Hoor de wind giert door de bomen.

Als ik zo de weerberichten uit Nederland volg, is het daar dolle pret. Als we nu in Julianadorp hadden gezeten, zouden we echt even naar zee zijn gelopen, terwijl ik het pannetje erwtensoep al zachtjes had laten pruttelen. De warme chocomelk, slagroom en de Tia Maria alvast klaar had staan. Door de wind in Nederland, is de schotel, van de radio en TV uit gevallen, dus stilte hier in huis. Je hoort alleen het gesnor van de kachel, ja die brand, omdat de woonkamer op het noorden ligt. Maar, misschien, eigenlijk wel zeker, dom, de balkondeur en de slaapkamer deur staat open. De zon schijnt en het is 20 graden.we hadden gisteren, piepspul voor om de waterleidings buizen gekocht. Niet omdat we bang zijn, dat het water bevriest, maar om het warme water eerder boven in huis te krijgen. Er loopt 20 meter aan de buitenkant van het huis, het duurt een eeuw voor we warm water boven hebben. Norbert denkt dat het niet helpt, als dat zo is hebben we 15 euro weggegooid. Van de week sloeg de nagel van mijn wijsvinger dubbel, verder niet opgelet, maar nu is het pijnlijk. Druk ik op mijn nagel, is mijn nagel, als hij normaal kort zou zijn, zeker tot op de helft gescheurd. Gisteren had ik al mijn hele vinger gespalkt, dus geen last, maar dit is natuurlijk zwaar overdreven. Dat spul van de waterleiding was ook wel lekker, maar eveneens over de top. Nu maar om de nagel een stevige pleister en morgen maar even langs de nagelboer. Volgens mij kunnen ze de nagel er niet afhalen. Zo ver is ie gebroken. Een nieuwe gelnagel op mijn huid, word het dan, kan volgens mij ook niet. We zien het wel. Ik zit te wachten op mijn fotostream, Op de foto ik lekker met hond in het zonnetje en wijsvinger, in het kokertje van de waterleiding.

Zoek mijn iPhone.

Ik zit altijd te snuffelen, op zoek naar nieuwe snufjes voor iPhone en iPad. Eigenlijk zit ik al hartstikke vol, met mijn iPhone en iPad, zo erg, dat ik soms door de bomen het bos niet meer zie. Langzamerhand kom ik er ook achter, dat mijn iPad 1,eigenlijk, iets van voor de oorlog gaat worden. Mijn zoon zegt, nu verkopen, als je langer wacht, is hij niks meer waard. Hij heeft hem net verkocht voor 200 euri. Ik zie er tegenop, dat je alles wat er op staat, er af moet halen en moet overzetten. Als we misschien in december naar Nederland gaan dat ik het dan ga doen, met behulp van Marco, als hij tijd heeft ( heeft nooit tijd voor dingen, altijd druk.) Nu wat betreft, zoek mijn iPhone, handig, ik had hem al, nu is hij vernieuwd. Stel mijn telefoon heb ik ergens laten liggen. Ik kom thuis en telefoon weg. Ukkeduk, wat nu? Dan vraag ik aan mijn iPad, waar is mijn telefoon? Dan krijg ik een kaartje in beeld, b.v. Benidorm, daar huist hij. Dan kan ik hem via mijn iPad blokkeren, zelfs alles wissen. Zeer handig. Er zit ook een andere kant aan. Een jongen, was opstap in Amsterdam, de tent ging dicht, hij was een van de laatste, die weg ging. Ziet op de vloer een iPhone liggen. Neemt hem mee, het was al 3 uur, dus morgen wel aan de bak. Hij gaat naar huis, onderweg gaat de iPhone tekeer met allerlei rare geluiden. Toen hij thuis was, belde hij met zijn eigen telefoon, na het opladen, een nummer dat ergens opstond. Spreekt in, morgen ben ik Amsterdam, dan bel ik en spreken we wat af. Nu eerst maar lekker pitten. Na een half uurtje, schrikt hij van schijnwerpers in zijn kamer. Kijkt, staat daar een zooitje politie. Hij in onderbroek naar de deur, wat willen jullie? Jij hebt een telefoon gepikt, meekomen. Om een lang verhaal kort te maken ( het is al lang ) meegenomen, in de cel. Maar na een paar uur, was er een agent, die zijn verhaal geloofde, mocht hij gaan. Terwijl hij maar bleef zeggen, ik heb ingesproken op zijn telefoon. Dit negeerde ze volkomen. Zo zie je maar handige app, maar er zit ook een andere kant aan.

Leon, met mijn iPad op het Fam. weekend.

 

In de aanbieding, crisis prijzen, De Golden Girls.

Kreeg net nog 2 foto's binnen van René, die van nu af dollar tekens in zijn ogen heeft. Hij is de manager van de Golden Girls. Het zijn wel hele leuke foto's, het was ook heel erg leuk.

We hebben gelukkig lekker rustig weer, licht bewolkt, geen wind en 19 graden. We hebben voor een week huurders en dan wil je dat ze mooi weer hebben. Aan de andere kant, een week boeken, in november, dan is het risico heel groot dat het weer tegenvalt. Maar gelukkig is dat nu niet zo.

Zondagavond hadden we geen zin om te koken en we dachten, we gaan naar Scalops in Javea aan de Arenaal. Niet duur, lekker en veel en goedkoop. Staan we daar voor de deur, alle panden geheel leeg. Ze hadden zeker 4 panden met elkaar verbonden en altijd druk. Dit is wel heel triest, ook omdat we daar altijd dozen rode wijn kochten. Wij vonden het een redelijk wijntje, voor, let op, een euro per fles. Toen maar naar de Chinees gegaan, ook altijd goed.

Ria, met de meiden.



We volgen natuurlijk allemaal de moord op Marianne Vaatstra. Nu lees ik iedere dag het blog van Ko van Dijk, nee niet de, het is vaak in zijn verhalen volgens Norbert een grote duimzuigerij. Maar ja, mij kennende, een sensatiebak, lees hem iedere dag en het boeit me. Nu las ik dat ze met Handboeien om gevonden was en met een mes bewerkt. Dat wist ik niet. Dus heeft Jasper het gedaan? Jasper dacht, ik ga lekker even stappen, Handboeien en mes in mijn fietstas, een gezellig avondje. Hier geloof ik niks van. Hij word van alle kanten als dader gezien. Maar er is geen hond, die het over die Handboeien heeft. Ik vind het vreemd, zou het niet weer een tunnelvisie zijn? We hebben een 100 procent DNA match, dus we hebben hem. Ik ben heel benieuwd, wat voor een verklaring er binnenkort komt.

Goudenfeest, met gouden girls bij gouden Piet en Ria.

Gouden Piet en Ria, letterlijk en figuurlijk. Wat een werk hebben ze van dit feest gemaakt. Natuurlijk ook Anita, die haar hart en ziel er in heeft gelegd. Vanaf gisteravond 18.00 tot voor ons tot 24.00, toen begaven mijn pootjes het. En nu doen ze ook veel au. Het was iets teveel voor ze. We hebben BUITEN staan borrelen met live muziek,van Kelly, de ex van Rogier van Bommel, met een gitarist. Daarna naar binnen waar Jeroen en Laura het voorgerecht al neer hadden gezet. Na de toespraakjes en dansjes van de kleinkinderen, aan het overheerlijk eten. Daarvoor hadden we nog een tweede live optreden gehad van 2 Spaanse gitaristen. Er waren er ook een paar in smoking, jammer, we hebben daar niet aan gedacht, anders had Nor ook zijn smoking aangetrokken. Er waren ik denk wel 70 gasten uit alle gaten van Nederland en Spanje. Ria maar aan iedereen zeggen als ze haar flopje kreeg met geld, dit gaat allemaal naar Cuba hoor. Als of ze bang was dat we dit niet goed vonden. Wat een schatten, ze gaan in Januari naar Cuba, het geld naar Fam. brengen naar gezinnen die het arm hebben. Na het eten, van ook een perfect hoofdgerecht, gingen we weer naar buiten, waar inmiddels onze Andres zich had opgesteld. Voor ons en ik denk voor iedereen, heerlijke Spaanse muziek. Toen kregen we een speciaal optreden van Abba, nog eenmaal bij elkaar. De Golden keer was hun schuilnaam. Anders zou heel Spanje,leeglopen. Inge, Conchita, Marjolein, Willy en Jong-Fo. Een prachtig optreden, helemaal in het goud, voor het gouden paar, tot aan hun wimpers aan toe, die in de loop van de avond, bij de afdeling gevonden voorwerpen lagen. We waren er nog lang niet, na de toetjes buiten en het optreden van Andres weer livemuziek, dit keer en behoorlijke liveband, weer met Kelly, ongelooflijk, wat kan die griet zingen, dit keer, nummers uit de jaren 60. Ook de Golden girls deden nog een optreden, maar toen waren wij al naar huis. Het hele feest, was nog geslaagder dan geslaagd. Piet, Ria, Willy, Anita, Jeroen, Laura en de Golden Girls en verder iedereen het was top. Piet en Ria, jullie zijn schatten BEDANKT.

Onze Gouden Girls, een deel maar. De anderen hadden het te druk met handtekeningen uitdelen.

De generale.

Gisteravond hadden we de generale repetitie voor vanavond. Alle gasten samengevoegd, uit Nederland en Spanje, bij de wokchinees in Denia. Zo konden we aan elkaar wennen en de balboekjes, werden jammer genoeg,niet uitgedeeld door de ceremonie meester. Nu moeten we vanavond, zelf op zoek, naar een danspartner. Het was druk, ik denk 40 man en vanavond nog meer mensen. Piet en Ria dolblij, toen de kinderen en kleinkinderen zich om half 10 bij ons voegden. Ik had op het eind van de avond, nog wel een polonaise verwacht, maar nee, dan vanavond maar. Marjolein had gisteravond nog een foto gestuurd, met een overzicht van de hele tafel, maar met wokken, zijn er altijd een paar aan de loop. Ik had de foto hierop gezet, maar harstikke onduidelijk. Haar foto toestel heeft een hele zware griep. Tja ze moest zonodig regen foto's hebben zondag. Ze schreef dat alle foto's van gisteravond, plus haar fototoestel, linea rectra, naar de vuilnisbak kan. Zonde, ze maakte altijd mooie foto's. Maar tegen de hevige regen van zondag, daar kan een fototoestel niet tegen..

Dit is een redelijk overzicht de tafel, bovenste foto, van Marjolein. Nu beter dan net, duidelijker.

Op naar vanavond voor de grote finale. 50 jaar getrouwd, het is niet niks. Maar ik kan het me wel voorstellen. Piet en ook Ria, zijn hele lieve mensen, die heel veel om mensen geven en helpen waar ze helpen kunnen. Al het geld wat vanavond binnen komt, houden ze niet, ze geven altijd van alles weg. Dit keer gaat het geloof ik naar Cuba. Lief, lief, lief.

 

Ti's genoeg.

We hebben er nu wel een beetje genoeg van. Veel regen en een harde wind. Lekker gisteravond het winter dekbed er bij gedaan. Niet vanwege de kou, maar een lekker dik pak dekbed op me, heerlijk. Op het plaatje zie je hoeveel water er de laatste 48 uur is gevallen. En we krijgen nog een portie van die zooi.

Vanmorgen een goed bericht in de krant. De banken gaan de komende 2 jaar, geen mensen meer op straat zetten, als ze de hypotheek niet meer kunnen betalen. Bij bosjes zijn de mensen, uit hun huis gezet. Er gebeuren hele trieste dingen. De landelijke krant plaatst iedere zondag een triest verhaal, over de armoede in het land. Zo is er een vrouw die haar nier aanbied, om brood te kunnen kopen. Ook veel zelfmoorden, van mensen, die er niet meer uitkomen. Plus dat we, volgens de voorspellingen, nog meer de put ingaan. Deze gein, gaat volgens mij,nog wel een paar jaar duren. Gelukkig hebben wij geen hypotheek, of andere dingen op afbetaling. Anders hadden we ook naar de voedselbank gemoeten, een grapje, zo erg is het met ons niet. Maar dit alles zet ons wel aan het denken. Als het zo doorgaat, moeten we toch iets met onze ouwe sok gaan doen, maar dat willen we zolang mogelijk uitstellen. Nu lekker voor de kachel met een boek. Ik denk dat ik de grijzen tinten, maar eens induik. Heel veel verschillende berichten, de een zegt, hopeloos en de ander, ja ik vond het wel wat. Dus gauw lezen, dan kan ik zelf oordelen.

 

Even na vieren.......... De gota fria

Nu zien jullie in Nederland, dat we niet altijd mooi weer hebben. Ondanks de harde regenbuien, bleef de vuurkorf, rustig doorbranden. Het is niet te geloven, zoveel water uit de hemel en rustig met grote vlammen blijven branden. Met dank aan Marjolein, die deze foto's heeft gemaakt.

Even dachten we, het gaat meevallen, maar toen........gota fria.

Het begon gistermiddag, redelijk, een beetje herfstig. De boerengolf kon gewoon doorgaan. Wat winderig maar met een ventje ging het heel goed. Maar om 16.00 brak de hemel open, met bakken kwam het uit de lucht, niet normaal. Wij allemaal,ijzeren heinig, gewoon buiten blijven zitten. Als je dit leest, dan denk je, dat zootje is van de pot gerukt. Maar gek onder de naya, in het poolhuis, geen enkel probleem. Het werd zelfs door de regen nog gezelliger. Met z'n allen zingen en dansen i'm singin the rain. Er waren er zelfs bij die dansten en tapten in de rain. Nee,namen noem ik niet.

Dit lijkt wel een hengstenbal. Het is tot 16.00 droog gebleven, maar daarna, mamma mia, zeer ernstig.

Willy, zoals gewoonlijk, had het erg naar haar zin.

Het is jammer dat ik een iPad 1 heb, ik heb leuke filmpjes gemaakt, toen de regen met bakken naar beneden kwam. Maar dan moet ik iOS 6 hebben, en mijn " oude " iPad heeft iOS 5, er kan geen ios6 op? Dus eigenlijk moet ik investeren. Dus, te koop iPad 1 voor 200 euri. Prijs is perfect, mijn zoon was hem in Nederland binnen een dag kwijt. Maar dit tussen haakjes, we hadden het over het feest, dat geen feest hoort te zijn. Het was heel gezellig, ondanks de regen, of misschien wel, dankzij de regen. Herman veel dank, en Lydia, je was de hele dag in onze gedachte.

Spaanse Robin Hoods

Vanmorgen om 10 uur is de supermarkt de Mercadona overvallen, door 40 Robin Hoods. Dat gebeurd hier tegenwoordig veel vaker. Nu dus weer, ze komen met ze alle naar binnen, vullen de karretjes met de eerste levensbehoefte, gaan naar de kassa, willen niet betalen en gaan zo de super uit. Al het eten gaat naar de voedselbank, die het uitdeelt aan de armen, op dit moment denk ik een kwart van de Spanjaarden.

Ik weet nog wel een paar mensen, die ze de straat op kunnen schoppen. Vanmorgen naar de dokter voor de uitslag van mijn urine. Kijkt hij de papieren van het lab. in, helemaal goed, niets aan de hand. Dat kan niet, zegt mijn arts. Ga meer weer een beetje plassen. Das makkelijker gezegd dan gedaan. Na een kwartiertje en 3x doortrekken, NADA. Drink maar een glas water, dan lukt het wel zegt de verpleegster, mooi nog niet. We komen straks wel weer terug, om 1 uur. Norbert een paar klanten bezocht en mijn nagels moesten nodig gebeuren. We waren alle twee precies op tijd klaar. Ik heb een nieuwe kleur, niet echt mijn kleur, maar Nor vind het mooi. Door het grutten in mijn tas, hebben er al 2 nagels een lichte beschadiging. Vandaag niet meer terug, misschien morgen.

Weer op naar het gezondheid centrum en plassen, dat lukte. Na laten kijken op de eerste hulp. Toen weer naar de arts. Een zware infectie. Je moet ze daar op het lab. afschieten zei de dokter. Vandaar dat ik schrijf dat ik nog wel een paar mensen, op straat kan schoppen. Niet echt natuurlijk, een vergissing is menselijk. Maar schiet ik dus niks mee op. Wat nu? De zoveelste antibiotica maar weer en opzoek naar een apotheek die open is. En dan moeten ze het maar net hebben. Op het ogenblik hebben ze veel medicijnen niet. Ze bestellen ze en smiddags zijn ze er dan. Als ze veel op voorraad hebben, moeten ze betalen. Op deze manier is het beter, hoeven ze niet te investeren. Volgens de berichten gaan ze niet eerder open dan dat de overheid ze heeft uit betaald. Tot die tijd, is er een op de drie farmacia's open. Dinsdag weer terug naar de arts, ik zal zorgen dat ik een volle blaas heb, want ik zal wel weer moeten plassen.

Dit slaat dus helemaal nergens op. Maar ik vind dit zoooo lief.

Wat ben ik actief, met schrijven hè.

Soms schrijf ik maar een of twee keer per week, nu wel meer. Maar het weer is niet zo lekker, dan zit je binnen aan de koffie, ik ga maar weer even wat schrijven, denk ik dan. Norbert en Rafa, zijn een tukkie aan het doen. Norbert denkt dat als RAF zo een tukkie doet, zijn vet op zijn buik gaat verbranden, ze weegt best wat, die dikkont. Ze blijft echt rustig een uur zo bij Norbert pitten.

 

Ik hoor net op de radio, dat het zondag, mooi, droog weer is in Nederland. Het ziet er hier niet gunstig uit voor zondag. We herdenken zoals ieder jaar de sterfdag van Lydia, en we hebben altijd mooi weer. We gaan eerst boerengolven en dan eten. Het zal wel druk worden, haast iedereen zit op het ogenblik hier in Spanje. Vanavond een kaarsje branden en aan Lydia vragen, of ze weer zoals altijd, voor mooi weer wil zorgen. Haar kennende gaat ze het regelen. Maar nu heeft ze het weer misschien naar Nederland gestuurd. We missen haar nog altijd en denken, ook zondag, weer met heel veel plezier aan haar terug. Hoeveel zondagen heeft ze voor ons gezorgd, koken, bakken, braden, nooit was er haar iets teveel. Als ik er nu weer over nadenk, voelt allemaal heel rot en komt die periode weer bij me terug. Ik heb ook geen zin meer om verder te schrijven.

 

Was dit, de goden verzoeken?

De vorige blog was niet handig. Direkt na het plaatsen, sloeg het weer om. Nu ongezellig donker en de kachel aan. Gister een gezellig ochtendje aan het dokteren geweest. We moesten alle twee, recepten verlengen, dus maar een dubbele afspraak gemaakt. Nu had ik ook terug moeten komen, voor het urine probleem. Ook dat maar weer aangeslingerd. Voor ik weg ging gauw drie druppels in het potje gedaan. Zit ik in de wachtkamer, potje in mijn tas en leeg. Tas gevuld met plas. Nu was het niet zoveel, maar wel goor. Toilet ingedoken proberen te plassen en nu wel 5 druppels, het plassen doet nu ook pijn, wat ik daarvoor niet had. Nu waarschijnlijk dus een blaasontsteking. We hebben wel een half uur bij de pil binnen gezeten, hij zat dus echt op zijn praatstoel. Een paar jaar geleden, waren we echt geen vrienden. Nor heeft hem weleens over zijn buro willen trekken. Hij wilde namelijk geen recept uitschrijven, dat ik van mijn particuliere arts had gekregen. Half Spanje en iedereen in onze omgeving lukte het, maar ons niet. Ik had pillen van 40 euro een doosje. Op een of andere manier is het toen gelukt, niet om hem over het buro te trekken, maar ik denk door een vervanger. Toen ik eenmaal in de computer zat, was het geen probleem meer. Verder over gister, ik moest mijn plas direkt laten nakijken, in een ander kamertje, het van de eerste hulp. Ik stiefel daar naar binnen, ligt er een op apegapen. Dus wachten. Na een tijdje had ik de uitslag, weer bij de dokter naar binnen, Nor zat er nog steeds, ze zaten over de crisis te praten. En iedereen maar wachten in de wachtkamer. Urine was helemaal niet goed, er zaten bloedsporen in en nog wat, weet ik niet meer. Dus de volgende antibiotica kuur, de derde al. Nu 2 zakjes, 2 dagen op de zelfde tijd innemen. Toen moesten we een apotheek zoeken, ze staken vanaf gister tot?? De overheid betaald ze namelijk niet meer, dus kunnen ze geen medicijnen meer inkopen. Het is hier echt heel triest, vorige winter, kregen de scholen geen olie of gas meer, omdat de rekeningen niet betaald werden. Koters met jassen aan in de klas. Dit jaar zal het wel weer een trieste bedoening worden, want het is nu nog slechter. 5 tolweg bezitters, slaan alarm, hebben geen geld meer. Grote klanten van Norbert verdwijnen als sneeuw voor de zon. Vorige week nog een volle zaak, nu leeg en met de noorderzon vertrokken. Nog even doorzeiken, over urine. Vanmorgen weer een plasje in het potje gedaan en naar het gezondheid centrum gebracht. Vrijdag terug voor de uitslag. Het gaat nu weer naadje, ik ga zitten en er komt niets, dus buikpijn. Wanneer is dit gedonder voorbij? En kunnen we weer lachend verder met het leven. Misschien dat op 13 december het tij keert, met een goede kanker uitslag, zodat we dit jaar kunnen afsluiten. En dan gezond 2013 in.

Dag en nacht verschil bij gister.

 

Gaspot verteren?

We zitten al in november, maar wat het weer betreft, lijkt het voorjaar. We sparen, al jaren, door iedere week geld in potjes te doen. Dat heb ik over gehouden, van de tijd dat ik nog een eigen zaak had. Ik telde alle kosten,die ik het jaar daarvoor had gehad, bij elkaar op en deelde dat door 52 . Iedere week ging dat bedrag naar de bank. Dus, kwam er een belasting aanslag, rekening kamer van koophandel of weet ik veel, no problem, het geld stond altijd op mijn rekening. Norbert heeft die gewoonte, vanaf het begin dat we hier woonde, overgenomen. We hebben het altijd gered, om alles te betalen. Nu zijn de gasprijzen zo gestegen, dat we de bijdrage in de pot, van de zomer al hebben verhoogd, van de zomer. Het is vorige winter best vaak voorgekomen dat we in een week 6 flessen nodig hadden. Alles te gelijk leeg. Dat is dan rond de 100 euro en dat op een doordeweekse dag. Moet je net een slechte week hebben, dan is er geen brood meer op de plank. Nee, heel goed van Norbert, dat hij dit van me heeft overgenomen. Ik ben daardoor heel trots op hem. In zijn eerste leven, maakte hij zich daar nooit druk om. Maar op het verteren van de pot terug te komen, er zit nu 900 euri in de pot, en nog geen kachel aan gehad. Vorig jaar hebben we 85 flessen verbruikt. Veel, maar de badkamer, keuken, kantoorkachel, eetkamerkachel en de kachel in de woonkamer, alles op gas. Maar als het weer zo blijft, kunnen we wel een tripje naar Dubai maken. Nee hoor, dat doen we niet, hiermee wil ik alleen maar aangeven, dat het weer nu, in november, perfect is. Rafa ook weer in haar element, de slaapkamer buitendeur is open, ze ligt dus zoveel mogelijk op het zonnebed op het terras in het zonnetje.

Prachtig, die blauwe lucht, op 5 november. Temperatuur 23 graden.

Kasten leeghalen.

Eindelijk ben ik begonnen, met het leeg halen van de kleding kasten. Wat een zootje, vooral bij Norbert, die heeft wel 25 broeken. Allemaal broeken, die niet meer passen, iedere keer zegt hij, ik ga afvallen. Omdat dit er toch niet van komt, pak ik het radicaal aan. WEGOOIEN. Het zelfde verhaal met de overhemden, ook zeker 30 in elkaar geperst op de hangers. Kan ik los dragen, met een t-shirt er onder, niet dus. WEG. Hij heeft best aardige overhemden, die ik al 5 jaar terug zie op de zomer foto's. Dus in het voorjaar gaan we voor vernieuwing. De kast loopt over de hele lengte van het kantoor, dus best groot en toch nog overvol. Nu moet ik de kast op de grond nog doen. Voornamelijk schoenen, zelfde verhaal, we weten niet eens meer welke schoenen, we hebben. Als ik daar straks mee klaar ben, ga ik morgen, alles wat uit de hoekjes en gaatjes is gekomen wassen. Nu hadden ze gezegd, zondag 25 graden en de hele dag zon. Nu geven ze zware bewolking aan. Ik had me al verheugd, op een daggie beneden, een beetje bijkleuren, relexen dus en tussen door de was doen. We zien wel wat het gaat worden. We zitten op dit moment te dubben, wat gaan we doen met de kerst. Naar Wormer, naar Julianadorp, of een echte vakantie. We weten niet wat we willen, kunnen ook niet kiezen. Een paar jaar terug hebben we 2 weken in Julianadorp gezeten en dat is ons heel goed bevallen. Als we dit gaan doen nemen we dit keer Rafa mee. We willen nog wat spullen kopen een kast in de kamer, een tv kast en een nieuwe eethoek. Op marktplaats heb ik al genoeg gezien, in de omgeving Den Helder. Naar Wormer is natuurlijk ook leuk, ons eigen huis bij Conny, waar ik me lekker voel. Dicht bij de kinderen en Fam. en vrienden, ook heel belangrijk. Wat kunnen mensen zich druk maken, dit is gewoon een luxe probleem. We moesten ons schamen, er zijn mensen die geen enkele mogelijkheid hebben, om zich daarmee bezig te houden. En ik zit hier te zeuren, wat moeten we doen?

Heerlijk appartement, aan de rand van de duinen, 10 min. Lopen naar het strand. Ook heerlijk voor Rafa, misschien zelfs sneeuw. Moet ik nog een wollen jas voor haar maken. Ze houd alleen van zon, toen het hier 38 graden was, lag ze rustig een uur te zonnen.

 

Laatste foto, van de cruise.

Deze foto van de gala avond is de enige die we hebben. En hij was zo donker, dat ik onherkenbaar in beeld was. Toen heb ik hem naar onze vriend, Martin in Nederland gestuurd. En zie wat het is geworden. Martin, bedankt.