Een nieuwe dag, een nieuwe kans. Vandaag is het kipfiletjes dag. Uit het bubbel gedeelte, komt geen water, maar lucht. En hele harde bubbels. Dus, we gaan vandaag met de kipfiletjes aan de bak. Gisteren met mijn pootjes. Je weet het nooit, als het helpt, ga ik hier iedere maand heen. Het is jammer, dat het zo ver is. Als je op de bubbel bedden ligt, word alles opgeblazen. De zwembroek van Nor, Jezus, hij had me een grote!!! En mijn borsten, giga groot. Vanmorgen moesten we brood hebben en in het dorpje stond een bakkers auto met brood, voor de hotels. Lekker een stokbroodje meegenomen voor vanavond. Thuis hadden we koelkast leeg gemaakt, dus vanavond, stokbrood met diversen kazen en natuurlijk een wijntje. Gisteravond, meloen met ham, en bami van de Chinees uit Gata.
Wat kijk ik hier moeilijk hè. We waren aan het word feudten. Diep triest ik kom net boven de 300. En over de tegen spelen wil ik niet praten. Hij zegt dat hij van me houd, ik geloof er niks van. Zo slacht je, je geliefde toch niet af. Straks gaan we met de auto een stukje rijden. Er moeten hier vlakbij een paar dorpjes zijn uit de oertijd. Ik heb een kaart van de receptie meegenomen om de dorpjes te vinden. Sta je daar zonder bril, neem de kaart mee naar huis, zijn het alleen maar wandel en fiets tochten. Zo maar even terug, maar die wandel en fiets kaart is een perfecte kaart, voor de wandelaar.
Dit is ons uitzicht, vanuit de huiskamer. Het is jammer dat het weer niet zo mooi is. Op het terras is het te koud. Dus Rafa ook binnen, dat ziet ze niet zo zitten. Bij iedere voorbij ganger, trekt ze haar muil open. Als ze aan het terras vastzit met een touwtje, heef ze het meer naar haar zin. Het begint nu echt te plensen, of we nou nog weg gaan weet ik niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten