De over buurvrouw kwam gister met de mededeling, vanaf zaterdag de cota fria voor een paar dagen. Daar zit natuurlijk niemand op te wachten, na de regen van vorige week. Bij mijn weersverwachting op de pad niets aan de hand. Maar evengoed hebben we de triangel, die de hele zomer al hangt, maar weggehaald. Aan een kant zitten franjes, van de wind, dus die kan ik mooi vandaag even maken. Ook de zonneflap voor de naya weggehaald. We zijn er dus klaar voor. Tot nog toe af en toe een beetje druilerige spatjes. Ik zit nog lekker buiten, mijn blog te tikken.
Het is de afgelopen tijd druk geweest. Norbert werkt niet meer, maar we , als ik heb het drukker dan normaal. Het uitzoeken van alles en nog wat. Ben aan het uitzoeken, voor Norbert, of hij nog ergens een pensioen heeft. Voor je bewuste afdeling hebt, ben je wel even bezig. Ook veel problemen gehad met zijn, niet werkende telefoon. Naar alles en iedereen geschreven, zelfs een mail in steenkolen Spaans, naar de grote afdeling van Orange. Maar iedereen heeft gewoon schijt aan je. Dus zit ik weer eens te folderen, ik krijg alle Nederlandse, maar ook Spaanse folders op mijn pattekind binnen. Vind ik bij de phonehouse, een iPhone 4 voor 309 euro. Dat is zeker 80 euro goedkoper dan normaal. Norbert die s'morgens een kennis van het vliegveld moest halen, vertelde dat hij wel een telefoon wilde hebben, om met haar te whatsappen. Hij werkt namelijk in Algerije met boor toestanden en zit vaak aan de wal, dus dat kan, en is ook nog gratis. Als we een prepaid kaartje in de telefoon doen van Orange, dan werkt de telefoon gewoon weer. Dus hij wilde hem wel kopen. Vanmiddag komt hij hem halen. Allemaal mooi en prachtig, maar de oude telefoon moet moet leeg en de nieuwe moet weer geladen worden. Gistermiddag is Nor boven op kantoor gaan zitten en ik heb gezegd, als je narrig gaat worden, boven blijven, 6 rondjes in de kamer lopen. Pas als je bent afgekoeld mag je weer beneden komen. Ik kan daar niet tegen, als hij loopt te bkken om niets. Het is natuurlijk reuze vervelend als er iets niet lukt, maar dan geen gebok, brand is erger, zeg ik altijd maar. En toen.......kwam hij naar beneden, lachend, het was gelukt. Heel erg knap van hem. Ik zit altijd en eeuwig te klooien met telefoon en pad, maar wat er nu moest gebeuren, daar waag ik me niet aan.
Dit is niet lekker lui lezen, zo ziet het eruit, maar dit is keihard werken, en dat met mijn leeftijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten