Het einde van The Teenagers, jammer want we hadden heel veel lol samen.
Zodoende gingen we dus met ze viertjes verder. We hadden het goed aangepakt, onze eigen fanclub, ouders, tantes, buurtjes enz, die mochten elke maand iets in de onkostenpot storten. Vooral toen we onze optredens verplaatsten naar west Friesland. Als we daar optraden gingen we vaak met de trein, maar ook wel in een gehuurde bestelbus, die dan betaald werd uit de schenkings pot. Daar zat de west Friese amateur, die heel veel amateur avonden organiseerde. Het leuke was, we waren altijd in de jongste groep ingedeeld en de eerste prijzen vlogen om onze oren, dit is natuurlijk weer sterk overdreven. Maar wel veel x gewonnen. Ik weet nog dat we daar voor de eerste keer mee deden, dat op die avond het lied zeeman, wel 3x gezongen 'werd, ik had er nog nooit van gehoord, maar dat was zeker toen in, in West Friesland. Toen begonnen de avonden als deze, nog netjes om 8uur tot 11.00u uur. Zo konden we b.v uit Hoorn of zo, de laatste trein nog halen, dat op zich was altijd al een feest, voor Tonny minder, die was met 3 puber meiden altijd het haasje.Met het geld wat we van de ooms, tantes en ouders kregen, daar betaalde wede trein en een drankje van. Tonny woonde een paar huizen bij ons vandaan en was altijd bij ons thuis. Hij was als een broer voor me en we waren veel samen. We zaten ook op zangles en Tonny had nooit een fiets, dus altijd zeuren mag ik je fiets lenen, soms mocht het wel en af en toe niet. Zangles was 10 km bij ons vandaan en menigmaal lieten wij, rot grieten hem staan, mocht hij niet mee terug rijden, ge maar lopen zeiden die rot meiden dan. Hoe het hij flikte weet ik niet, maar als ik thuis kwam, had mijn vader de tafel al gedekt, voor de volgende morgen, zat Tonny altijd al aan een broodje pindakaas.
Met onze gitaar leraar, Nico de Goede.
Het land zijn we nooit echt in geweest, het verste was in Den Haag. Daar traden grote artiesten op, wij zaten in de kleedkamer met Anneke Gronloh . Wat een leuke herinnering is, dat ik haar moest helpen met de haakjes van haar corset. Ik weer van dat optreden niet veel meer. Inmiddels waren we wat ouder en een beetje meer volwassen. Ik was model voor een kapsalon en had iedere week wel een ander kleurtje. Ik was ook gaan werken op een karton fabriek, we maakte daar allerlei soorten dozen, voor puzzels enz. Ik had het daar geweldig naar mijn zin. Ik denk dat het na een jaar of 2 was, toen ik er uit werd gegooid. Van een van de meiden waren de ouders middenstanders, een sigarenzaak hadden ze. Heel erg vroom waren ze ook nog. Ze vonden, ik als fabrieks arbeider en ook nog geblondeerd haar, dat kan echt niet. Inderdaad ik heb niet geleerd, 1 jaar huishoudschool dat was het, nou en? Maar het allermooiste van alles vond ik, in de eerste resentie die in de krant stond en waar ik dus niet bij was, er werd geschreven dat ze me miste in de groep. Maar betreft de ouders van een van de meiden, vroom, middenstander, een hele goeie Fam dus. Die hebben het verder niet getroffen met de kinderen. Gre, was met haar 16de al weggelopen van huis, heel veel ellende hebben ze gehad. Hoe het verder is gegaan weet ik niet zo goed meer. Daar ben ik toch heel slecht in, veel dingen van vroeger ben ik gewoon helemaal kwijt,
Gepubliceerd met Blogsy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten