De bos wandeling laten we zitten. De koffie en de neut doen we wel. Alhoewel, Norbert had de hond uitgelaten en het was zo koud, dat hij zo terug was. Ik was net mijn bed uit en wilde er zo weer in. Ik dacht Nel is er vanwege de kou ook niet, dus maar even bellen, geen gehoor. Ukkeduk is ze toch mee. Hans mobiel gebeld en ja, Nel liep alweer richting dorp. Ik zeg, Hans het is me te koud, ik blijf thuis. zeur niet en niet zo piepen. Dus met een noodgang in de hoefjes. Rafa achterin, maar bij alles wat ze tegenkomt, vliegt ze haast door de ramen.
Nu kijken we haast iedere dag naar de honden fluisteraar. En daar leren wij en ook RAF heel veel. Je moet de hond prikken met je vingers, om haar af te lijden, dan is ze zo weer rustig. Van de week de hele weg achterste voren in de auto gezeten om hond te prikken. En waarachtig, het helpt, maar thuis gekomen lag mijn rug in de kreukels. Dus wij naar ratteplan, ik had bedacht dat een ruggekrabber handig zou zijn. Wij 25ct geïnvesteerd en we hadden er een. Dus vanmorgen met de krabber op stap. Het ging helemaal goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten