beetje hard neerleegt gaat ze helemaal uit haar dak. Vanmorgen werd ik om 9 uur gewekt door de glazenwasser. Ik heb hem niet gevraagd; kopje koffie glazenwasser? ik was nog wat duf. Maar het lawaai met de trap tegen de pui enz. geen kik gaf onze "waakhond". Met de koffie, werd met veel bombarie, de ladder tegen het raam in de woonkamer neer gezet, weer geen kik. Pas toen de man het raam begon te lappen, begon ze bij de schuifpui te blaffen, terwijl de man voor het andere raam zijn werk deed. Even later stapte hij het balkon op om de pui te lappen. Had die tut het weer niet in de gaten. Even later wel en ging ze weer uit haar dak. Hier maak ik uit op, dat als er snachts inbrekers komen, ze haar rustig nog even omdraait, om verder te pitten.

Het is inmiddels zondag, onze laatste dag. Morgenochtend auto wegbrengen en even Marco en Nancy gedag zeggen. Dan brengt Hans ons naar het hotel, waar we nog even kunnen zwemmen en in de sauna. Bij de overnachting, zit avond eten en ontbijt. Het ontbijt pakken ze maar in, want we moeten om 5 uur op Schiphol zijn.

Maar voor we zover zijn gebeurd er natuurlijk weer van alles, met dit edele span.we hadden Nel en Hans nog niet een keer echt gezien. De zondag ochtend, een bakje koffie drinken, nadat ze bewandelt hadden, en toen Hans ons kwam ophalen. Dus het moest er zaterdag dan maar eens van komen, om 7 uur, Hana moest werken. En ze moesten zondag ochtend om 10 uur weer weg, nel moest tennissen. Norbert de halve vrijdag in de keuken gestaan, hij had heerlijk Indische gekookt. Het was heel gezellig, lekker roddelen over iedereen.( geen slechte roddels hoor ) Om 7 uur aan tafel en blijven zitten tot half een. Na het eten is er een hele fles Amaretto doorheen gegaan. En toch allemaal om 9 uur weer fris aan tafel.

Zaterdag overdag alvast met de ouderwetse voorjaars schoonmaak begonnen. Toen begon er een kleine dramatische middag. Met het schoonmaken van de douche vloog er een deur uit. Dat is wel eens vaker gebeurd, maar dan ging hij er zo weer in. Nu dus niet, boutje afgebroken en die was nergens te krijgen. We hebben toen maar een douchegordijn gekocht. Inmiddels waren we uren verder, dus van opschieten, kwam het niet. De tafel was gedekt met grote kandelaars met grote kaarsen. Norbert zette de kandelaars even opzij, maar de kaarsen staan los, dat wist hij, maar de kaars vloog de kamer door en veroorzaakte een reuze vlek op het laminaat. Daar zijn we vanmorgen een tijdje zoet mee geweest. Daarna, ik weet niet wat Nor nou deed, een giga klap. Ja wel, in de slaapkamer, het hele bed in elkaar gestort.

 

Daar gaan we weer, wat is het volgende?

Normaal komen er geweldige gezellige kreten uit zijn keel. Maar ik denk dat hij gister met de douchedeur al zijn kruid al verschoten had. Daar kan ik echt niet tegen, natuurlijk is het rot als het niet mee zit, maar bij Norbert vergaat echt de hele wereld. Ik ben dan gewoon een paar uur narrig. Na gister durfde hij denk ik niet meer zo tekeer te gaan. Het is nu zondagmiddag 4 uur en we zijn zo goed als klaar. Vanavond voor we naar bed gaan, de laatste dingetjes en dan moet het lukken om 11 uur te rijden, als de auto het doet. Je weet het nooit, met wat er de laatste dagen is gebeurt.

 

Gepubliceerd met Blogsy

Prachtig weer.

Waar hebben we dit mooie weer, al dagen aan te danken. Maar het is wel goed koud. Vanochtend is Norbert zijn zus, Tine, op de koffie en voor het middag eten. Altijd als we hier zijn, moet er spekbokking komen. Daar zitten ze samen van te smikkelen. Ik doe hier niet aan mee, die vieze stinkzooi, brr.

Ik denk dat het vandaag, voor mij, een soort pyama dag gaat worden. Niet dat ik de hele dag op mijn kont ga zitten, maar wat van de grote schoonmaak lijst ga doen. Tevens wat uitrusten van de afgelopen weken, die me wel veel energie hebben gekost. Nou lul ik als of ik een oud wijf ben. Maar stiekem bent ik dat eigenlijk ook. Alleen wil ik dat zelf niet weten. Het probleem is dat mijn lichaam dat wel vind en me een seintje geeft. De afgelopen jaren met 24 uur per dag, last van de neuropathie, zijn wel slopend geweest. Maar de neuropathie, heb ik nu voor een groot deel onder controle, door de B12 injecties? Het moet haast wel, de pijn is er nog wel, maar hier is goed mee te leven. De pijn die ik toen had, kon ik aan niemand beschrijven. Tot ik een tijdje gelden een plaatje vond, geplaatst door iemand van de neuropathiesite. Daarop is te zien, wat je voelde en daarbij ook nog het gevoel dat je op watten liep. Kijk, alleen dat al, niemand, kan zich een voorstelling maken,van op watten lopen

 

Hoe gezellig ziet dit er uit. Nu ik dit zo zie, is het voor mij op dit moment, een ver van mijn bed show. Terwijl het nog maar een half jaar geleden is. Ik heb hier ruim 4 jaar mee rond gelopen. Nou ja, gelopen eigenlijk liep ik haast niet door depijn. En mijn Uggs waren, eigenlijk nog, mijn grootste vrienden. Dat waren de enigste schoenen, in dit geval laarzen, waar ik op kon lopen.

 

Gepubliceerd met Blogsy

Zondag, laatste dag.

We werden vanmorgen wakker met prachtig zonnig weer. We hebben een wandeling gemaakt en de restjes opgemaakt. Zo als altijd heb je altijd veel te veel. De verhuurders hadden ook heel veel van alles neergezet. Brood, melk, beleg, fruit. Het enige wat we eigenlijk mee moesten nemen was chips en andere snoep, voor de kinderen. Ook hadden we bitterballen en frikandellen. Dit was een prima verzorgd weekend, met alles er op en aan. Deze keer waren wel zo bijdehand om vroegtijdig een Fam foto te maken. Ik denk dat dit de tweede is in al die 13 jaar. Maar goed nu hebben we er weer een. De eerste was gelukt en iedereen stond er op. Maar een of andere jolige piet had leuke letters boven onze hoofden geplakt. Dus opnieuw, maar die was niet goed met halve mensen enz. Dus dan toch maar de eerste op het blog zetten.

Ik weet niet wie het heeft geflikt, maar mijn zoon Marco, rechts boven, staat wel heel erg gluiperig te lachen.

Na de foto puzzeltocht in Elburg, even een opkikkertje in het vesting stadje.

 

Gepubliceerd met Blogsy

Zaterdag 12 maart

Geslapen als een os, in onze 2de hands slaapzakken. Norbert en ik sliepen in de kamer van de bewakers van prinses Amalia. Dewi lag in het bed waar Amalia in het geslapen, dat was voor haar helemaal geweldig. Heeft ze op school een mooi verhaal te vertellen. Amalia is hier ooit geweest met iets van school of zo. Toen ik wakker werd, had ik, wat ik al dagen heb, weer buikpijn en zag het niet zitten om mee te gaan naar het tropische zwembad. De ene helft ging naar het zwembad en de andere gingen mee met Sanne die moest korfballen in Putten. Ze hebben met 17-2 gewonnen en Sanne heeft 6 doelpunten gemaakt. Haar elftal zit nu bij de beste 8 van Nederland. Ik ben thuis gebleven en nog een uurtje geslapen. Nadat iedereen weer thuis was, gegeten en op naar Elburg, waar we een foto puzzeltocht hadden. Op deze manier zie je nog wat van het stadje. Normaal stiefel je de hoofdstraat heen en weer, je drink wat en gaat weer. Zoals altijd er mensen bij die vals spelen, dat zijn altijd de zelfde. We moesten om 6 uur thuis zijn, dan stond het warme eten klaar. Heel simpel, maar best lekker. Soep, patat, salade, appelmoes, een bal gehakt en ijs toe. Zehadden ook de koelkast weer bij gevuld, met melk, broodbeleg en nog wat andere dingen. We hebben bijna nog niets gebruikt van de extra gekochte snacks. Na het eten een fam foto bingo gedaan en nog wat andere spelletjes. Dit is voor het eerst in de 13 Fam weekenden, dat we geen luxe hebben. Geen TV, sauna, WiFi, radio, niets. Er waren div. grote slaapkamers met 4 of 5 stapelbedden. Niemand zat met zijn telefoon te spelen, wat de andere jaren wel anders was. En ik geloof dat iedereen dit wel gezelliger vond. Weg van al die luxe

Bingo met foto's van ons allemaal.

 

Gepubliceerd met Blogsy

Fam Weekend

Vrijdagmiddag 11 Maart. Op naar het Fam weekend in Nunspeet. We mochten erom 17.00 in en we waren er om half zes. Iedereen was er al en de hele tent was versierd. Iedereen stond te zingen, voor mijn verjaardag. Het is een heel leuk huis zonder poespas en TV en internet. We staan midden in de bossen, zo juist kwam de buurman kennis maken en een kaartje afgeven met zijn telefoonnummer. Ze zijn met 55 personen, allemaal rond de 20. Het is een theatergroep en ze zijn hier om te oefenen, voor de musical Hair. Als ze teveel lawaai maken moeten we ze maar bellen. Bellen, niks er van, we gaan er heen en doen gewoon mee. Volgens Miriam, dansen met Hair ook op tafel. Het zal wel leuk zijn, om er een kijkje te nemen. Er staan op het terrein 4 huizen, waarvan eenheid hoofdhuis, een prachtige witte villa. De andere gebouwen zijn verbouwden, koetshuizen en stallen. Alles heel simpel, maar een gezellige accomodatie. Wij hebben een probleem, onze locatie zit vast aan het huis van de beheerder. Om 11 uur moet de muziek zachter. Als het aan de overkant nog gezellig is kunnen we alsnog een feestje bouwen. Het avondeten was, een eigen gemaakte groentensoep, warme worsten, brood en diversen soorten beleg.

De mannen, een potje klaverjassen.

Vanavond gezellige spelletjes gedaan, ik haat spelletjes, maar dit waren allemaal spelletjes van de TV, dat vond ik hartstikke leuk. Nog een borreltje, bitterballetje en frikandellen en toen naar bed.

 

Gepubliceerd met Blogsy

Groningen heeft het !!!

Dat zullen we dan eens gaan bekijken. Na een super goed ontbijt in een van de 5 locaties, werd het tijd om richting Groningen te gaan. Wonder boven wonder, had Norbert geen houten kop en zei ook geen rare dingen meer, zoals, alsof ze vuur zag branden. Ik had gedacht even mijn blog op het net gooien, maar wat hadden ze nu gedaan, het kastje verplaatst van het ontbijt gebouw, naar het huis waar wij sliepen. Die truc was niet gelukt, want vanmorgen hadden we ook nog geen WiFi. Toen maar op de stoep van pand een, wat ook de receptie is gaan zitten en daar lukte het wel. Gisteravond in bed nog het een en ander geschreven, ik liep dagen achter.Het was maar 20 km, naar Groningen, dus kat in het bakkie. We hadden mazzel want er was nog markt in de hele binnenstad, rondom de Martinitoren. Ik heb nog gescoord ook, een klosje rijggaren. Stom he, daar kan ik blij mee zijn. In Spanje kan ik het niet vinden, het zal er gerust wel zijn, maar nu heb ik het. We hebben deze 2 dagen prachtig weer gehad, heel veel zon, maar nu we onderweg zijn richting huis, is het zwaar bewolkt met af en toe een flinke bui. Het waren twee leuke dagen, in Groningen en Friesland, maar ik zou er niet willen wonen, alles zo vreselijk vlak. Vooral de heenweg naar Pieterburen, toen ze ons de middel of nowhere in stuurden, wat een vreselijke saaie weg, er leek geen eind aan te komen. Misschien dat we in het najaar eens twee andere provincies gaan bezoeken, bijvoorbeeld Drente en Overijssel. Ik heb alle tijd om op vakantie veiling te zoeken, naar leuke dingen, die daar zijn. Bijvoorbeeld de Hunnebedden, die heb ik, denk ik, 55 jaar geleden eens gezien.

Bewijs dat we in Groningen zijn geweest en dat het prachtig weer was.
Inmiddels zijn we weer thuis, Rafa opgehaald, en achter een lekkere bak, bakje, Nespresso. Rafa heeft gisteren een matte dag gehad. Vandaag was het beter, ze zaten 4 honden op een soort loopveldje, waaronder ook een grote zwarte. Wij zitten nu achter een lekkere bak, zeg maar bakje, Nespresso koffie. Morgen is het voor mij een rustdag. Donderdag hebben we een aantal afspraken, vrijdag ochtend gaan we naar Lunteren voor het Fam weekend. Dan komt onze laatste week al weer in zicht.

Gepubliceerd met Blogsy

Pieterburen

Norbert vanmorgen Rafa weggebracht naar het gesticht. Dat was niet zo een leuke klus, zo zielig, ze zag het echt niet zitten. Nor heeft verteld wat er is gebeurd en dat ze sinds dien een zwarte hond niet meer ziet zitten. Ze gaat helemaal uit haar dak, is haast niet te houden. Dan heeft ze vette pech, vertelde de pension houder er komt net nog een loge aan, een zwarte hond. Ne de koffie zijn wij op pad gegaan, het is toch nog een pittig eindje weg. Tom Tom ingesteld, dat ging natuurlijk hartstikke goed, tot na dat ik gezegd had, ook leuk een stukje binnen door te rijden. Even daarna, afslaan en de binnen landen van donker Groningen in. Dit is niet te geloven, we hebben zeker 50 min. Door dorpjes gereden, wat geen dorp mag heten. Er kwam echt geen eind aan, maar Tom Tom zei door gaan. Eindelijk kwamen we in Pieterburen. We waren 2 uur te vroeg en moesten nog maar een rondje maken, naar Lauwersoog of zo. Als je daar komt zie je het echte Groningen. Nieuwsgierig en vol verwachting reden we richting Lauwersoog. Daar wat gegeten en wat rond gereden, als dit het echte Groningen is, dan ben ik er gauw klaar mee. Het was niets bijzonders. Terug naar het hotel en naar de zeehondjes. Was het zeehonden centrum, op maandag en dinsdag gesloten. Dat is dan lekker, rijden we twee en half uur, is het centrum gesloten.

 

Wat een schatje he.

Wat moeten we in dit gat, waar verder niets te beleven is. Toch zijn we er even heen gelopen, we zijn gesloten, maar kijk maar even rond. En we moesten nog 15 euro betalen ook. Terwijl we korting zouden krijgen als we in het hotel verblijven,nu moesten we de volle prijs betalen. We waren wel op precies de goede tijd, want ze kregen net hun eten. 5 kilo haring per dag, dat is best veel. Zielig, die hele zieke beesten, de haringen werden gewoon hun strot in geduwd. Wel vreselijke leuke beesten, het was prachtig weer en ze lagen heerlijk te soezen in het zonnetje. Heel leuk, maar ik was best een beetje pissig.

 

Jammer dat je niet met ze mag kroelen

Prijzen waren ook verhoogd, terwijl wij andere prijs op onze boeking hebben staan. In alle gebouwen en kamers is WiFi aanwezig. Nou mooi niet, in onze kamer met geen mogelijkheid WiFi te krijgen. Volgens het kamer meisje werkt het allang niet goed meer. Dit vind ik heel slordig, van het hotel, net zo als dat het zeehonden centrum niet open is op maandag en dinsdag, heel slordig. Ik ga hier wel even een melding over maken. Wie gaat er nou naar Pieterburen, als je niet naar de zeehonden kan? Geen hond volgens mij

Best en mooi zwembad, alleen was het er een beetje warm.

Toen zijn we maar de sauna ingedoken en in het zwembad gedoken. Het was daar bloed heet en ook het zwembad was zeer warm. Al het personeel ondertussen bezig met WiFi, maar nada. Vanavond in het restaurant gegeten. Deze hele hoek bestaat uit een stuk of 6 panden, een klein winkeltje, was de receptie van het geheel. Het restaurant er tegenover nog een restaurant 3 woonhuizen omgebouwd als hotels. Ik denk dat dit alles van een familie is. Beidehante Gruningers dus. Lag ik vanmiddag bij het zwembad, leek het net of ineens een raar hoofd of de grond bewoog. En vanavond bij het eten had ik weer een raar hoofd. Ik zei dat tegen Nor, die geloofde me niet. Dan ligt netaansluiting de wijn, nee hoor, dit is een licht wijntje. Nou echt niet 13% precies wat ik dacht. Ik kappen met die wijn. Norbert heeft toen de hele fles in zijn eentje leeg gedronken. Die had wel een aanslag op hem gepleegd, want toen hij koffie bestelde, vroeg hij om ristretto, nou het was of ze vuur zag branden zei hij. O nee het moet water zijn, dat bedoelde hij. Thuis gekomen, voelde hij best dat hij een wijntje had gehad. Ging naar zijn bedje en....... sliep. Morgenochtend na het ontbijt rijden we waarschijnlijk nog even naar de stad Groningen en dan snel Rafa op halen. Woensdag hebben we een rustigdag.

 

 

Gepubliceerd met Blogsy

Even rust en dan gaan we weer.

Vrijdag uit Amsterdam terug gekomen, en zaterdag ochtend weer aantreden voor Texel. Wat ben ik ook een dombo, ik ga maar door en door. Nancy en Fred wilde mee naar Texel, ze waren om half 10 bij ons, na de koffie naar de boot. Rond 12 uur was Norbert aan de buurt en Fred mocht tegen betaling mee en Nancy ook. Fred wilde wel en Nancy wilde ook wel. Dus daar gingen met ze drietjes.

Hij is volgens mij best een beetje nerveusioso.

Norbert heeft dus gevlogen en Fred en Nancy zaten achter in. Het was volgens Norbert een geweldige ervaring. Eindelijk was het er dus van gekomen.

Wat een bluffertje zoals hij er bij staat.

Zondag koffie drinken in Schoorl, zoals altijd, dan wandelen Nel, Hans en andere Kennissen van ons. Dan loopt Norbert met Rafa in de bossen, daarna kwebbelen we de laatste nieuwtjes door, na de koffie een nog een borrel. Deze keer moeten we nog langs Schagen, om 2 slaapzakken bij iemand op te halen. Niet nieuw, maar gestoomd, dus marktplaats zakjes. Hartstikke netjes, voor het Fam weekend moeten we altijd beddengoed enzo mee nemen. Nu pakken we de slaapzak en een kussensloop en we zijn klaar. Morgen gaan we naar Pieterburen.

 

Gepubliceerd met Blogsy

2 dagen Mokum

Donderdag ochtend hebben Rafa naar Giel en Mirjam gebracht, daar word ze altijd erg verwent. Ze is 2 dagen gebleven en ze hebben geen kind aan haar gehad.

Lekker struinen in Amsterdam.

Eerst zijn we naar de Albert Cuyp geweest, toen naar Amstelveen gereden, we weten daar een plek, bij de tramhalte met gratis parkeren. Natuurlijk heb ik weer weken op de vakantie veiling zitten poeren, voor leuke aanbiedingen. Ook wat de tram betreft, uit kienen, een 24 uurs kaart is ook echt 24 uur. Om drie uur een tramkaartje gekocht die dan ook geldig is tot de volgende dag drie uur. Op de tram, richting Hotel op de Apollolaan, koffertje achter gelaten en op de tram gestapt, richting centraal station. We hadden de vorige keer Body World mis gelopen omdat ik naar het ziekenhuis moest, met mijn vingertop, die een stukkende pees had. Nou dat was heel leerzaam, ook voor kinderen. Het zijn echte opengesneden mensen die daar tentoongesteld staan. We hebben daar toch een paar uur doorgebracht. Daarna had ik dinerbonnen, van een Italiaans restaurant, ik lust die zooi niet, maar Nor is daar gek op. Ik had de bon voor 14 euro, 3 gangen, voor 2 personen. Dus 7 euro p.p, ieder een glas wijn erbij, 4,25 per glas, nou we nemen er nog een. Ook een flesje water, een halve liter 4,50, maar ja als je dorst heb, wil je wel. We zaten heel gezellig en de tent was vol, volgens mij alleen maar klanten van vakantie veiling. Met de tram richting hotel en lekker slaappie doen.

De Nachtwacht.

Toen ik de volgende ochtend wakker werd, kwam Norbert al mopperend binnen huppelen. Het is een zooitje dieven weer, ik ga niet in de regen lopen, ik ben niet gek. Niet zo zeuren vent, we zijn toch niet van poppenstront. Weer een ritje met de tram, op naar het Rijksmuseum. Ik wilde de kaarten op internet kopen, maar toen mijn zus met mijn verjaardag bij ons was, zei ze, wij hebben museum jaarkaarten die kan je wel lenen, das een goed idee. Zij haar zoon gebeld en met afgesproken met Giel, dat daar de kaarten lagen als wij donderdag 2 dagen naar Amsterdam zouden gaan. Helemaal goed. Wat gebeurd er nou de dag voor we naar amsterdam gingen, op de TV, dat er erg veel fraude werd gepleegd met de museum kaarten. Dat iedereen ze maar aan iedereen gaf, dat moest veranderen, er moeten pasfoto's op. Daar gingen we dan in de stromende regen, met een mopperende vent en met de iligale kaartjes, richting Rijksmuseum. Je bent toch een beetje nerveus, ergens vind je het wel leuk op deze manier, maar toch. We kwamen zonder problemen binnen en hebben er een leuke en interessante paar uur gehad. Dit moeten we nog leren, wij kijken, ja mooi, en hort met de geit de volgende. Zo hoort het natuurlijk niet, we moeten dit echt gaan leren. Precies om drie uur kwamen we weer bij de auto, en voor de spits uit, terug in koog aan de Zaan om Rafa op te halen. We beginnen nu aardig door de bonnen heen te raken van de vakantie veiling. Norbert zijn vlieg kunsten op Texel, overnachting Pieterburen en naar de zeehonden opvang en dan nog een overnachting bij Schiphol met avond eten en ontbijt. Dan zijn we er weer doorheen. Het is voor mij geen gierigheid, maar een geweldige sport om te scoren voor de laagste prijs en het scheelt echt heel veel.

 

Gepubliceerd met Blogsy

Het lijkt net of ik het druk heb

Het is inmiddels 9 dagen later, nu moet het bloggen er toch eens van komen. Het is vandaag 8 maart en we zitten in Pieterburen. Norbert zit in de sauna en ik aan het zwembad. Waar het misschien nog warmer is dan in de sauna. Lekker op een luie stoel, kijken naar de andere gasten die aan het zwemmen zijn. Ze meuteren dat het water zo warm is. Het is 33 graden, straks maar even proberen, eerst even bij schrijven.

We zijn dinsdag 1 maart vertrokken uit Spanje. Hans heeft ons vanaf Amsterdam gehaald, nel had inmiddels een lunch gemaakt en we konden zo aanvallen. Na nog een lekker bakkie nespresso, op naar Nancy, daar was inmiddels iedereen thuis van werk en school. Het was inmiddels rot weer geworden en het arme poezenbeest moest in de schuur, omdat Rafa, toch een beetje zielig is wilden we haar niet in de auto laten. Na Nancy en Fred, richting Marco, die in de keuken had gestaan en 2 lekkere oven schotels had gemaakt. Het is altijd weer fijn om de kleinkinderen te zien, ook al is het maar kort. Na het eten en een bakkie koffie, richting Julianadorp, waar we rond 8 uur waren. Toen had ik het wel gehad, een dag van 12 uur achter elkaar bezig te zijn, was een beetje over de top voor mij. Goed geslapen en de woensdag had ik een pyama dag. Ik was nog steeds moe.

 

Gepubliceerd met Blogsy