We zullen doorgaan, doorgaan........

Zo, eerst de foto er op en dan het een en ander schrijven. Toen Marja richting vliegveld ging, ben ik even naar het winkelcentrum gereden om het een en ander te ruilen. Toen ik weer thuis kwam, was Jan Zonneveld vertrokken en ik kreeg het koud. Vest en sokken aan, deur dicht en lekker op de bank, voor de tv. Zo voor vandaag ben ik er klaar mee, vanavond een uitsmijter, lekker makkelijk, dan kastje kijken. Vanmorgen kwamen Joop en Yong-Fo langs met 2 grote containers rode wijn, Nel, we kunnen voorlopig er tegen aan. Maar het mooiste kado was, ze kwam op stokken aan lopen. Niet ideaal natuurlijk, maar heel fijn om te zien. Ze zag er heel goed uit, ondanks de extra sterke chemo, die ze krijgt. Nou zeg ik iets, waar ik een hekel aan had, toen de kanker in mijn lichaam zat. Dan zei iedereen, je ziet er goed uit, beter dan de vorige keer. Maar de volgende keer zeiden ze weer, je ziet er goed uit, beter dan de vorige keer. Het was allemaal goed bedoeld natuurlijk. Maar dan voelde het net alsof ze je op wilde beuren. Dan dacht ik bij mezelf, ik zag er toen toch ook goed uit? Maar Foetje zag er echt goed uit. De vorige keer dat ik haar zag was ze ook heel beroerd. Laten we duimen, dat ze gauw een grote sprong gaat maken met haar gezondheid. Ze verdiend het zo.

 

Posted with Blogsy