De gevallen vrouw.

De gevallen vrouw, bestaat. Het was een koningin van Paramaribo. Ik zoch daar een plaatje bij, maar deze waren allemaal skunnig. Deze vrouw was dus de koningin van Paramaribo, die het allemaal niet zo nauw nam met het leven. Ze deed alles wat god verboden had. Was ik zondag toch even, de gevallen vrouw.

Inplaats van Schoorl, gingen ze lopen in Egmond aan zee. Daar was een fietstocht van le Campion, in het hotel Zuiderduin. Een enorm groot en mooi hotel waar een afdeling was met toertochten, kleding enz. Komen we daar toch een kaart tegen met een uitgezette fietstocht volgend jaar, met als startplaats PEDREGUER. Geweldig he. Barbara Barends en Leontine van Moorsel reikten de prijzen uit. Het was eigenlijk best wel gezellig, ondanks de koffie in plastiek bekertjes. Maar ik dwaal af, ik had het over de gevallen vrouw, die ik heel even was.

Goed, nu mijn verhaal. We hadden de auto op de boulevard neergezet, vlak bij het centrum, dat viel ons niet tegen. Het was mooi weer, maar wel een behoorlijke harde wind. Onder het lopen zei Norbert, hou jij Rafa even vast. Ik heb het koud, mijn jas moet dicht. Hij geeft al lopend Rafa aan mij, stopt met lopen, maar Rafa, die voor me liep, natuurlijk ook. Dus ik struikel over Rafa, en daar lag ik, Paula de gevallen vrouw. Ik maakte een behoorlijke smak. En natuurlijk bloed, ik had een schuiver gemaakt, over de grond. Op mijn neus een plek, die bloede en dat was eigenlijk alles. Het viel best mee. Maar wat ons verwonderde, dat er zoveel lieve mensen zijn, allemaal helpen, gaat het? Kan ik wat doen? Enz. Heel lief allemaal. We zijn het dorp ingelopen en hebben bij een winkel een pleister gehaald en klaar was Klara. Op naar Hotel Zuiderduin. Met ze allen koffie gedronken, daarna nog even op het strand, een borrel en een bitterbal, toen gezellig binnendoor richting huis. We hadden de Tom Tom aan en die zat maar te zeuren, rechts af, keren en wij gewoon doorrijden over de eeuwiglaan in bergen. Villa's kijken en door het centrum van Bergen, richting Schoorl. De Tom Tom bleef zo zeuren, met rechtsaf en keren, dat we vanaf Schoorl maar overstag gingen en de aanwijzingen maar hebben gevolgd. We hadden hem ook natuurlijk uit kunnen zetten, maar dan weet je niet waar de flitsers staan. Ik hoop dat we dit jaar ons verblijf in Nederland kunnen afsluiten zonder dat we een bekeuring hebben van 3 of 6 km. te hard rijden.