Wat is het toch een fijn gevoel om een hond in huis te hebben, die met het minste of geringste aan slaat. Al we in huis een laatje een beetje hard dicht doen of als je een pen een beetje hard neerleegt gaat ze helemaal uit haar dak. Vanmorgen werd ik om 9 uur gewekt door de glazenwasser. Ik heb hem niet gevraagd; kopje koffie glazenwasser? ik was nog wat duf. Maar het lawaai met de trap tegen de pui enz. geen kik gaf onze "waakhond". Met de koffie, werd met veel bombarie, de ladder tegen het raam in de woonkamer neer gezet, weer geen kik. Pas toen de man het raam begon te lappen, begon ze bij de schuifpui te blaffen, terwijl de man voor het andere raam zijn werk deed. Even later stapte hij het balkon op om de pui te lappen. Had die tut het weer niet in de gaten. Even later wel en ging ze weer uit haar dak. Hier maak ik uit op, dat als er snachts inbrekers komen, ze haar rustig nog even omdraait, om verder te pitten.
Het is inmiddels zondag, onze laatste dag. Morgenochtend auto wegbrengen en even Marco en Nancy gedag zeggen. Dan brengt Hans ons naar het hotel, waar we nog even kunnen zwemmen en in de sauna. Bij de overnachting, zit avond eten en ontbijt. Het ontbijt pakken ze maar in, want we moeten om 5 uur op Schiphol zijn.
Maar voor we zover zijn gebeurd er natuurlijk weer van alles, met dit edele span.we hadden Nel en Hans nog niet een keer echt gezien. De zondag ochtend, een bakje koffie drinken, nadat ze bewandelt hadden, en toen Hans ons kwam ophalen. Dus het moest er zaterdag dan maar eens van komen, om 7 uur, Hana moest werken. En ze moesten zondag ochtend om 10 uur weer weg, nel moest tennissen. Norbert de halve vrijdag in de keuken gestaan, hij had heerlijk Indische gekookt. Het was heel gezellig, lekker roddelen over iedereen.( geen slechte roddels hoor ) Om 7 uur aan tafel en blijven zitten tot half een. Na het eten is er een hele fles Amaretto doorheen gegaan. En toch allemaal om 9 uur weer fris aan tafel.
Zaterdag overdag alvast met de ouderwetse voorjaars schoonmaak begonnen. Toen begon er een kleine dramatische middag. Met het schoonmaken van de douche vloog er een deur uit. Dat is wel eens vaker gebeurd, maar dan ging hij er zo weer in. Nu dus niet, boutje afgebroken en die was nergens te krijgen. We hebben toen maar een douchegordijn gekocht. Inmiddels waren we uren verder, dus van opschieten, kwam het niet. De tafel was gedekt met grote kandelaars met grote kaarsen. Norbert zette de kandelaars even opzij, maar de kaarsen staan los, dat wist hij, maar de kaars vloog de kamer door en veroorzaakte een reuze vlek op het laminaat. Daar zijn we vanmorgen een tijdje zoet mee geweest. Daarna, ik weet niet wat Nor nou deed, een giga klap. Ja wel, in de slaapkamer, het hele bed in elkaar gestort.
Daar gaan we weer, wat is het volgende?
Normaal komen er geweldige gezellige kreten uit zijn keel. Maar ik denk dat hij gister met de douchedeur al zijn kruid al verschoten had. Daar kan ik echt niet tegen, natuurlijk is het rot als het niet mee zit, maar bij Norbert vergaat echt de hele wereld. Ik ben dan gewoon een paar uur narrig. Na gister durfde hij denk ik niet meer zo tekeer te gaan. Het is nu zondagmiddag 4 uur en we zijn zo goed als klaar. Vanavond voor we naar bed gaan, de laatste dingetjes en dan moet het lukken om 11 uur te rijden, als de auto het doet. Je weet het nooit, met wat er de laatste dagen is gebeurt.
Gepubliceerd met Blogsy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten