De paasdagen van vroeger

De weken voor Pasen, werkte me moeder zich het Ram BAM. Het hele huis moest van boven tot beneden schoon. De grote schoonmaak, waar is die gebleven? Niet hier in huize Los Dos, kan ik je vertellen. Dit is niet helemaal waar, ik ben ook buiten en binnen aan het werk. Echt niet zo als moeders dat vroeger deed. Een week voor de paas, ging het hele gezin met de trein, we hadden toen nog geen auto, naar Amsterdam. Alleen dat was al een geweldig uitje. Nieuwe kleren, dat hoort bij Pasen. Natuurlijk waren het kleren, die je met de zomer kon dragen. Pa die ouwe jood ging altijd naar Tip Top op de nieuwe dijk. Daar had hij vaak 2 nieuwe pakken, met overhemd en stropdas voor de prijs van een. Volgens mij zit de zaak er nog. Het was, of is, een joden winkel, dat betekent onderhandelen. Nou dat kon je wel aan die ouwe overlaten. ( dat heb ik dus van hem ) Dan gingen we wat drinken bij Tante Leen, die zat toen ook op de nieuwedijk. Daarna altijd een broodje eten bij Rozemarijn. Gek dat zoiets eenvoudigs, van vroeger, blijft hangen als iets geweldigs. Tegenwoordig stelt dat niets meer voor. Maar ik heb daar altijd van genoten. In Wormerveer is het Pasen altijd kermis en het was altijd koud. Je weet wel hoe dat gaat, op een gegeven moment, achter de jongens aan. Op zijn paasbest, met je nieuwe zomerkleren aan. En het maar koud hebben, maar echt niet in je winter kleren naar de kermis. Eigenlijk was dat een hele leuke tijd, in de schommelschuitjes, een soort rond ding, die draaide en dan bleef je tegen de wand plakken. De bots autootjes, botsen tegen het autootje van een leuke gozer. Ja, op die kermis, werden heel wat nieuwe liefdes geboren.

Op zijn kop hangende takken bossen. Versierd met paas dingetjes.

Heerlijk die warmte.

Vandaag de eerste zonnen stralen op mijn lijfje gehad. Het was verrukkelijk, zelfs te warm, als de zon er goed door was. Het was 22 graden. Norbert is in de sauna geweest en heeft voor het eerst dit jaar 5 baantjes gezwommen. Er is in Pedreguer een Hollandse winkel geopend, ben even gaan kijken en haast alle producten die ze verkopen zijn van Albert Heijn. In een wereldstad wonen we hé. De gevulde koeken, waren in een paar dagen uitverkocht. Ook de rookworsten vlogen de tent uit. Vorige week had hij er 250 besteld, nu zijn ze op. Ik ging er heen voor het avond eten, ging met lege kar de winkel uit. Ik moest aardappels, groente en vlees hebben. NADA. Toen alsnog maar naar de Mas y Mas. Ze hebben bij de hollandse supermarkt op 30 April een gratis rommelmarkt, dus eindelijk tijd om van de zooi, die in het benedenhuis staan, een ander baasje te geven. Maaaar gaat niet door, ik had niet bedacht aan de troonswisseling. Dat gaat een daggie voor de kijkdoos zitten. We moeten nu echt een datum prikken, anders kunnen Nel en Hans geen kant op, in hun huissie. Trouwens Paula en Nel zijn soepkippen geworden. Ik kreeg gister bericht van Martine en Danny, dat we in de soep gegaan zijn. Maar er zijn een nieuwe Nel 2 en een Paul 2 . De kippen waren naar ons vernoemd omdat wij met ze viertjes de eerste gasten waren in hun B&B&, La More, vlak bij Valencia. Hele leuke dagen hebben we daar gehad. Norbert is vandaag door de scan geweest, in april horen we de uitslag. Hij voelt zich gelukkig, verder goed, geen pijn.

Zo, Rafa is ook weer op weg naar huis.

 

Koud, koud, kouder, stervens koud

Dit is niet normaal, we zijn vanmorgen wat kerken en winkels gaan bekijken, winkels hangen vol met tuttenkleding, en heel duur. De kerken hier zijn prachtig. Norbert vanmorgen de echte Duitse broodjes bij het ontbijt en natuurlijk de koffie met gebak. Een heel groot moffenstuk stuk, ( zeiden zijn Duitse ouders het ook altijd) Weer helemaal gelukkig. Gisteravond lekker gegeten, we mochten daar zelfs roken. We zitten nu te ontdooien in de hal van het hotel. We moesten om 11 uur onze kamer uit, maar hadden de koffers laten staan. Nu nog maar even een peukie en dan rustig richting vliegveld, 10 min.

Een auto vol,achter banken plat, einde weekend alles op.

Het zit er weer op, we kijken alweer uit naar volgend jaar. Nu lekker weer naar huis en natuurlijk hond. Morgenochtend gaan we haar ophalen. Betreft de kou die we geleden hebben, ja echt geleden hebben, ik had bij het vorige Fam. weekend van mijn neef die me altijd Nel Veerkamp noemt, bij mijn Nel Veerkamp body warmer van bont, een haarband en oorwarmers gekregen. Maar laten liggen in Julianadorp. Ik wilde ze nog meenemen maar ik dacht, overdreven. Had ik het maar gedaan.

TV hoek in de grote woonkamer. Wat betreft de meubels in het huis, was het zeer oubollig. Maar betreft de ruimte perfect. Iedereen zat overal en nergens, je kon lekker je eigen plekje zoeken, zonder dat iemand last van je had. Het is inmiddels 12 uur, de koffers uitgepakt, zo lekker naar ons mandje. Het is 18 graden, maar er staat een harde wind, we zijn niet anders gewent in Nederland.

 

Nog kouder dan koud.

Het klinkt stom, ik ben het hele weekend niet buiten geweest. Alleen zondag ochtend in de hottub gezeten die was 40 graden, dus kortom verrukkelijk.

Hier onder de foto van het eetgedeelte, met open haard. Mijn broer had een goed idee, we gaan een medium uitnodigen, voor een sessie. De Overijsselse Truus kwam om een uur en ging na 3 uur weer weg. Nou dat was lachen geblazen. 10 van ons wilde mee doen. Ze zat me toch een partijtje te harreken in het verleden, Frank was zelfs van voor de jaartelling. De een was ridder geweest, de ander kamermeisje, Marco was een homo met nog iemand van deze groep, zo bleef ze anderhalf uur mekkeren. Toen wilde ze pauze. Nor en ik natuurlijk peuki doen buiten en ik zeg tegen Nor, deze gein moet ik niet. Wat kan het mij schelen wie, wat hoe en waar ik was in het eerste, tweede en derde leven. Frank zat geloof ik in zijn 6 de leven. Dus na de pauze, zeg ik tegen haar, die gein moet ik niet. Wat wij willen is zijn dingen over het verleden van een paar jaar terug. 30 of 40 jaar. Dan heb je een handvat, zodat je kan zeggen, ja hier heb ik wat aan. Tegen het einde, zegt ze tegen Norbert en mij, ik denk niet dat ik nog aan jullie toe kom. Ze had het echt Spaans benauwd met ons. Nor ging al wieberen, ik hoef niet. Toen begon ze met mij, maar ze wist het echt niet, wat ze met mij aan moest. Toen ben ik zelf maar wat gaan aangeven, kortom oplichterij voor 225,00 euro.

Het was ook zo mooi, volgens mij was de Fam. een zwarte kousen Fam. Voor de rest niks mis mee, dat mag ieder voor zich weten. Aan de voorkant van de boerderij was een gezamenlijke kamer, waar je kon roken, internet en daar zaten ook die zwarte kousen Fam. De zoon en schoondochter reuze aardig, maar die muti, dat was me er een. Wij hadden aan zoon en schoondochter gevraagd of ze bezwaar hadden, dat we een medium kregen, geen enkel bezwaar. We zaten in de gezamenlijke kamer daar over te praten, toen ging de zwarte kousen muti uit haar dak. Hier in mijn huis huis komt geen medium, ik gooi haar er zo weer uit. Oplichters en leugenaars dat zijn het. Ik nog aardig doen en zeggen, ik begrijp u, deed ik helemaal dus niet, u mag uw mening daar over hebben. Maar direkt er achteraan, we moeten iedereen zijn mening respecteren. Natuurlijk geen sjoege, ze droop snel af. Maar het medium bij ons aan de voorkant binnen gelaten, er verder niets meer van gehoord. We hebben zoals ieder jaar weer een heel fijn weekend gehad. Maar ook zoals ieder jaar, vind ik het zo zonde dat er de middag, plukjes weggaan. Marco moest tennissen, de finale, Giel moest bij zijn elftal zijn, dat moet natuurlijk als je trainer bent. Het is weer voor herhaling vatbaar.

Dit was onze keuken, met een zeer snelle vaatwasser. Want er gaat wat service goed doorheen met 25 man. Nog een dingetje, ik ben nu moe en wil slapen. Ik ga dit niet meer overlezen, dus er kunnen rare dingen instaan, want als je wat tikt, neem de pad het over en dan komen er soms rare dingen te staan. Morgen of overmorgen, als ik zin heb, kijkt ik het wel na.

 

Koud, koud, koud.

Het is niet te geloven, zo koud is het. Gister hoorde ik gevoels temperatuur, min 15 graden. Wij waren over de afsluitdijk gereden, hebben er 3 uur overgedaan. Ik dacht nog arme kinderen, het is een wereldreis, naar Eibergen. Niks hoor, ze hebben er een uur en 3 kwartier over gedaan. Tegen achten was iedereen binnen en hebben we gewoon broodjes gegeten, een kopje koffie en een borrel met wat hapjes. Wij waren de laatste die naar bed gingen, half 3. Voor we alle stoelen weer recht stonden en de afwas was gedaan, waren we wel even bezig. Het is een super ruime ruimte die we gehuurd hebben. Hele grote eetkamer, grote TV hoek, grote hal als je binnen komt, daar staat het bier en andere spullen die we nodig hebben. Daan een grote speelhal, met tafelvoetbal, tafeltennis enz. Het is er alleen heel koud. 6 slaapkamer van 5 pers. Dus de een bij de ander, ik was ook gescheiden van mijn mannetje. Mirjam, Giel Lesley. Nor en Melvin, lagen op een kamer, arme Mirjam, ze heeft geen oog dicht gedaan met 2 snurkende kerels om haar heen. ze is haar bed nog uit geweest op ze te porren, hielp niks. Nor zegt, ik heb het een tijdje aangehoord, dacht dit is niet interessant, ik ga slapen. Vervolgens doet hij zijn ogen dicht en slaapt. Nu is er paniek in de tent, ons plastiek tasje met de sigaretten is weg. Volgens mij in de koffer gedaan maar niet te vinden. nor is naar het dorp om sigaretten te halen. Volgens mij heeft Leon ze verstopt al zegt hij van niet. Ben benieuwd of ze nog terecht komen. Leon vroeg aan me, waar slaapt opa, hij was volgens mij iets van plan. Maar achteraf lagen ze tussen de tassen, op onze kamer, tussen de andere plastiek tassen op de slaapkamer. Probleem opgelost.

Aan mijn broeder Chiel kan je zien, hoe koud het was. Zelfs binnen loopt hij in zijn handen te
wrijven van de kou.

21maart 2013

Het is niet te geloven, het sneeuwt, en het blijft nog liggen ook. Toen ik om 9 uur mijn bed uit kwam, was het zonnetje er. Lekker straks even op het balkon, in het Het zonnetje. Het is nu half 10, het sneeuwt en de lucht ziet er zo te zien, nog vol mee. Vandaag, alles weer in de privé kast, koffers pakken, waar niets in zit. We hebben 2 stelletjes kleding mee. Sokken en ondergoed wassen we uit. 10 kg. per persoon, een koffer met pattekind en laptop en je zit al haast aan het gewicht. Dus we konden echt niet veel meenemen. Maar we hebben hier nog warme schoenen en truien liggen. We hebben gister avond de boodschappen lijst gemaakt. We halen een deel in Julianadorp en de rest in Eibergen. Morgenochtend gaan we op tijd rijden, wij mogen er om 11 uur al in. De rest vanaf 3 uur. Ik had een recept gelezen over super bellen blazen, moest je een dag van te voren maken, wij dat gedaan, en maar wachten op superbellen. NADA. Ik had de hele Fam. al gek gemaakt, hele grote bellen, waar je in kan staan. In grote getale kwamen de inschrijvingen, voor deze leuke truc binnen. Wat nu? Recept weer gelezen en maar weer wat proberen. De paar dagen dat we hier hebben gezeten, heb ik me behoorlijk ingehouden, natuurlijk wel naar Action geweest, ik moest creme hebben. Maar met mijn oogkleppen op. Overal waar ik langer dan 10 seconden stond, rukte Norbert me weg. Toch heb ik stiekem een schattig klokje gekocht, voor 2.15 dat kon ik niet laten liggen. Wat ik er mee moest, Joost mag het weten. Het is zo klein, dat je het amper ziet. Maar eenmaal thuis, kreeg Norbert een limuneus idee. We hadden van Nancy, toen ze hier zondag waren, mijn verjaardags kado gehad. Soepkommen, hele leuke, die goed bij de rest past. Die stonden op een klein hout bakkie, zie onder het resultaat.

Leuk hè, en dat voor 2.15

De dagen dat we hier zijn hebben we, zondag, maandag en dinsdag visite gehad. Woensdag naar Landal ressort, naar de Sauna, klein maar heerlijk. Ook het zwembad ziet er gezellig uit. Grote glijbaan, terrasje, voor een kopje koffie en een patatje, nee, niet verkeerd als je hier met slecht weer en met kinderen zit. Gisteren ook mijn blog geschreven, maar weer fout gegaan met het plaatsen. Morgen in Eibergen hebben we als het goed is weer goed internet. Mijn broeder chiel belde op, ik ga een medium versieren, wat denk je daarvan? Wij kokken en ook mijn kind Marco, zijn echte sensatiebakken, dus volmondig jaaaa. We zien wel of het hem gelukt is. Ik kap nu, want als deze blog weer niet geplaatst kan worden, zit een voor de tweede keer een verhaal uit mijn duim te zuigen. Nee, hoor, ik jok niet, maak het af en toe een beetje spannender.

 

Ik heb het koud, wil naar huis.

We waren gisteravond tegen achten in Wormer, om bij Nel en Hans Nespresso cups op te halen. Hadden die lieverds en volledig tappa menu klaarstaan. we hadden bedacht even een wijntje stukkie stokbrood en weer wieberen. Dat ging natuurlijk niet door. Gezellig een beetje bijvullen in toen was het 11.00 uur.

Toen de hele wereldreis nog. Het lijkt eigenlijk beren ver weg van Wormer. Achteraf waren we binnen een uur thuis en dan denk, het is toch niet zo ver. Thuis aangekomen, vreselijk koud, maakt geen fluit uit, we hebben een nieuwe ketel laten plaatsen. Nou mooi niet doen,dat orgel. Wij gewapend met dikke sjaals en dikke jassen , die hier nog lagen, op onderzoek. Nor heeft best veel verstand van dit soort dingen, maar wat hij ook probeerde, NADA, niks, noppes. Ze hebben 24 uur service, dus ik wilde bellen, maar dat mocht niet van Nor. Ik luisterde helemaal naar hem, niets voor mij. Ineens bedachten we, veel te laat natuurlijk, we hebben 2 electrice dekens. Die aan gezet, dus dat hielp een beetje. Om 9 uur monteur gebeld, had een andere klant, zou later komen, wat later NU. Binnen 10 min. was hij er. Het probleem was, dat deze ketel nog geen jaar bestaat en hij nog niet alles van de ketel wist. Maar hij heeft hem aan de gang gekregen. Verder waren er heel veel dingen, waar we zeer ontevreden, betreft de plaatsing van de ketel b.v de thermostaat ik had een duurder model bedongen, maar nu zit er een goedkoop dingetje op. Ik heb alles zwart op wit, maar omdat ik het volste vertrouwen in de firma had, ze niet meegenomen. Ze kunnen maandag lachen op kantoor van de firma, nu gaan we op alle slakken zout gooien. Ik heb alles al op papier gezet. Toen kregen we problemen met de Nederlandse telefoon. U kan alleen de noodnummers bellen. We zaten te wachten, tot iemand zou bellen, om de tafel op te halen. Nor naar de stad, stond gels genoeg op. Even de foton aan en uit, toen deed hij het weer. Nu de mail binnen halen, lukte gister ook niet met Wifi. Volgende probleem, wij halen de tafel toch maar niet, mailde die eikel. Nu had ik ook nog een bod, de vraagprijs, deze mensen nu net gemaild, dat ze de tafel voor 5 euro minder dan hun bod, konden ophalen. Telno. gegeven nu maar wachten. Wat een gedonder de eerste 12 uur in Hollanda, ik heb het nog koud en wil naar huis. Zo even nadat het winkelcentrum, wat boodschappen halen, want de komende 3 dagen krijgen we bezoek. Dan nog een leuke rieten stoel ophalen, die ik in Spanje heb gekocht, via marktplaats. En natuurlijk even naar Action, ik weet wat ik moet hebben. Voor de rest krijg ik van Norbert oogkleppen op, om blind de winkel door te lopen.

Gezellig, komt je kleindochter op visite, doet ze dit!!!!.

 

Ik heb een hekel aan dit weer.

Het is vervelend weer, geef mij maar een dag regen, een dag bewolkt of een dag zon. Maar nu is het van alles wat. De temperatuur is prima, 18 graden. Zit ik aan mijn buro te werken, veel werk, zie ik een heerlijk zonnetje. Dus even doorwerken en dan lekker op het terras, bij de slaapkamer, het zonnetje in. Er staat ook veel wind, maar daar niet zo veel. Ik was om 2 uur klaar en nu lekker de zon in. Daar zit je dan, 3 min. zon, dan weer 5 min. bewolkt. Toch stug blijven zitten, maar na een half uur, heb ik het wel gezien. Vandaar dat ik zeg, bewolkt, regen of zon. Maar niets daar tussen in. Ik ga zo maar even mijn nagels laten doen, morgen heb ik misschien meer geluk met het zonnetje.

Kijk, zo was het gistermiddag in Denia. Een beschut straatje met volle terrassen. Straks als ik terug kom van de nagelstudio, moet ik weer verder met het uitwerken voor het Fam. weekend. De boodschappenlijst maken, dan scheuren we zo de Lidl door. Het fijne is, dat alle winkels van Lidl, of het nu in Spanje of in Nederland is, dezelfde indeling hebben. Dus zo gepiept, als je de boodschappenlijst hebt. Ik heb ook een App van Albert Heijn, die is helemaal top. Je zoekt de AH op waar je heen wil. Maak je lijstje, dan krijg je via die App precies de looproute.

Pensionaires

Tja we worden allemaal een daggie ouder. En dat in deze moeilijke tijden. De hotels zijn niet meer te betalen. En het flesje wijn, zo duur, daar lusten de honden geen brood van. Maar wij hebben hier wat op gevonden. WIJ GAAN KAMPEREN.

 

Prima temperatuur, maar waar is Jan Zonneveld.

Werd vanmorgen wakker, met een duffe en narrige kop. Waarom weet ik niet. Ik was gewoon lekker sjaggie. Ik ga vandaag lekker naar beneden de zon in, dacht ik. Ben wel naar beneden gegaan, languit in het zonnetje, maar die was zo weer weg. Ik werd nog meer sjaggie. Ben uiteindelijk maar naar boven gegaan om wat dingen te regelen voor de verhuur van Julianadorp. Daar is namelijk een aanvraag voor. Ik heb gisteren mijn oude rode handdoeken geverfd, gedaan zoals het moet, maar truc mislukt. Ook iets voor het appartement in Denia, betreft internet, aan het regelen geweest en dat lukte ook niet zoals ik het wilde. Dus ik denk, dat ik met een ontevreden gevoel mijn mandje in ben gedoken en dat dit de hele dag door is blijven werken. Eigenlijk te gek voor woorden, dat een mens zich door zulke futtelietijden , stom woord eigenlijk, zich van de rel laat brengen. Aan de andere kant, mag een mens best een daggie sjaggie zijn.

Op deze foto lach ik nog, maar dat was vorig weekend in Murcia. Maar ik ben en blijf de hele dag narrig. Vanavond gegeten bij de Chinees, daar voel ik me altijd lekker, maar uiteindelijk werkte dit deze keer ook niet. ik ga nu lekker naar me bedje, morgen weer gezond en gezellig op.

 

Vandaag weer naar huis.

Wij hebben heerlijk genoten van deze dagen. Onze Spaans, Nederlandse vrienden, willen wij bedanken. We zijn weer schoon en onze vingers zijn als, die van een honderd jarige. Gisteren en vandaag was het behoorlijk druk. Duitse buurtjes naast ons zeiden zondag, we gaan niet te water, het is te druk. Vonden wij echt niet. Maar maandag en vandaag is het wel druk.

Toch gistermiddag in de regen het achterland in gegaan. En dat me toch verrassend, eigenlijk best mooi. Het laatste stuk reden we in de wolken. Vanochtend voor we weg gingen nog een uurtje het bad in gegaan. Nu op de laatste dag een geweldig kipfiletbubbelligbed ontdekt. Te laat natuurlijk. Thuis gekomen, hangen de fileetjes nog steeds. Het was vanmorgen al vroeg druk in het bad, zeker 50 man. Maar het is zat. Overal in het grote bad staan groepjes met elkaar te ouwenelen. Wat ik niet snap, bij haast alle vrouwen, zit het haar nog in de plooi. Binnen 5 minuten, ben ik een verzopen kat. Als je je kan ontspannen, is dit de plek waar dat kan, het was heerlijk. Nu ztten we weer thuis in de RODE regen. Maar dit is voor herhaling vatbaar.

 

Vandaag, kipfiletjes dag.

Een nieuwe dag, een nieuwe kans. Vandaag is het kipfiletjes dag. Uit het bubbel gedeelte, komt geen water, maar lucht. En hele harde bubbels. Dus, we gaan vandaag met de kipfiletjes aan de bak. Gisteren met mijn pootjes. Je weet het nooit, als het helpt, ga ik hier iedere maand heen. Het is jammer, dat het zo ver is. Als je op de bubbel bedden ligt, word alles opgeblazen. De zwembroek van Nor, Jezus, hij had me een grote!!! En mijn borsten, giga groot. Vanmorgen moesten we brood hebben en in het dorpje stond een bakkers auto met brood, voor de hotels. Lekker een stokbroodje meegenomen voor vanavond. Thuis hadden we koelkast leeg gemaakt, dus vanavond, stokbrood met diversen kazen en natuurlijk een wijntje. Gisteravond, meloen met ham, en bami van de Chinees uit Gata.

Wat kijk ik hier moeilijk hè. We waren aan het word feudten. Diep triest ik kom net boven de 300. En over de tegen spelen wil ik niet praten. Hij zegt dat hij van me houd, ik geloof er niks van. Zo slacht je, je geliefde toch niet af. Straks gaan we met de auto een stukje rijden. Er moeten hier vlakbij een paar dorpjes zijn uit de oertijd. Ik heb een kaart van de receptie meegenomen om de dorpjes te vinden. Sta je daar zonder bril, neem de kaart mee naar huis, zijn het alleen maar wandel en fiets tochten. Zo maar even terug, maar die wandel en fiets kaart is een perfecte kaart, voor de wandelaar.

 

Dit is ons uitzicht, vanuit de huiskamer. Het is jammer dat het weer niet zo mooi is. Op het terras is het te koud. Dus Rafa ook binnen, dat ziet ze niet zo zitten. Bij iedere voorbij ganger, trekt ze haar muil open. Als ze aan het terras vastzit met een touwtje, heef ze het meer naar haar zin. Het begint nu echt te plensen, of we nou nog weg gaan weet ik niet.

 

Begin maart, wij op de camping.

Die sporen niet zal je zeggen. Maar luister, zo erg is het niet. Op mijn verjaardag heb ik van onze Spaanse Nederlandse vrienden centjes gehad, en met deze centjes konden we 2 dagen kamperen. Wij wilde 2 jaar geleden hier al heen, maar toen was alles vol, dat in begin maart. Dus nu maar weer geprobeerd, laat het nu lukken. Dus vanmorgen om 10 uur met de auto naar Fortuna. We kwamen ruim 2 uur later aan. Alles wat hier aan water is, is thermale. Dus we komen heel gezond weer thuis. Op de echte camping staat het sjokvol, alle huisjes zijn ook vol, geen kamer meer in het hotel.( heeft 4 kamers) Het water is 36 graden en vanaf onze bungalow zitten we er in 20 stappen vandaan. We hebben 2 bubbelbaden, groot zwembad, ligbubbelbad en een lange wand waar je kan zitten bubbelen.

 

Op het moment van de foto is het nog stil, maar later werd het drukker. In dit dorpje, buiten Fortuna, zijn ik denk wel, 10 hotels, appartementen en nog meer campings. De gemiddelde leeftijd ligt denk ik op 85 jaar. Wij zijn denk ik de jongste die hier rond huppelen. Toen we in het dorpje waren om de boel te verkennen, zagen we hele mooie hotels. Morgen even op onderzoek wat er nog meer te beleven is. Vanavond om 10.uur is er dansen, dat gaat niet lukken, ons raffekind is mee. Onze woonkamer is een paar vierkante meter, de hondenmand kan er amper in. We hebben tv, magnetron, klein keukentje, bandkamertje en 2 slaapkamers. Een slaapkamer met 2 bedden en een met 3 bedden. je kan er eten 12 euri een menuutje, ook is er grote gezamenlijke ruimte met tv en wifi. Toen we aankwamen was er een hele grote tafel in de gezamelijke ruimte, waar iedereen met pannetjes en schaaltje naar toe gingen om gezellig samen te eten.