donderdag 14 mei 2015

Het is gelukt !!!!

Ja hoor, bingo, ze zijn binnen, de 42 graden die ons beloofd waren. Ik heb een plek gezocht, waar het het koelste was, in en om het huis. Toch in het benedenhuis, daar valt het nog mee, maar hoe verder op de dag, des te warmer word het daar ook. Ik ben maar aan de bar gaan zitten met mijn laptop. Ik moet namelijk boeken over zetten van mijn iPad naar mijn laptop. Dan ben ik weer een paar uurtjes onder de pannen, want je begrijpt het al, Mien vlug kan dat nog niet en natuurlijk is het weer niet gelukt. Aan Norbert heb ik ook niets, die snapt het ook niet. Ik kan wel de boeken die ik binnen krijg op mijn iPad in mijn boekenkast zetten. Terwijl ik aan de bar zat te werken, vloog er af en toe een hele hete wind binnen, zodat de kaarsen die op tafel staan spontaan gingen branden. Als je naar buiten loopt, dan schroeien de haren van je benen af, dus ontharen hoeft ook niet meer. Maar zonder gekheid het is echt bloed heet en als we de berichten mogen geloven is het morgen weer normaal weer. Inmiddels is Norbert ook weer thuis, zitten we gezellig saampjes binnen aan de koffie. Omdat het ook nog waait heeft mijn triangel ( schaduw doek ) het begeven.
Hij is nu echt stuk, maar na 3 zomers heeft hij zijn plicht wel gedaan. Vorig jaar, in het voorjaar, waren ze met 50 % korting, dus direct toegeslagen. De grote boom, de valse pimienta, verliest met deze hitte zoveel blad, dat je er bij kan blijven staan met je bezem. We hebben hem al een heel stuk terug gesnoeid, maar het ligt vol met blaadjes. Morgenochtend maar weer vegen, het blad ligt zelfs boven in onze slaapkamer.
 
Tussen twee haakjes, het ziet er in de woonkamer niet uit. Ik had nog een spuitbus met witte verf.
Ik dacht, als ik dan het wit op de schoorsteen spuit en dan direct met een spons het uitveeg, krijg ik misschien een leuk resultaat. Nee dus, er was niks uit te vegen, het werden witte vlekken. Verder heb ik spulletjes uit de eetkamer, slaapkamer, uit de schuur gehaald, en alles een andere plet gegeven, maar het is huize Tokkie boven, het ziet er niet uit. Ik weet het niet meer. Alles terug zetten, daar schiet ik niets mee op, de schoorsteen is en blijft geel, nu met witte vlekken. We hebben geen verf meer om hem in de oude kleur te zetten, er moet een ander kleurtje op. Ik laat het even een paar dagen zoals het is, door de warmte werken mijn hersens ook niet meer.
 
 
Dit slaat nergens op, maar toen we hier pas woonde, was dit mijn autootje. Ik vond en vind hem geweldig.
Maar Norbert vond het geen goed idee dat ik rond reed in een koekblik.
Ik denk nog vaak aan hem terug, ook al waaide ik er haast uit met harde wind en regende het binnen haast met zo hard als buiten. Het maakte me allemaal niks uit, ik vond hem geweldig.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten