Zwak, ziek, misselijk.

Nee, verder ga ik nog lang niet. Het is wel triest de laatste tijd. Van de week weer 2 dagen op bed gelegen. Zelf op de 65ste verjaardag van Nor, was ik niet bij de pinken. De dag erna ook nog in mijn bed.
Er moet nu toch echt wat gebeuren. Vrijdag een afspraak gemaakt met de huisarts, Norbert is alleen heen geweest en heeft gezegd dat ik ziek in bed lag. Dat hadden we bedacht, omdat er dan misschien meer spoed gezet werd voor de operatie. Hij kreeg een brief van de huisarts en daarmee moesten we ons melden bij de urgencia. We gingen om half 2 de deur uit en waren om 9 uur weer terug, met een voorrangs operatie, 21 oktober pas wel eens waar, maar toch eerder dan als we de normale weg bewandeld waren.
 
Als je je meld bij urgencia, gaat direct de hele molen draaien, dat ik er zat had ik zoiets van, wat heb ik aan de hand gehaald. Er word direct een zootje bloed afgetapt, 3 buizen, je plas, dat was natuurlijk weer een probleem, maar het ging beter dan de vorige keer en je gaat direct aan het infuus, 2 zakken, een met vocht en een met pijnbestrijding, wat ik niet nodig had op dat moment. Voor je door die zakken heen bent, en voor de bloed uitslagen en urine onderzocht zijn, ben je echt uren verder. Mijn bloed was beter dan de vorige keer, begin september, zei de arts. Maar toen ik eindelijk naar huis mocht, hadden we wel een papiertje in handen, met de dag en uur voor het verwijderen van de galblaas. En dan nog met voorrang. En daar ging het hele gebeuren om. Normaal moet je eerst een afspraak maken met een internist, proeven nemen, terug naar de internist en dan de afspraak maken voor de operatie. Dit hebben we op deze manier allemaal overgeslagen. We hadden besloten om de galblaas er toch maar zo snel mogelijk uit te halen en niet meer op aanvallen te wachten, ik heb er nu 4 gehad en dat vond ik genoeg. Als alles mee valt, ben ik als we naar Nederland ga opgeknapt. Het duurt ongeveer 3 weken, als het bij een kijk operatie blijft, anders langer. We zien wel, ik zal blij zijn als ik van dat ding af ben. Dit was het weer, en dit was ook de reden dat ik een tijdje niets geschreven heb. Ik had er de kracht niet meer voor, zou Jolink zeggen, en zo was het ook in mijn geval.