Ik heb er zin an.

Nu ik toch bezig ben, ga ik maar door. Waarschijnlijk gaan we voor de kerst voor een langere periode naar Nederland. We gaan dan naar Julianadorp en willen het appartement een persoonlijk sfeertje geven. Iedereen verklaard ons voor gek. Het ziet er inderdaad nog goed uit, maar een wasmachine en een droger, willen we toch wel. Ligbed eruit en een inloop douche erin. Dat is natuurlijk allemaal niet zo gek. Maar Paula kennende, die gaat weer veel verder en duikt marktplaats op. En dan is het hek van de dam. Je kent het wel en je kent mij. Bieden, af dingen en weer bieden. Te ver gaan en een uur later is het weg. Het is ongelofelijk , zo veel en snel de verkoop op marktplaats gaat. Deze eettafel hebben we gekocht.

ik heb wel veel gekocht, ik wil het hebben staan als we komen, dus de Fam. inschakelen. Marco en Chiel hebben zich aangeboden, nu jok ik, eigenlijk heb ik ze aangesteld als verhuizers. Nor is boos op me, dat ik dat doe. Als we in Nederland hadden gewoond, had ik ze veel meer nodig gehad. Nee, ik zie het niet als, je kan dat best voor me doen. Ik ben heel blij dat ze het willen doen.

Dit is de salontafel. Het is wel een aparte stijl, het heeft wel wat. Marco, wil het busje lenen van zijn zwager, maar ik zit er nu aan te denken, om een grote bus, voor een dag te huren. De hele handel, moet naar 2 hoog, over een hele vervelende draaitrap. ik heb er nog aangedacht om Norbert, een paar dagen naar Nederland te laten gaan, maar voor 2 dagen is het zo duur, dat is geen optie. Misschien dat ze nog iemand kunnen vinden die kan helpen.

Het dressoir voor in de woonkamer. Dit is nog niet alles, als die jongens het zien, haken ze à la minuut af. Ik vind het ook een beetje zielig voor ze en achteraf, voel ik me schuldig. Maar ik kan niet meer terug, alleen met het bovenstaande kastje daar moet ik nog verder mee onderhandelen. Ik heb bewust de dingen in Julianadorp, Schagen, Den Helder, gekocht. Anders moeten ze van hot naar her.

Dit kastje is voor in de hal, gekocht in Juliana dorp. Nu moeten we hersens laten werken, betreft de verdere aankleding. Er moet nu een kleur in. Ik zit te denken aan geel, waarom dat weet ik niet. Toen ik het appartement in Denia ging inrichten, zat ik te denken aan lime groen. Dat was heel moeilijk om aan te komen. Toen, maar nu word je er mee doodgegooid.

Dit is dan de vitrine kast, die moeten we vullen met, weet ik veel. Als je me een uurtje laat darren bij aktion of zo, dan ga ik op een gegeven moment het licht zien. ( arme Norbert) die zegt altijd, ja is goed, ook met het kopen van de meubels, maar door door te gaan, veel centjes verdiend. Alleen de stoelen van de eethoek, daar heb ik een foto van, met tafel. Ik heb dus alleen de stoelen.

Als we alles hebben staan, in de bovenstaande ruimte, denk ik dat een knus geheel gaat worden. ( hoop ik) Ik ben altijd zo een oen, wel, niet, niet,wel. Maar alles is gekocht, dus ophouden met zeuren.

Deze foto moet Erasmus aar ik weet niet hoe. Ik ga ook niets uitdokteren, dan ben ik misschien alles kwijt. Een hoop werk voor niets. Geniet nog maar een keer van de stoelen, wie weet, kom je er wel een keertje op te zitten. Of als de zomer hier te warm word, kan je het appartement in de zomer maanden, per maand huren. Aan de duinen, en 10 min. lopen naar het mooie strand.