woensdag 5 juni 2013

Zo, daar zit ik dan.

Totalie rotto, alles doet me pijn, het lijkt wel of ik onder het mes ben geweest. Mijn slaap sofa bleek een stoel te zijn, zie straks foto. Norbert is om half negen opgehaald, voor de operatie, moesten ze hem eerst nog harsen. Het zou 3 tot 4 uur duren. Nadat ik me ontkreukeld had, een sigaretje en koffie met een broodje op het stoepje had gegeten, ben ik het park aan de overkant ingelopen. Daar stonden een heleboel bankjes, is dat wat om de nacht door te brengen? In de gezamenlijke ruimte staan ook van die houten banken, misschien is dat wat. Maar vannacht blijf ik bij Norbert, omdat hij zo vroeg geopereerd is, denk ik, dat hij vannacht niet op de IC hoeft te blijven. Misschien ook wel, dan ga ik de bank proberen. Cor mailde, dat is niet normaal, op mijn slaapstoel. Die zegt neem een hotel in de buurt, of koop bij Corte Ingles een ligbed. Maar misschien komt het ook, omdat ik Nor de hele nacht in de gaten hen gehouden. Mister eigenwijs wilde geen slaappil. Ik slaap zo ook wel. Dat gebeurde inderdaad ook.

Mijn bed met Pullman matras.

Na even in het park de spieren te hebben losgemaakt, allemaal trim werktuigen stonden er, naar het winkelcentrum, had ik een leuke broek gevonden, die paste, stond er bij C & À een rij van hier tot Tokio. Inmiddels was het 12 uur, dus ik moest terug naar het ziekenhuis. Daar zit ik nu te wachten op de dingen die komen zullen. Op een gegeven moment, denk ik, ga eens even vragen. Ja, zegt die verpleegster, u mag de kamer helemaal leeg maken. Daarna mag u naar u man. Alles ingepakt, 2 koffers zware handtas met pattekind en Norbert zijn zware laptop tas. Daar sta je dan in je uppie. Toen mocht ik heel even bij hem, gelukkig had hij geen pijn, alleen geen kracht meer. Dank je de koekoek, had hij bedacht om morgen de 4 daagse te kunnen lopen. Maar blij dat hij geen pijn heeft. Vanavond mag ik om half 8 een half uurtje bij hem. Misschien dat hij zich dan wat krachtiger voelt. Maar goed daar sta je dan, met een zootje bagage. Ik moest mijn tel nummer achterlaten voor als er iets was. Nu had ik een probleem, ik zit iedere keer met mijn vinger ergens aan, zodat ik geen geluid meer op de telefoon heb. Dus ik al zeulend met tassen en koffers het winkelcentrum in. Vraag ik bij een telefoon winkel, of ze ergens een knopje om wil zetten, zodat ze mij vanuit het ziekenhuis kunnen bereiken. Wat zegt die trut, moet u naar een service punt van de iPhone gaan. Wat een trut dat mens zeg. Toen eerst een hotel gezocht, zielig gedaan, ik ben het ziekenhuis uitgeknikkerd, dus heeft u een goedkope kamer. Ik heb nu een kamer voor 38.50, knap prijsje denk ik.

Plan 1 op dit bankje vannacht?

Plan 2 een luchtbed kopen en een nachtje drijven?

Nee, ik zit nu heerlijk in een hotel, met een heerlijk bed, in het winkelcentrum en 5 min. vanaf het ziekenhuis.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten