Dit is het kruiend ijs, bij Marken.
Ik vind deze foto een award waard, prachtig hè. Daarna zijn we naar Kudelstaart gereden, Frank en Karin en de kleine Revi gedag te zeggen. Toen we binnen kwamen vlogen de katten naar boven. Rafa ruikt natuurlijk de katten, bleef voor de trap liggen. Ze dacht, als er een naar beneden komt, schuif ik hem zo naar binnen. Helaas, voor Rafa liep deze story anders af. Toen Nor een rondje ging lopen met Rafa, was er een kat naar beneden gekomen en wilde niet meer naar boven. Gelijk had ze, het is haar huis, dus aju paraplu. Toen rafa binnenkwam zat ze op de trap. Ze zag de kat en zette de spurt in. Naar boven de trap op. Bij de laatste 3 treden, hoorde we een piep, rafa draaide op de trap en met drie treden tegelijk scheurde ze naar beneden. Dus waarschijnlijk een roei gehad. Nu keken we vanmorgen en precies in haar ooghoek bloed het, van het kattenageltje. Eigen schuld dikke bult. Zo leert ze het misschien af. Revi is een echte bolliebol. Maar ging weer huilen, toen hij opa zag. Later wel op schoot gezeten en alles was weer goed. We waren net op tijd thuis, want het was toch weer glad geworden.
Een hele trotste Frank met Revi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten