Er zijn toch veel mooie dingen in het leven.

Het is niet allemaal kommer en kwel in de wereld. Heel dicht bij huis, gebeuren dingen die me ontroeren. In dit geval een simpel flesje zijn en een kaartje. Ik had een graveer machinetje kocht, een eeuwigheid geleden bij de Lidl, ik dacht als ik eens iets heel anders wil gaan doen, is dit misschien wel wat. Toen Marco hier was, vond hij het machinetje, hij was er de hele middag zoet mee. Maar wat een lawaai, ik heb hem met machine en al naar het boven terras geschopt. Toen ze weg waren stond er op de tafel een fles wijn, met een hele lieve tekst. Dat bedoel ik nou, vreselijk lief.

Een kunstwerk van mijn kind.

Toen kreeg ik vanochtend een kaart van Hallmark, met aan de voorkant 8 foto's van de vakantie en aan de binnenkant, door Sanne een lieve geschreven tekst.

Een keuke herinnering aan de zomer 2014.

De tekst, daar heb ik ook een foto van gemaakt, maar die is waarschijnlijk slecht te lezen. En dan te bedenken, dat ik eigenlijk in de zomer liever geen gasten in het benedenhuis wil, omdat ik dan iedere keer moet verhuizen, daar heb ik niet zo veel zin in. Maar Norbert zegt, luister, niet zo zeuren, je moet blij zijn dat ze willen komen. En daar ben ik nu wel achter gekomen. Hij heeft gelijk, dus ik kom er op terug. Het zou heel fijn zijn als Nancy en Fred ook weer eens een keertje langs komen, natuurlijk Karin en Frank ook. Het moet natuurlijk allemaal een beetje passen, b.v. Eerst bij ons en daarna naar het appartement in Denia. Nog leuker zou het zijn, de hele bubs tegelijk. Met een beetje passen en meten zou dat kunnen?

Slecht te lezen, maar hele lieve woorden.

Voor ons was en is deze zomer geslaagd, met kinderen en de kleinkinderen. Vooral allemaal gezellig veel thuis gebleven en met ze alle thuis gegeten. En niet meer zoals anders,iedere avond de hort op. Als iedereen zij steentje bijdraagt is het harstikke gezellig.

 

Posted with Blogsy

Vervolg van gister

Gisteravond, slechts 1x gebeld. Met de melding, ik ga morgen naar Piensos. Vanochtend al voor 9 uur drie keer op de vaste en 2x op de mobiel. We hebben de telefoons lekker laten rinkelen. Kwart over 9 bingo, telefoon maar opgenomen: Hoe gaat het in Rotterdam, waar komt de bench aan? Gewoon op de band, bij de koffers, zeg ik. Ik kan hem er niet afhalen, zegt ze. Dan roept u er iemand bij, die helpen u wel, zeg ik. Zo, voor het brave brave mensie weer een probleem uit de wereld. Ik ben al oud en zo onzeker en bang dat het mis gaat. Moet ik ook een stickers op de bench doen? Ik zeg, mijn man kijkt alles voor u na, geen zorgen. Fijn zegt ze, ik zal u nog wel een paar keer bellen ( hiep hiep hoera denk ik ) vind u dat niet vervelend? Wat moet ik dan zeggen: ik word gek van u? Nee hoor belt u maar , maar dan het liefste na 10 uur. Het is toch wat, volgens mij zit ik nog maar aan het begin met haar. Ze moet nog de bench kopen, naar de dierenarts, de ticket boeken en nog naar Valencia. We kunnen onze borst nat maken, voor alles wat nog gaat komen.

Het is weer bingo, ik heb haar nu maar gezegd: stort het geld op mijn rekening, dan koop ik hem. De straat waar ze woont is in tweeën gedeeld, dus de bezorgers kunnen het nooit vinden, dat gaat problemen geven. Ik regel het wel, niet paniekeren, het komt goed. Nor zegt dat ik gestoord ben, hij heeft er nu echt genoeg van. Terwijl hij gister had beloofd, vandaag de telefoondienst over te nemen. Het kan te gek ook, daar heeft hij gelijk in. Ik heb wel tegen haar gezegd, zodra ik het geld binnen heb, bestel ik hem en ik bel en breng de bench dan direct. Dus u hoeft niet meer te bellen. Of ik dan ook direct het papier met de gegevens van de hond, vlucht van Valencia naar Rotterdam op de bench kan regelen. Mama Mia, waar ben ik aan begonnen. Aan de andere kant, wil ik ook graag geholpen worden als ik oud ben. Maar er zijn natuurlijk grenzen. Inderdaad binnen een uur stond het geld op mijn rekening en heb ik direct de bench besteld en betaaldVanavond onder het eten vaste telefoon gaat over, nee hè nu even niet. Toen de mobiel, daarna weer de vaste lijn, daarna weer de mobiel. Toen de vaste lijn weer begon te rinkelen, waren de rapen gaar. Norbert heeft haar uitgelegd dat we er nu even klaar mee zijn. Ik heb maar een vraag, zegt ze. Ik heb hier 2 mailtjes en daar staat ook iets over betaling. Vergeet deze mailtjes, dat is niets. Paula heeft u de bestelling en het bewijs van de betaling doorgemaild, zodat u kan zien, dat de bench besteld en betaald is. Kregen we vanavond een mailtje van haar met excuus, dat ze heel blij met ons is dat we dat allemaal voor haar doen Ik haar een mailtje teruggeschreven en gevraagd, als er wat is, mailt u me dan. Het is nu al 2 dagen rustig, houden

Uit de oude doos. 1983, mer Bocor, mijn Deense Dog in Spanje. 9 jaar oud is hij geworden. Een schat van een hond.

 

Joepie de poepie REGEN

Heerlijk, het plenst hier, eindelijk na 20 december vorig jaar, echte regen.

Dat was dus gister, nu weer mooi weer, temperatuur is iets gezakt, daar heb ik geen probleem mee. We worden al 3 dagen gestalkt door een mevrouw uit Javea. Ik denk dat ze vanaf vrijdag al 10 keer heeft gebeld. Ze wil met hond naar Nederland. Dus we hebben haar al 10 x het verhaal verteld. Eerst was Norbert de klos en nu hang ik tig x met haar aan de telefoon. Hoe hoog mag de hond zijn als hij zit, welke bench moet ik dan kopen. Onze bench opgemeten, maten doorgegeven. Toen belde ze weer de bench kost 200 euro en een maat kleiner 49 euro. Ik: die moet u niet kopen, voor die prijs is hij niet goed gekeurd voor het vliegtuig. Oh, wat nu: u gaat gewoon met de hond naar de dierenwinkel en het is opgelost. Toen: kan u man niet even naar piensos komen. Sorry hij moet zo weg. ( piensos is een groothandel voor dieren benodigdheden ) Oké, kan u dan niet even komen. Nou sorry, u heeft de maten het moet goed komen. Telefoon: vraag, heeft u het telefoonnummer van piensos, nee sorry, wij komen daar nooit. Ik maar in mijn pad gekropen en het telefoon nummer gezocht en doorgebeld. Telefoon: hij kost 179 euro. Ik: dat is veel te duur, ik snuffel wel even op internet, ik haal het natuurlijk allemaal weer zelf aan. Maar dan denk ik, voor mij een fluitje van een cent en ik vind het ook nog een sport om een zo goedkoop mogelijke bench te vinden, en voor haar misschien een hele opgaaf. Het mooiste is, we weten echt niet wie het is, maar dat maakt niet uit. Nu heb ik er een gevonden, de maat is goed en kost 122 euro. De hele zooi gemaild en het is al een kwartier stil. Dat ze vrijdag begon met bellen, zag ze overal beren, dat is nu iets minder. We hebben haar aangeraden om vanaf Valencia te vliegen en naar Rotterdam. Ja maar........... Nu gaat Norbert met haar mee, naar de Bali en dan de hond weg brengen naar de lift. Ook nog tig x gebelt over de dierenarts, betreft de verklaringen en het honden paspoort. Ze is vast oud, ze is alleen, ja die moet je toch helpen. Ik ben benieuwd, de bench, zal wel gelukt zijn, nu maar wachten op het vervolg, de dierenarts en het boeken van haar ticket. Dat soort dingen, zoekt ons altijd op. Ik heb in Benidorm een mannetje, die wil dat ik een bloemetje naar een kennis stuur. Die belt me dan 3x op een dag om het adres door te geven. 3x een ander huisnummer of postcode. Gaat hij bij de bank betalen, hij zegt hierbeneden is de Rabo. Natuurlijk niet.,dus dan zeg ik, ik kom het wel halen, daar moet dik geld bij natuurlijk. Als we dan na een tijdje naar hem toe gaan, weet hij eerst nergens van. Na een tijdje lullen, is hij er weer. Maar het is zo een lekkere ouwe Mokummer, die help je dan maar.

Ik had me een paar maanden geleden opgegeven voor een week in een hotel, met yoga en nog meer licht zwevende dingen. Daar had ik heel veel zin in, ik denk zelf dat het me goed zal doen. Want ik ben nog steeds niet de Paula, die ik ben. Het is als of ik mezelf kwijt ben. Dus een weekje licht zweven en ontspannen, ik zie het zitten. Volgens Marchien, van het zesde zintuig, is mijn hoofd niet in evenwicht met mijn lichaam. Mail ik die zaak die deze week verzorgd, gaat het niet door, geen 7 deelnemers. Had ze me een paar weken geleden al door gegeven??? Ik vind het heel erg jammer, dit ging vanuit Nederland en alleen maar Nederlanders. En het was hier 30 km. vandaan. Na zoeken op internet zit er wel het een en ander in het zuiden, maar niet in het Nederlands. Heel erg jammer.

Fluitje van een cent.

 

Posted with Blogsy

Hoe leuk is het allemaal nog, in het leven. ( moment opname )

Sorry, ik dit al eerder aangehaald, maar ik heb toch gelijk? Na een deel van de zomer, het heel fijn en gezellig te hebben gehad, met de kleinkinderen en hun ouders, staat de werkelijkheid weer voor de deur. Niet dat we het niet gevolgd hebben, daar zorgde Sanne van 10 wel voor. Over alles wat ze opving moest ze een verklaring hebben, soms kwam ze zelfs al met een simpele oplossing.

Toch wil ik het volgen, maar er is op dit moment is er op zoveel,plaatsten, wat aan de hand, dat ik er niets meer van begrijp, mede door al die moeilijke namen van mannen en groepen en landen.. Ze halen Snodown er nu ook nog bij. Hij zou bepaalde info aan de NA door hebben gegeven. Ook is het bij bepaalde landen zo, dat er mensen worden betaald om bewust verkeerde berichten de wereld in te sturen. En dan zit iedereen er met zijn neus bovenop en abakadraba 280 vrachtwagens met humitaire hulp, ?? zijn de mist in.

Nu is Strelkov zwaar gewond, hij zou de man zijn, die mede verantwoordelijk is aan de vliegtuigramp. Laat deze man snel overlijden, dan is een van de grote mannen van de ramp gepakt. En kunnen we op zoek naar de rest. We zijn er dan alvast een kwijt.

Gaza en Israël hebben het even over een bestand, dan kunnen de overlevenden even naar de buurtsuper om wat boodschappen te doen. O ja, we hadden ook nog iemand van PvdA , die had een rare Twitter de wereld in gegooid.

Even tussen door, ik heb niets met politiek, ik snap er helemaal niets van en daarom komt dit bericht van mij bij een heleboel mensen niet goed binnen. Ik pak maar wat losse flodders uit de krant, dit om het voor mij nog moeilijker te maken. Nou moet ik ook toegeven, dat ik de grootste krant van Nederland lees en die kunnen er wat van, met het aandikken van problemen, neem daarbij deze vrouw Paula, die overal induikt, waar een luchtje aanzit, betreft de sensatie. Sorry is niet netjes van me, maar daar kan ik niets aan doen. Ja, niets lezen, maar dat is je kop in het zand steken en dat doe ik niet.

Ook worden er mensen levend begraven. Een huisvader krijgt een zwaard in zijn handen gedrukt en moet zijn hele gezin onthoofden. En wederom gaat deze elledende voor het grootste gedeelte over het geloof. Hoe gek moet je dan zijn? O ja, we hebben ook nog een piloot, die door collega's is verlinkt, omdat hij mensen uit het vliegtuigluik, heeft gedropt.

Ondertussen gaat het leven door, ik zit nu aan het zwembad op mijn stoeltje stil te dromen. Er waren vanmorgen een paar druppels regen. Die wil ik even op de gevoelige plaat vast leggen, maar er komt niets meer. Ik blijf zitten tot ik een foto van de regen heb. Er zou 1mm. gaan vallen. Een andere foto plaatsen, ik weet niet wat, dus de regen maar.

Hier is de regen dan. Je hebt wel een superbril nodig, maar het is echt zo.

Nadat Norbert dit heeft gelezen zegt hij: Je glas is inmiddels wel half leeg hè? Dat zeg ik altijd tegen hem. Bij Norbert is het glas meer half leeg, dan halfvol. Dat zeg ik dan tegen hem en nu, denkt hij dat mijn glas half leeg is. Maar zo is het bij mij absoluut niet. Dit even een gedachtengang, die bij me opkomt. Ik ben nu even gewoon realistisch.

Posted with Blogsy

Zo vader zo zoon.

Marco, staat heel vaak in de keuken, lekkere dingen te maken. Zijn opvolger is in aankomst, Leon duikt ook regelmatig de keuken in. Ook hij maakt lekkere dingen. Leuk is dat, mannen in de keuken en zo jong nog. We zouden van de week een regnbuitje krijgen, maar helaas overgewaaid. Op het blog van wonen in Spanje ( Edwin en Cokky ) staat ook een weerstation, daarop staat dat er op 20 december 2013, voor het laatst een echte regenbui van 29 mm is gevallen. In onze omgeving natuurlijk. In Cantabrie is hett wel anders, wij hadden daar mazzel, een geheel droog weekend.Dit jaar zijn er wel een paar keer kleine buitjes zijn gevallen van 1of 2 mm. We zijn echt aan heel veel water toe, de amandelbomen in het achterland, Jalon, staan dood te gaan.

Het is weer stil om ons heen, zojuist zijn de kinderen vertrokken naar het vliegveld en slapen ze vannacht weer in hun eigen koele bedje. Gisteravond gezellig bij Montgo gegeten, wat zeg ik, gevreten. Leon van 14 en Sanne van 10, het is niet normaal wat die naar binnen werken. Ieder een grote salade met kip, een bak lasagne een appeltaatje met ijs en een broodje met aliolly. Sanne had zich vanmorgen verstopt in de WC, ze wilde bij ons blijven. Ze komt heel gauw bij ons wonen, dan gaat ze met een Spaanse Antonio trouwen en is ze altijd bij ons. Maar ze gaat wel in het bovenhuis wonen en wij moeten naar het beneden huis. Wat zijn demkinderen tegenwoordig toch bij de hand, we zagen dat ook bij Dewi en Amber. In hun doen en laten zo veel wijzer dan wij op die leeftijd. Marco en Annette, hadden ook nog wel langer willen blijven. Op de laatste dag zijn ze nog maar even naar Denia geweest, voor de eerste keer. Lui, lui lui waren ze, dat vonden ze heerlijk, alles mag, niks moet. En de kinderen daar hebben ze geen kind aan, die gaan hun eigen gangetje.

Het gewone leven voor ons gaat ook weer beginnen. Het is nu half augustus, nog een paar weken erg warm, daarna word het hopen we wat koeler, dan kan je weer wat gaan doen. Misschien ga ik wel volwassen kleuren. Ik heb gelezen dat het heel goed is voor volwassenen.

 

Voer voor de vissen.

Oma en Sanne, voer voor de vissen. Sanne wilde naar de nagelstudio, haar nagels laten lakken. Nu wat het voor mij ook weer tijd, dus dan gaan we samen. Annet wilde ook, alleen maar lakken. Nee ik wil geen gelnagels, gewoon mooi lakken. Ik heb er toch zo gek gekregen, gelnagels dus. De dames op stap om half 12, dat zou wel eens een mooie tijd zijn, dacht ik zo.vergeet het maar,we die middag 2x gaan kijken, nee hoor harstikke druk, dus maar weer even winkelen. Toen was het inmiddels over vieren, we gaan naar huis, ik ben het zat. Toen we weer langs liepen, gingen er net een paar de deur uit. Dan toch maar proberen en ja, ik kon direct zitten. Deden ze alleen nagels en pedicure, geen lakwerk. Sneu voor Sanne. Nee, zeiden ze , het is te druk. Ook bij mij alleen mijn nagels en mijn teen nagels lakten ze ook niet. Sanne heeft haast 2 uur moeten wachten voor we klaar waren. Annet superblij met haar gelnagels en ook een mooie rosé kleur op haar nagels. Ik wilde wat anders, pittig lila, niet zo blij mee en Norbert vind het ook lelijk. Annet wilde pedicure, een afsprak gemaakt voor de volgende namiddag, om 19.00 uur. Wij weer mee, proberen om de lak er op te krijgen, nee dus, het was weer te druk. Dan maar met Sanne de vissen voeren, vond ze ook prachtig. Achteraf ben ik dom geweest, Annet heeft een hele goeie pedicure gehad, van een uur en ook haar teennagels gelakt. Ze heeft 20 euro betaald en als ik mijn teennagels lak betaal ik 10 euro. Stom, dat had ik ook moeten doen. Maar daar denk ik nu aan, terwijl ik dit zit te schrijven. En betreft het, alleen lakken van nagels, er hangen wel 3 aanplak biljetten waar het op staat. Dat las ik gister pas. Misschien dat ik volgende week nog even terug ga. Het is daar zo druk en die meiden werken zich echt uit de naad. De hele dag van 10 tot 10

Aan haar koppie te zien had ze toch liever mooie nagels gehad. Dus ik ga zo haar nagels doen, compleet met nagel beschermer en toplaag. Ook onder de blauwe lamp, ik heb een tijd terug een setje gekocht, maar daarna ben ik aan de gel gegaan, dus niet meer gebruikt. De kids hebben een hele luie vakantie, ze komen echt de deur niet uit, we eten thuis en dat is het. Hun enige uitje is naar de overkant de supermarkt, de Mas y Mas. Het weekend gaat 38 graden worden, dan betekent, je niet bewegen en blijven zitten waar je zit.

 

Posted with Blogsy

Tikkertje.

Dit is een partijtje vermoeiend, geblinddoekt tikkertje in het zwembad. Sanne en Leon, zijn supersnel in het water. Ze zwemmen gewoon onder je door, zonder dat je er erg in hebt. Maar het was wel erg leuk.

Gisteravond dan eindelijk een keer uit eten, bij de Japanner. Ik had gehoord dat het heel goed is. Onenigheid met Sanne en Leon, wij willen naar de wok, maar de oudjes wonnen, dus naar de Jap. Je krijgt een lijst met de mogelijkheid om per persoon 5 gerechten per ronde te bestellen.en dat dan 5x. Je kan dus 25 hapjes bestelen per persoon. Op woensdagt voor 9,95 en andere dagen voor 11,95. Ik was klaar man de tweede ronde en de rest met pijn en moeite een kleine 3de ronde erin geperst. Het was heel erg lekker allemaal, de kinderen vonden het ook heerlijk nix wok de volgende keer. Als een tonnetje kwamen we er uit. Dus met al gehele stemmen, vandaag een Nationale rust dag. Wij zijn net een stel oude van dagen, maar vergeet Marco en Annette niet, deze jonge mensen doen ook niets meer dan, lezen, zwemmen en op tijd naar bed. Dat doet ons goed. We dachten dachten dat wij een stel ouwe lullen waren, maar die twee kunnen er ook wat van.

Nog even een kranten bericht over onze provincie.

 

 

We halen ze in huis maar .....

Het is toch heel verschrikkelijk. We lijken wel een stel van 3 hoog achter. Een soort Tokkies of zo. Kom ik beneden en wat een zooi. Het is dat we het zo goed met ze hebben. Anders ...Marco staat tussen de middag en ook s'avonds in de keuken. Heerlijk, wat worden we verwent. Lekker koken kan die gozer.

 

Dat is toch geen 2014 meer. Maar ja, oogkleppen voor en ik zie het niet meer

Het is 6 uur in de ochtend, we hebben het een beetje boel warm. De balkon deur maar open gezet en hoop dat Rafa er gaat liggen, want die ligt ook te draaien in haar mandje. Ik hou er niet van, om s'nachts de buitenboel open te zetten, maar ik doe het deze keer toch maar. We boffen met onze mannen op dit moment, anders ook wel, die hebben gisteravond gekookt. Een tafel vol met tapas, allemaal zitten smullen. Volgende week maar eens een hapje buiten de deur gaan eten en een borrel halen bij Sensa. Daar kunnen de kinderen ook lekker zwemmen in het zwembad. We zijn er een paar jaar terug met Nel en Hans geweest, het is zo iets aparts, dat moet je zien. Maar toen waren we er aan het eind van de middag en we branden er weg van de zon. Nu dus in de avond, na een hapje bij Willem en daarna de pier op naar Sensa. Tussen 2 haakjes, de was, was droog toen we gingen eten.

 

 

Posted with Blogsy

Nieuwe gasten, nieuwe ronde.

Daar gaan we weer, 4 man te logeren! Het gaat allemaal prima, kinderen zijn lief en hun pappa en mamma ook. Met de trein vanaf Barca, liep niet echt zonder problemen. Wij hadden hier in Spanje geboekt, dat moet met dit soort sneltreinen. Marco uitprinten hadden we gezegd en ja hoor dat had hij dan ook gedaan. S'morgens in het appartement in Barca, de tickets nog in zijn handen gehad. De kinderen tijdens het inpakken van de koffers, de laatste vuilnis weggegooid en op naar het station. Maar eerst nog even de sleutels afgeven, bij een oude woning in het gotische gedeelte van de stad. Op het station de tickets pakken en de trein in. Dat hadden ze gedacht, nergens de treintickets. Alle balies waren giga druk, de volgende dag waren er 24 uurs stakingen. Er was een Spanjool, die hun bij het juiste loket bracht, toen moesten ze het verhaal vertellen, we hebben geen tickets. Het is ze nog gelukt ook. Ze zijn de computers ingedoken en waren heel behulpzaam. Maar of we het voelden, Nor had ze ook uitgeprint. Dan hadden we het van hieruit nog kunnen regelen als het fout was gelopen. Er is een probleem, de auto, wat ik al dacht, een misverstand, Marco dacht dat ik hem zou bestellen en ik dacht dat Marco het zou doen. Dus een auto zoeken, bij goldcar een goedkope auto gevonden voor 127 euro. Direct maar boeken, iedere stap verder,werd dat kreng duurder, op de een na laatste stap zaten we over de 300 euro, dan kwam de tank benzine van 80 euro er nog bij. Dus kappen. Vanmorgen weer opzoek, er zitten 10 Spaanse bedrijven op deze pagina, waarvan er 9 geen auto's meer hadden. We konden alleen nog bij Avis terecht en die begon al duur. Nou zijn ze toch niet van plan om weg te gaan, alleen de supermarkt en af en toe uit eten. Dus voorlopig maar even mijn auto, dan zoeken we volgende week weer verder. Ik ga stoppen, we moeten naar beneden komen. Sanne heeft een spel gemaakt voor ons allemaal. Ze wilde het gisteravond al doen maar we waren te klaar met eten. Ik geloof dat we allemaal met een blinddoek het zwembad in moeten en dan tikkertje spelen, of zoiets, we zien wel. Na het eten hadden we van opa een soort Elvis gemaakt, zie foto.

 

 

Posted with Blogsy