Gelukkig mailde Karin haar foto´s gisteravond door, dus toch nog een foto van ons allemaal. We zijn in het weekend veel met de bus en de trein geweest. Eigenlijk best gezellig, maar de hele wereld zit in de trein te bellen. Nieuwsgierig als ik ben luister naar al die gespreken. Ze gaan over van alles en nog wat. Ik zat al te denken, neem een retourtje Groningen- Maastricht, luister naar al die gesprekken en je kan een boek schrijven. Nu belde er eentje over tegels voor de badkamer die ze al in huis had en terug wilde brengen, eerst lukte het niet, maar na een tijdje slijm slijm, en vertelde ze ook nog dat ze nog veel meer nodig had voor de nieuwe badkamer en dat ze de rest dan bij een ander zou gaan kopen. Uit eindelijk lukte het haar toch. Wij hadden in de boerdeij geen WIFI dus voor ons niet spelen met het pattekind. Eerst dacht, o nee he, maar we hadden het best druk met alles dus zonder pad het weekend goed doorgekomen.Vandaag weer een super dag en het zwembad is al 20 graden, dus goed in te zwemmen. Maar voor mij met mijn pootjes, durf ik het nog niet. Ik heb weer behoorlijk last en weet het niet meer. De chemo is dan goed voor de kanker, maar voor mijn lijf heeft het een behoorlijke schade aangericht, waar ik nu na 2 jaar, nog veel last van heb. Voor mij geen chemo meer. Dat zeg ik nu, maar als de nood aan de man is???? Nu zeg ik zeker NEEEE.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten