Ik ben zo moe, zo moe, ach waar moet dat toch naar toe. Inmiddels is het donderdag ochtend en vanaf de dag van aankomst zijn we van, na de koffie, tot rond een uur of vijf op pad. Ik had markt plaats in Spanje, afgestruind, om het een en ander te kopen. De meubels, hadden Giel en Marco reeds in het appartement gezet, maar op het moment dat ze er waren, was het donker en er was stroom storing, dus alles stond vol dat we kwamen. Arme jongens, in het donker met zware meubels die heerlijke wenteltrap op. Wij doe dit ook iedere dag, maar onze spullen zijn niet zo zwaar. Rafa vind het hier helemaal leuk, rennen op het grote parkeerterrein. Zo hebben we haar nog nooit gezien, prachtig vind ze de duinen, wel aan de lijn, maar op het strand, los. We staan financiele een beetje op rantsoen, dus met boodschappen doen, letten we goed op. Nor zei gisteren, als we visite krijgen, mag niemand in de koelkast komen. Je word namelijk, verblind door de stickers van 35 procent, ik weet nog, een paar jaar terug, kwamen we op eerste kerstdag aan. Dus wij in de namiddag, naar de supermarkt. Daar liep een mannetje rond met rode stickers, volgen, zei ik tegen Norbert. Dat heeft toen heel veel opgebracht. Het is in de ogen van Norry een beetje achterlijk, maar ook nu hadden we, door de bonus en de procentjes, 18 euro in de zak gestoken. Het is niet ze erg, met ons dat we aan de bedelstaf zitten, zeker niet. Maar voor mij is het een sport. Of ik nou een biefstuk eet of een stukje varkenshaas, maakt mij niet uit. Op dit moment zijn we voor 80 procent tevreden, over de inrichting tot nog toe. Nog een aantal puntjes op de I, en ik ben, ook Norry, tevreden. Je had Norry moeten zien in b.v. De Action, Mien vlug voorop, lijst in haar handjes, Nor een duplo, en tussen al die winkelende huisvrouwen in een stampvolle winkel. Hij heeft het heel goed gedaan, geen enkele keer gezeurd, knap hoor. Aan het einde van de dag, werd zijn lontje behoorlijk korter, maar als we de aankopen eenmaal op zijn plek hadden, begon zijn kale knikkertje weer te glimmen. Je zal maar met zo een vrouw, dit soort dingen moeten doen. Ik heb wel een beetje medelijden met hem. Vandaag, naar de bank, want ik kan niet internet bankieren, omdat je het met een andere computer doet, stelt de iPad vragen, die ik niet kan beantwoorden. Daarna voor Norry, een favorietje, naar de second hand, om te snuffelen, naar dingen, die je eigenlijk niet nodig hebt, maar af en toe toch wel wil hebben. Van de week, had ik net een mand bij Action gekocht voor een kerstboom bij de voordeur, voor 5,95, loop ik bij de 2de hands, mand, 1,25. Het internet, wat hier in huis " aanwezig is" dat is een diep treurige toestand. We zitten dus iedere dag in de kroeg, wij als niet kroegen lopers, om te internetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten