Blauwe luchten.

Ik ben al die grijze luchten in Nederland al vergeten. Vanaf de eerste dag dat we thuis waren, hebben we alleen maar blauw gezien, al hoe wel vandaag 16 januari, zie ik wolken en jan Zonneveld is ook achter de muziek aan. We zaten een paar dagen geleden bij het zwembad, 25 graden in de schaduw. Ik zit nu ook vaak op het terras naast de slaapkamer. Een paar uurtjes met een boek, eerst ga ik gekleed en al op het ligbedden liggen, maar ik trek al meer uit, tot ik in BH en slip zit, heerlijk die zon.
 
Ik ben een beetje laks, de laatste dagen. Niet denken, Paula schrijft niet, zou ze niet lekker in haar vel zitten? Nee hoor het gaat prima, al is het inderdaad wel eens zo geweest dat ik gewoon een tijdje niet meer schreef, omdat ik slecht in mijn vel zat, maar nu is dat niet het geval. Ik heb het op mijn manier druk. Ik stond van de week buiten en keek de tuin in, toen dacht ik, 33 jaar hebben we deze tuin, het ziet er toch verschrikkelijk uit. Ieder jaar doe er wat in, maar het is een droevige toestand. Hier moet wat aan gebeuren, maar nu echt volledig. Ik ben direct naar beneden gereden, naar het tuincentrum en een afspraak gemaakt, om te komen kijken. Gister is hij geweest, alles opgemeten en gaat een offerte maken, om als we die goed vinden in februari aan de bak. Het gaat wel meer dan honderd euro kosten, meer wil ik nooit voor iets betalen, grapje, maar het kan me niets schelen, ik wil trots zijn op ons stulpie en daar hoort ook de tuin bij.

Wat een trieste zooi, hier moet verandering in komen. Dat gaat nu echt gebeuren, als de prijs niet echt heeeel duur is. We zullen zien.