Weer om 6 uur wakker. Dat komt vast omdat Norribo er niet is. Vanavond is hij lekker weer thuis. Het was druk op de begrafenis van Paul. En ook droevig allemaal. Nor is blij dat hij gegaan is. Het was eigenlijk een beetje wikken en wegen, de tickets waren loeiduur. Maar wat is geld, vooral als je dan met een rot gevoel blijft zitten van, ik had er toch heen moeten gaan. Prachtige muziek zei Nor, alleen toen ons lied van Luz casal, Piens à Mi langs kwam brak Nor. Achteraf vroeg Ingrid of Nor het erg vond dat ze ons lied had uitgekozen. Natuurlijk niet, maar het was wel een beetje pijnlijk. Ik moet vandaag met de bezem langs het huis, overal ligt een laag gele stof, ook in het zwembad. Daar ga ik natuurlijk niet met een bezem langs. zo snugger ben ik nog wel. De Pinos bomen zijn wel heel mooi. Maar de troep die ze een keer per jaar geven is heel erg. Lekker als je allergisch bent, dan woon je hier niet goed. Wij hebben er 4 staan in de tuin en het gekke is, er niet een zelf geplant. Op foto's van de jaren tachtig is er niet een te zien. Ze zijn zo groot geworden dat we de processie nesten niet meer kunnen bestrijden. Dit jaar niet zoveel nesten gelukkig, veel minder dan vorig jaar. Het gaat vandaag weer mooi weer worden, voor het eerst zie ik de rode lucht achter de Montgo van de opkomende zon. Ik ga niet op de zon wachten, ik duik zo mijn bedje weer in. Wat is de techniek toch goed, ik heb deze dagen meerder malen contakt met Norribo, o nee, hij heet nu mijn lieve klootgietertje, gehad. Eerst met whatsApp en daarna met mobiele Skype. En dat allemaal voor nul komma nul. Een echte Hollandse uitspraak weer. Morgen even een foto plaatsen van de grote Pinos bomen , maar nu duik ik mijn bedje weer in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten