Wachtend op de dingen, die komen.

Een mooie super grote tafel, had ze voor ons gemaakt. De scheidings wanden weggehaald. Je weet maar nooit hè Martin. Dat was toen een triest gebeuren.

De hele Fam. was om 20.00 uur aanwezig dus het feest kon beginnen. Het was weer een trieste avond voor de Chinees. Een tafeltje, en wij dan. Hoe is het mogelijk dat die nog kan draaien. Als wij er een keer in de week komen, zitten we haast altijd saampjes. Of het nou door de week of in het weekend is, maakt niet uit. Wij hadden al het voorwerk voor haar gedaan en voor iedereen een briefje gemaakt, wat ze besteld hadden en zelf ook een lijst. We hadden nog een extra lijst gemaakt, voor extra bier, wijn, bami en nassi. Zelfs het eind bedrag ingevuld, mij maken ze niet meer gek. Het liep helemaal op rolletjes, alleen hadden ze twee salade teveel, terwijl er duidelijk op haar papier stond 2 salades. Maar ze heeft heel erg haar best gedaan. En het voornaamste, het was heel gezellig. We waren alleen, dus we hoefden niet extra stil te zijn. Want hoe vervelend is het, als je lekker saampjes uit eten wil en er zit een groep kabaal te maken. We hebben het een paar jaar geleden bij de vuurwerk Chinees gehad. Er waren, buiten ons nog 2 tafeltjes, maar die waren in no time leeg. We waren toen wel heel lawaaierig, dat was de bewuste avond, met brand op de tafels, schroeiplekken op de stoelen enz. Maar we zijn weer een paar jaartjes ouder en wijzer.
Het allermooiste van de avond was, de speech van Betty, super gedaan hoor!!! Dit is een grapje, ik had weer vergeten een leuke tafel foto te nemen. Dus dan Betty maar.

Rond een uur of 12 gingen we huiswaarts, voor ons en voor iedereen denk ik een geslaagde avond.

Ik kreeg ook nog van de Chinees een kado. 2 rode hartvormige rode dozen, 2 flessen goede campagne en een doos Ferrero Rocher bonbons.