Dit is toch wel hiel verskrikkeluk.

Ik lag van de week eens een keertje wakker s'nachts en toen zag ik het licht. We hebben in huis hele dure klassieke meubels staan, allemaal mooie dingen, maar misschien toch wat oubollig. De meubels en de chesterfieldbank kan heel goed samen met modern, maar je moet het wel zien. De meubels eruit gooien is geen optie. Je krijgt er geen dubbeltje voor terug. En het kan met deze meubels er toch een beetje van deze tijd uit zien, als je het maar ziet, en dat zien, dat mis ik even.
Een tijdje terug heb ik er oranje en rood bij gedaan. Was ik weer een tijdje rustig. Dus toen ik van de week een ingeving kreeg, moest het gelijk gebeuren. Ik was die ochtend om 7 uur mijn bed uit ( adrenaline? ) en vertelde Norbert mijn plan. Dat zat hij niet direct op te wachten, want hij is met andere dingen bezig. Maar om me zoet te houden, werd hij ook aangestoken. Het enige wat hij hoefde te doen, was de schoorsteen een likje verf geven. De rest zou ik doen. Maar toen hij hoorde wat voor een kleur, zakte de moed hem in de schoenen. Hij weet als het om de inrichting gaat, hij het wel aan me over kan laten. ( achteraf deze keer echt niet ) op naar de Bricoman, neem nou 3 kleurtjes mee, dat is makkelijker kiezen en de rest brengen we terug.

Zodra de eerste lijk op de schoorsteen zat, dacht ik Paula, foutje. Maar je moet het in het geheel zien, met kussentjes, schilderij, kaarsen enz. Maar in het echt is het geel nog geler dan geel, vreselijk.
Dus Paula op stap, naar de Chinees, hola hop, Casa en Jysk. Bij de Chinees had ik een kussentje, een paar kaarsen en verder niets. Bij de andere zaken, was er echt helemaal niets in het geel.
Nu moet ik zeggen, zo op de foto is het niet heel slecht, de schoorsteen. Maar het gaat niet lukken, ik kan er verder niets bij vinden, dus? Ik weet het niet. Zo kan het niet blijven.

Ik heb zoiets altijd, als ik iets van een kleurtje bedenk, voor de inrichting, van de flat bV ook, nergens waren er artikelen te vinden in het groen wat ik toen nodig had, en nu word je er mee dood gegooid.

 
Ondertussen zit ik hier, tegen die vreselijke schoorsteen en met lamme bienen, was weer even te veel gister, eigen schuld, aan te kijken. We hebben geen verf meer om hem in de oude kleur te schilderen. Dus we moeten even kijken wat we nog in de schuur hebben. Dan gooien we wat kleurtjes bij elkaar en wie weet wat er tevoorschijn komt. De plannen zijn om van de zomer, als we beneden zitten, boven te schilderen.

Dus het is een tussen oplossing, maar zo blijf ik niet zitten met het geel, al hoewel, wel goed voor je humeur, dat zonnige geel.