Nor zegt dat ik gek ben......

Daar zit ik dan, meer dan dat kan ik niet. Al drie dagen heb ik een pijn in mijn rug, kan niet gewoon gaan zitten en opstaan. Wat heb nu weer verkeerd gedaan? Ik niet weten. Wat heb ik de laatste dagen gedaan, deze gein heb ik nu al 3 dagen. Volgens Nor heb ik teveel gedaan?? Ik heb 2 stoelen en de tv kast in de leervet en houtvet gezet. Nor zegt, met jou versleten rug, moet je dat niet meer doen. Als ik dit soort dingen niet meer kan, dan ben ik niet blij, ik geloof het niet. Ik zit nu beneden en opeens zag ik het licht. Voor de sauna zit een zwaar Luik, dat je met een koord omhoog moet trekken. Ten eerste kan ik dat koord slecht vast houden met die handjes en dan omhoog trekken. Dat is me een partijtje zwaar, dat wil je niet weten. Ik weet wel zeker dat ik daardoor de pijn in mijn rug heb. Nor zegt dat ik gek ben, zo zwaar is het niet. Maar ik weet het zeker dat dat het is 100% Dus probleem opgelost, maar mijn rug nog niet. Nu maar smeren en smeren en smeren. Alleen vind ik het zo lang duren. Ik wil van alles met dit mooie weer en ik kan niet.

Trouwens het is in Nederland de laatste tijd toch maar super weer. Het lijkt me nu heerlijk om in Julianadorp te zitten. Helaas, ten eerste is het bezet en ten tweede moeten we hier alles een beetje zomer klaar maken, met plantjes enzo. Het is hier zo raar, voor ons gevoel, betreft het weer de laatste weken, is het alsof we de zomer nu al in rollen. Dat kan haast niet, het is nog maar april. We hebben het vaak in mei koud gehad, dat de kachel nog volop aan was. Nu heeft hij eigenlijk niet gebrand sinds we terug zijn, begin april.

Zoals jullie weten, ben ik echt een Mien vlug. Ik heb een of ander supplement, dat lichaams eigen stoffen bevat, enz, enz. Ook heel goed in samen werking met capsicum creme, voor neuropathie. Maar die creme op mijn voeten doet helemaal niks, moet dus warm worden, bij mij gewoon niet. Ik zeg tegen Nor troep een kleine tube 16 euro weggegooid geld. Nu had ik een beetje zonne uitslag op mijn borst. Die creme ligt op de wastafel, daar smeer ik het af en toe mee in. Gister zat ik toch niet in de zon, dus dacht ik smeren, niet zoveel een dun laagje. Maar ik had de capsicum, die normaal in het medicijn kastje ligt, gepakt en daarmee gesmeerd. Nou dat was zo vreselijk heet, zo erg heb ik het nog nooit meegemaakt. Met water en natte doeken, een paar uur aan het blussen geweest. Doet die creme het toch wel. Maf dat het met mijn voeten helemaal niets doet. Waarschijnlijk komt dat dat mijn gevoels zenuwen daar dood zijn.

Ik zegt proost, dat we allemaal, in Spanje en in Nederland een mooie zomer krijgen

Dit is misschien een kado idee, een glas met geld en dan bovenop scheerschuim.

 

Posted with Blogsy

Tis wel weer eens tijd.

Wat ben ik aan het verzaken. Dat komt door het weer, heel stom, ik denk pakken wat ik pakken kan. Dat slaat natuurlijk nergens op, we hebben de hele zomer nog voor ons. Ik heb een hartstikke bruine kop, maar..... Die zit natuurlijk vol plooien en die zijn spierwit. Nu heb ik geprobeerd met met ducktape te bewerken, zodat de plooien openstaan en dan ook bruin kunnen worden. Maar omdat je zweet, laat het weer los. Ik zat te denken aan die zwaluwstaartjes, die pleisters, misschien dat ik dan de plooien kan open houden. Ik heb normaal nooit een heel bruin gezicht, maar deze keer wel. Ik denk dat het komt door de ereader, dan zit je in de zon te lezen, met je hoofd omhoog. Ik ban wel blij met dat bruine hoofd, alleen de plooien, daar moet ik nog wat op vinden. Niet dat ik met die plooien, eigenlijk wel een beetje boel, maar ik denk dat iedereen als hij zijn gezicht glad trekt, witte strepen heeft, ook in je hals.

Het lijkt wel of we ieder jaar vroeger zwemmen. Jaaaaren geleden kwamen we thuis, we hadden op de rommelmarkt gestaan in Benidorm, het was Koninginnedag, we hadden het zo warm, dat we zijn gaan zwemmen. Nu eigenlijk al vanaf begin April. We zitten ook al beneden vanf 11.00 tot 17.00. Beetje rommelen, ja rommelen in de tuin. Ik ben niet zo van het tuinen, Norbert al helemaal niet. Nu voor het zoveelste jaar zaadjes geplant. Zonnebloemen en Lathirus. De zaadjes ontspruiten na een paar dagen, stond er op het zakje, maar nu een week later nada Vorig jaar had ik gelezen, stelen van de rozen in een aardappel steken, de grond in en oh was een prachtige rozenstruik heb je dan. Ik snap niet hoe ik in Nederland mijn geld heb kunnen verdienen aan de bloemen en planten. We zullen maar zeggen, dat het mijn zakelijke kant was, dat ik zo goed geboerd heb. Zo ik ben er weer klaar mee, ga lekker even zwemmen en dan duik ik weer in mijn boek.

Waarschijnlijk pakt hij de foto boven niet, vandaar voeg ik deze toe. Ik had een foto met plaats, temperatuuren de datum. Nog even uitzoeken hoe dat kan.

Posted with Blogsy

Afscheid nemen doet pijn.

Afscheid nemen, doet altijd pijn. Als je weer terug gaat naar huis, moet je , je kinderen en kleinkinderen weer achter laten. Fam. en vriende ga je ook weer een lange tijd missen. Dat is het nadeel, van het in Spanje wonen. Maar we krijgen er ook weer veel voor terug. Nu moet ik ook haast, ik kan het nog niet, afscheid nemen van mijn uggs. Wat is dit nou weer voor stom gelul, zal iedereen denken. Toen ik 5 jaar geleden kanker kreeg, heb ik de kanker overwonnen, maar kreeg als erfenis een ander kado terug. Normaal kan je een erfenis weigeren, maar in dit geval, ging die vlieger niet op. Ik moest deze erfenis aanvaarden. Toen was ik niet blij, nu NOS steeds niet. Wat kreeg ik dan? Nou neuropathie, heel erg, vooral in de voeten. Ik kan geen schoenen meer verdagen. Van alles geslikt en gedaan, niets helpt. Mijn woensdag wandelingen, met onze vrienden, hier in Spanje zijn me ook afgenomen. Ik ben een paar maanden geleden nog een keer meegeweest, maar heb het op moeten geven. Baaaalen. Ik kan natuurlijk wel daarna mee gaan eten, Maar dat is toch anders. Persoonlijk zie ik het eten als een beloning voor de wandeling die ik gemaakt heb. Ik slik nu 2x daags pillen met morfine en dat helpt een beetje, niet erg veel, maar er is mee te leven. Maar wat heeft dit verhaal met afscheid nemen te maken? Het zit zo, het enige wat ik kan verdragen in de wintermaanden zijn ugss. In februari heb ik mezelf verwent met echte uit Australië. Op het moment dat ik er mijn voeten instak, voelde het al verrukkelijk. Ik heb nog steeds 24 uur pijn, maar pijn of pijn, daar zit een groot verschil in. Maar toen ik vanochtend naar het zwembad liep, was het bloed heet. Te warm om in de zon te zitten. Ineens bedacht ik: je moet je uggs in de wilgen hangen, dus afscheid nemen. Dat gaat een moeilijk proces worden, ik kan ze niet missen. Wat moet ik nu? Op slippers lopen gaat niet, door het weinige gevoel, verlies ik ze. Dit is eigenlijk een heel groot onzin verhaal, betreft de Ugss. Schamen moet ik me, er zijn veel ergere dingen in de wereld dan die stomme Ugss. Maar toch, voor mij is dit een probleempje.

Dit zijn ze dan. Ik kan niet wachten tot het weer winter gaat worden. ( natuurlijk niet )

 

Posted with Blogsy