Bofkonten

Eigenlijk zijn we grote bofkonten, dat we hier mogen wonen. We zitten al dik in september en het is nog perfect weer. Beneden hebben we alleen last van de vliegen en soms ook muggen. Als we TV kijken, binnen, hebben we de beide deuren open en dan vliegt er wel eens wat naar binnen. Daar boffen we niet mee. Maar we zitten nog heerlijk beneden Het zwemwaters begint al een beetje kouder te worden, we kijken niet meer op de thermometer, want die spoort niet.
Vandaag voor de derde keer de e-reader voor Foetje besteld, ook hebben hem nu 3x betaald en niet een keer gehad. Er blijkt iedere keer iets mis te gaan. Vanmorgen kregen we 2 mails waarop stond dat we ze gecanceld hadden. Nou mooi niet natuurlijk. Toen Norbert belde, begrepen ze er ook niets van. Ze gaven ons de raad, zorg dat je het geld terug krijgt, dan weer opnieuw bestellen.de eerste keer had Norbert betaald en dat is nu terug. Ik had met mijn Paypal betaald, dus daar wacht ik nog op. Maar evengoed weer opnieuw de e-reader besteld, ik hoop dat het nu eindelijk lukt. Hij is voor Foetje die in het ziekenhuis ligt. Ze heeft de afgelopen week veel bezoek gehad en is nu heel erg moe. Dus allemaal even pas op de plaats. Haar even laten bijkomen, pijn vreet aan je, en die hebben ze nog steeds niet onder controle. Waarschijnlijk drukt er iets op een zenuw, dat gaan ze nu bestralen en hopen dat ze van die rot pijn  af komt.


We hebben een loge, de vriend van Rafa. De knakworst is voor 2 weekjes op visite. Cor en Ab maken een cultuur reis in Italië. Dus mag Max hier logeren, daar heb je geen kind aan, hij is heel erg lief, alleen als hij zijn waffel open doet het gaat je door merg en been .Rafa doet er dan ook nog een schepje boven op, dan kan je watjes in je oren doen. Ik ben er s'nachts vaak uit, moet dan plassen en kan dan niet meer slapen. Dan hoor ik al ik in de woonkamer, nou ja woonkamer? zit Nor zuchten, piepen, kreunen enz. Hij geloofd het niet, dan neem ik het een keer op, heb ik gezegd. Ik zit nu weer, na de plas, in de woonkamer en het is niet normaal. Ik me hersens pijnigen hoe neem ik dit nu op. Luister ik nog eens goed, is het die knakworst die zo te keer gaat. Honden zijn best bij de hand. Max begint al door te krijgen: draait de koffie automaat, dan komt hij naar de keuken, koek. S'nachts nog niet, als de magnetron piept, dan is mijn thee warm, dan komt Rafa direkt zijn mand uit, koek. Daarna wacht ze nog heel even, kijken of ik zelf een koekje neem, dan zeg ik, ga maar weer slapen, dan kruipt ze weer in haar mand. Maar zodra ze iets hoort ritselen, dan is ze er weer. Honden, het zijn net mensen.

De baas van de knakworst, hier vlak bij Barcelona