Hoe lief.

Kom ik vanochtend mijn bed uit en wat zie ik? Ik had hier een prijsvraag van kunnen maken.

Allemaal rozenblaadjes in het zwembad, wat is hij lief hè.( zijn blaadjes van de bouqanville )

Zit ik op Facebook, heeft Martin een gezellige foto, van onze vrienden wandelclub van vanmiddag op Facebook gezet. Dan zie ik dat, en dan word ik weer boos, op de kanker, chemo en op mijn pootjes. Wat was het altijd gezellig, ook al kon ik vaak niet zo goed meekomen. Maar toch had ik altijd veel voldoening als ik dan thuis kwam. Ik mis de gezelligheid heel erg. Ik kom de berg niet af, niet dat ik het vervelend vind thuis, helemaal niet. Ik kan natuurlijk gaan eten met ze, maar ten eerste, is dat het niet helemaal voor me. En ten tweede heb ik lichtelijk problemen met eten. Als Norbert smorgens vraagt wat gaan we eten, heb ik zoiets van eten, hou op, ik moet er niet aan denken. We gaan eigenlijk ook nooit meer uit eten. Zelfs die ene keer in de week naar de Chinees doen we niet meer. Als we dan eens gaan, neem ik meer dan de helft van mijn portie mee naar huis. Dan hoor ik van Nor, je bent zo mager. Ik wil zo graag 5 kilo erbij, maar het lukt me niet. Ik ben al vanaf het voorjaar niet meer op de weegschaal geweest, ik durf het niet. Als ik de berg af zou gaan, moet ik met die hitte iets aan, zonder mouwen, dat kan echt niet meer. Dunne rimpelige, kipfilet armpjes. Dus blijf ik liever thuis. Kortom ik baal overal een beetje van. Zit misschien wel een beetje in de knoop met mezelf, zonder dat er eigenlijk een rede voor is. En dan helemaal als ik die foto van vanmiddag zie, denk ik verdomme.

Misschien moet ik het woensdag maar weer eens gaan proberen, om mee te lopen. En dan maar kijken wat het gaat worden. Ik mis op deze manier ook de aansluiting bij onze vrienden club. En dat is het laatste wat ik zou willen. Dat is voor mij, hier in Spanje een rijk bezit. Sorry, dat ik weer eens een keertje zit te zeuren, maar, het is 3 uur in de nacht, kon niet slapen en lag hierover te piekeren. Dus dacht ik, je bed uit, zet het op je blog, dan ben je het kwijt. Een koppie thee en dan duik ik me bed weer in. Dan lees ik 2 bladzijde in mijn boek en dan pit ik weer.