Ik weet nog wel een paar mensen, die ze de straat op kunnen schoppen. Vanmorgen naar de dokter voor de uitslag van mijn urine. Kijkt hij de papieren van het lab. in, helemaal goed, niets aan de hand. Dat kan niet, zegt mijn arts. Ga meer weer een beetje plassen. Das makkelijker gezegd dan gedaan. Na een kwartiertje en 3x doortrekken, NADA. Drink maar een glas water, dan lukt het wel zegt de verpleegster, mooi nog niet. We komen straks wel weer terug, om 1 uur. Norbert een paar klanten bezocht en mijn nagels moesten nodig gebeuren. We waren alle twee precies op tijd klaar. Ik heb een nieuwe kleur, niet echt mijn kleur, maar Nor vind het mooi. Door het grutten in mijn tas, hebben er al 2 nagels een lichte beschadiging. Vandaag niet meer terug, misschien morgen.
Weer op naar het gezondheid centrum en plassen, dat lukte. Na laten kijken op de eerste hulp. Toen weer naar de arts. Een zware infectie. Je moet ze daar op het lab. afschieten zei de dokter. Vandaar dat ik schrijf dat ik nog wel een paar mensen, op straat kan schoppen. Niet echt natuurlijk, een vergissing is menselijk. Maar schiet ik dus niks mee op. Wat nu? De zoveelste antibiotica maar weer en opzoek naar een apotheek die open is. En dan moeten ze het maar net hebben. Op het ogenblik hebben ze veel medicijnen niet. Ze bestellen ze en smiddags zijn ze er dan. Als ze veel op voorraad hebben, moeten ze betalen. Op deze manier is het beter, hoeven ze niet te investeren. Volgens de berichten gaan ze niet eerder open dan dat de overheid ze heeft uit betaald. Tot die tijd, is er een op de drie farmacia's open. Dinsdag weer terug naar de arts, ik zal zorgen dat ik een volle blaas heb, want ik zal wel weer moeten plassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten