zondag 10 mei 2015

Haast een 100 %

Woensdag moest ik de half jaarlijkse controle naar de oncoloog. Maar waar we al bang voor waren, het bloed prikken. We hebben het in het ziekenhuis, na het darmonderzoek gevraagd, die stuurde ons naar de huisarts.
De huisarts wist het ook niet, wat hij wel wist, je hebt vandaag een darmonderzoek. Foutje, heb ik vorige week al gehad. De CAT scan en het darmonderzoek was gelukkig goed. En de 2 poliepen, waren gewoon poliepen.
Nu volgende week bloed prikken en daarna weer terug naar de oncoloog. Omdat ik weer veel last van de neuropathie heb, vroeg ik aan haar, is er misschien inmiddels een ander medicijn? Dat had ze wel, dus andere pillen voor de pillen met morfine. In de nieuwe pillen zit ook een deel morfine, misschien helpen deze beter. Direct mee beginnen en stoppen met die andere. Donderdag mee begonnen en s'nachts veel pijn in mijn hele benen. Vrijdag ochtend bedacht ik: eigenlijk kan ik geen kant op. Leuk naar de vrijdagmarkt in Denia en een terrasje pikken. Nou echt niet, met de pootjes. Kort gezegd, thuis blijven en je daar maar vermaken. Van deze woorden word ik echt niet blij, maar wat moet je dan.? Evengoed weg gaan en dan dagen extra pijn, nee dank u. In de loop van de vrijdag ging het steeds slechter. Steeds meer pijn, overal in mijn lichaam, ik kreeg van de pijn,schokken, vooral, nek, armen en benen. We waren er al snel achter, dit is weer een Cold turkey, net als ik vorig jaar in Julianadorp had. Met pijn en moeite de nacht doorgekomen, nadat ik een oude pil had ingenomen, ging het langzamerhand beter. Dus ben ik gestopt, deze pil was op een of andere manier niet goed voor me. Het is nu zondag en het gaat nu weer goed.
 
Met de plek om de wrat heen gaat het ook beter, maar nog niet geheel genezen. Als de plek goed is ga ik naar een Nederlandse huisarts, die, net zo als het vroeger ging, de wrat met een koele vloeistof weg koelt. Of hoe zeg je zoiets. Hier moet ik eerst naar dokter, dan een afspraak met een specialist, daarna weer een afspraak om hem weg te halen. Dan zijn we maanden verder.
Zomaar een oude foto, mijn vader en moeder, met de kleine Paula.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten